Links, rechts en neutraal in Italiaans kabinet

De Italiaanse formateur Enrico Letta is er zaterdag in geslaagd de maandenlange politieke patstelling te doorbreken en een regering te vormen. Het nieuwe kabinet dat de aankomend premier heeft weten te smeden telt sociaaldemocratische, centrumrechtse en onafhankelijke bewindslieden. Zij worden zondag beëdigd.

Letta's Democratische Partij draagt de regering samen met de kleine centrumpartij van waarnemend premier Mario Monti en, lang ondenkbaar, de centrumrechtse alliantie van Silvio Berlusconi. De omstreden oud-premier neemt zelf geen zitting in het kabinet. De brede coalitie beschikt in beide kamers van het parlement over een ruime meerderheid.

Een grote coalitie van links en rechts werd in Italië lang voor onmogelijk gehouden. Maar, zei president Giorgio Napolitano zaterdag, tegelijkertijd 'is en was het de enig mogelijke regering'. Dat die nu tot stand is gekomen is de verdienste van Letta, die de bittere rivalen van links en rechts tenminste voor even heeft weten te verzoenen. Daarbij zal het de sociaaldemocraat Letta hebben geholpen dat hij een oomzegger is van Gianni Letta, al jaren de naaste raadgever van Berlusconi.

Berlusconi's rechterhand Angelino Alfano wordt in de nieuwe regering vice-premier en minister van binnenlandse zaken. Alfano was eerder minister van justitie, en is volgens critici de architect van een reeks wetswijzigingen die Berlusconi goed van pas kwamen in de talloze rechtszaken waarin de mediamagnaat verwikkeld is.

De ministers van Europese zaken en binnenlandse zaken uit de aftredende ploeg van Mario Monti keren in het nieuwe kabinet terug, al verhuist de tweede dan naar justitie. Minister van buitenlandse zaken wordt gewezen eurocommissaris voor de mensenrechten Emma Bonino.

De Italiaanse politiek verkeerde sinds de verkiezingen van februari in een impasse, met drie grote parlementaire blokken die elkaar in een houdgreep hielden. President Napolitano wist die te doorbreken door de 46-jarige Letta, de tweede man van de centrumlinkse Democratische Partij, aan te stellen als formateur.