IMF Verzwaart Crisis Eurozone

Decennialang had ik geen idee wat het IMF eigenlijk voor club is. Prima, want het boeide me ook geen reet. Ik had wel een vaag idee natuurlijk. Vast een aan Brussel gelieerd clubje dat op veel te grote voet leeft van Europese belastingcenten en naast het geven van een macro-economisch adviesje hier en daar, vooral zichzelf heel belangrijk vindt. Zonde van het geld, maar wat doe je eraan.

Ik schrok me dan ook helemaal de tering toen ik vernam dat deze club 'overwoog' om Europa van de crisis te redden. Op zich een nobel streven, maar niet op deze manier. Het IMF overweegt serieus een eenmalige 'belasting' van tien procent te heffen op al het spaargeld in de vijftien landen van de eurozone!

Een eenmalige belasting, het is een mooie benaming voor ordinaire diefstal. Onder aanvoering van topbandiet Christine Lagarde pakt de IMF-boevenbende het groots aan. Ze laten in één klap alle straatrovers en kruimeldieven ver achter zich. Mensen die niet op grote voet leven, die niet alles verbrassen aan onzin-aankopen, worden door Christine gestraft voor hun harde werken en sparen. De grootverbrassers blijven buiten schot.

"Het verleidelijke aan zo'n belasting is dat ze kan worden doorgevoerd voor mensen zich er aan kunnen onttrekken," aldus de 'topeconomen' van het IMF. Schaamteloos geven ze toe dat ze watertandend azen op je spaargeld om het gat in de begroting te dichten. De flopeconomen gaan nog verder. Ze denken niet dat het belasten van spaargeld het vertrouwen van spaarders zal schaden. "Als het echt eenmalig is zal dat het spaargedrag niet verstoren. Het zou door sommigen zelfs als eerlijk worden aangemerkt."

Alleen al met deze opmerking heb je het vertrouwen van spaarders onherstelbaar beschadigd. Mensen sparen omdat hun baan op de tocht staat, of omdat hun huis hypothecair onder water staat. Enig idee wat de impact is op de economie, als mensen zich realiseren dat hun spaargeld niet meer heilig is? Ik kan niemand bedenken die het 'als eerlijk kenmerkt' dat zijn spaarrekening wordt geplunderd om de buit vervolgens in een bodemloze put in Brussel te pleuren. Spaargeld waarover al belasting is betaald. Gespaard - want veilig en gegarandeerd - en dus niet geïnvesteerd - want onveilig en onzeker.

Er waren eindelijk een paar lichtpuntjes aan de crisis-horizon. Zelfs de meest negatieve economen onder ons bevestigden dat er mogelijk sprake is van een zeer pril herstel van de economie. We waren net de heffing op spaartegoeden op Cyprus een beetje vergeten, en het gestuntel van Jeroentje Dijsselbloem met de constatering of dit nou-wel-of-geen-of-wel-of-geen blauwdruk voor Europa was. Het ging net allemaal ietsje minder slecht. Heel voorzichtig durfden we de hoop uit te spreken dat we het ergste achter de rug hadden. En daar was plotseling Christine met haar roversbende die het volledige vertrouwen in de economie onderuitschoffelt. Bedankt IMF, dankzij jullie gaat de crisis nog veel langer duren.