Vermiste kernbom blijkt niet te traceren
De oorzaak van de vermiste bom is een botsing tussen een B-47 bommenwerper en een straaljager tijdens een trainingsvlucht in februari 1958. Na de botsing moest de bommenwerper noodgedwongen de Mark-15 kernbom afwerpen boven zee. Sindsdien is de Amerikaanse luchtmacht er nooit in geslaagd de bom te lokaliseren, totdat vorig jaar een gepensioneerde luchtmachtpiloot beweerde tijdens een persoonlijke zoektocht hoge stralingsniveaus te hebben gemeten op de bodem van het gebied waar de bom vermoedelijk ligt. Wetenschappers van de luchtmacht deden naar aanleiding hiervan onderzoek maar constateerden alleen stralingsniveaus die afkomstig kunnen zijn van natuurlijke elementen in de bodem.
Volgens de Amerikaanse luchtmacht bestaat de bom uit een niet nader bekendgemaakte hoeveelheid uranium en ongeveer 180 kilo springstof. De bom heeft echter geen plutonium capsule die nodig is als ontstekingsmechanisme voor een nucleaire explosie. In juni 2001 concludeerde de luchtmacht al eerder dat de bom moest worden beschouwd als een 'verloren object', aangezien men aanneemt dat de bom ligt begraven onder drie tot twaalf meter water en anderhalf tot vijf meter modder en zand.
-
Met dank aan voormalig nieuwsposter lr817086, die dit bericht vertaald en herschreven via de nieuws-submit aan ons meldde.