Afscheidsbrief van Die Mannschaft aan Enke
 | Vanavond speelt het Duitse nationale team een vriendschappelijke interland tegen Ivoorkust. Uit eigen beweging heeft de Duitse selectie een emotionele afscheidsbrief aan Robert Enke geplaatst op de website van de Duitse voetbalbond. |
De keeper van de nationale ploeg pleegde vorige week dinsdag zelfmoord. Uit angst voor reacties hield hij verborgen dat hij lange tijd met depressies kampte.
Lieve Robert,
Het is niet makkelijk om vanavond de voetbalschoenen aan te trekken, de grasmat te betreden en 90 minuten datgene te doen, waar jij zo van hield. Jouw dood is voor ons nog zo nabij. Het heeft ons allen sprakeloos en hulpeloos gemaakt. We waren als verlamd, toen dit onverdraagbare bericht ons bereikte. We waren niet in staat, onze bedroefdheid in woorden te vatten. Niet in staat, om een paar dagen later te voetballen.
We konden niet tot de orde van de dag overgaan. We hadden allemaal een moment van rust nodig, om ons te realiseren wat er is gebeurd. Helemaal begrijpen zullen wij het wellicht niet.
We hebben lang samen gezeten en aan je gedacht. We hebben samen gezwegen, samen gehuild en samen naar antwoorden gezocht, maar eigenlijk alleen nieuwe vragen gevonden. Kwellende vragen naar het waarom. Waarom konden we je niet helpen? Waarom kon je ons niet over je problemen vertellen? Waarom is het in onze prestatiesport en in ons prestatiegerichte team niet mogelijk, angst en ziekte uit te spreken?
Het is voor ons allen een pijnlijke gedachte, dat je je eenzaam en alleen gevoeld moet hebben, ook als je met ons samen was. Dat je zo vaak het gevoel moet hebben gehad, zo veel meer te kunnen verliezen dan alleen het voetbalspel. Dat er voor jou zo veel meer op het spel stond dan voor ieder ander van ons. Jouw overlijden is zo troosteloos. Maar we zullen er alles aan doen, hetgeen waar jij voor stond door te zetten, goed te voetballen en succesvol te zijn. En ons ervoor in te zetten dat vooroordelen en stigmatisering in de voetballerij geen plek hebben.
We zullen je missen. Op weg naar het stadion, in de kleedkamer en in het strafschopgebied. We zullen je missen, omdat je een buitengewone keeper was, maar nog meer dan dat een bijzonder mens.
We spelen vandaag voor Duitsland, voor de supporters. Maar we spelen vooral voor jou. Voor een goede vriend, door je overlijden zijn we allen nader tot elkaar gekomen. We zijn een team. En jij zal altijd een deel van het team blijven."
De originele brief is hier te vinden.
