Rabobankencrisis

Zomer 2007. In de Verenigde Staten valt de ene na de andere bank om. Een van de redenen was dat hypotheekadviseurs onjuiste informatie hadden geleverd over de financiële positie van de aanvragers. Zo konden ze meer verkopen en meer premies realiseren. Natuurlijk deden ze dat om eraan te verdienen. Banken kwamen door die handelingen met risicovolle producten te zitten. Dat ging goed zolang de huizenprijzen stegen. Toen de belangstelling voor de huizenmarkt afnam, kwamen de risico’s van die producten aan het licht. Het aantal gedwongen verkopen nam toe en hypotheekbanken kwamen in de problemen. Wat in de States begon, spreidde zich uit over de wereld. Ook in Nederland kwamen banken in de problemen en moesten zelfs met overheidshulp overeind worden gehouden. De Rabobank was een van de weinige uitzonderingen. Ik sprak in die tijd toevallig één van de renners van de wielerploeg van Rabo.

‘Wat een gekloot met die banken, zeg. Ben je niet bang dat de Rabobank ook van die vuile producten heeft? Stel je voor dat die bank ook omvalt. Wat dan? Kun je niet beter naar een andere ploeg uitkijken?’ vroeg ik hem. Hij keek me verbaasd aan.
‘Hoe kom je daar nu bij?’ antwoordde hij. ‘Omdat andere banken vuile producten hebben en omvallen, hoeft dat bij onze bank nog niet te gebeuren. Er is geen enkel feit dat erop wijst dat Rabobank omvalt. Ik hoorde juist dat Rabo een van de weinige schone banken is. Nee, zolang niet vaststaat dat onze sponsor structureel foute producten heeft verkocht, blijven wij voor Rabo fietsen.’

Dat was in 2008. Inmiddels is er een andere crisis uit de States komen overwaaien. De dopingcrisis. Armstrong en zijn ploeg gebruikten stelselmatig foute producten om op die manier het peloton hun wil op te leggen. Nu dat feit bekend is geworden slepen ze een groot deel van de wielerwereld in hun val mee. Er zijn al ploegleiders ontslagen en er wordt een onderzoek naar een Italiaanse arts ingesteld. Er komt steeds meer bagger naar boven binnen de wielerwereld.
Het rapport van de USADA heeft blijkbaar ineens de ogen geopend van de directie van de Rabobank. Men stopt met het sponsoren van de professionele en de continentale wielerploegen. Bert Bruggink zei vanmorgen dat hij het besluit met pijn in zijn hart moest vertellen. Hij zal het best menen, maar ik vind het wel een beetje hypocriet.
Iedereen wist namelijk al erg lang dat het wielrennen niet schoon was. Er werden ieder jaar renners betrapt. En dat gebeurt nog steeds. Zeker in de tijd dat doping moeilijk op te sporen was, werd door veel renners gebruikt. Ook Rabobank heeft te maken gehad met renners die op doping zijn betrapt. Thomas Dekker bijvoorbeeld. Rasmussen is niet betrapt, maar moest van Rabo wel de Tour de France verlaten omdat hij gelogen had over zijn verblijfplaats tijdens een training en de dopingautoriteiten over die verblijfplaats niet op tijd informatie had verschaft. Als je alleen al het lijstje met betrapte renners over de laatste vijftien jaar bekijkt, dan is het toch wel naïef om te denken dat de renners van jouw ploeg altijd allemaal schoon reden. Waarom dan nu wel ineens de stekker eruit? Het kwam gewoon te dichtbij en men was bang voor de negatieve reclame.

Je kunt natuurlijk niet de bankencrisis van 2008 en de dopingaffaire van nu met elkaar vergelijken. Toch is het wel zo dat de renners aan hun bank trouw bleven ondanks het afbrokkelende imago van de bankenwereld in het algemeen. Banken hadden in grote delen van de wereld vuil spel gespeeld en moesten daar toen de tol voor betalen. Nu is het zo dat de wielerwereld de tol moet betalen voor het vuile spel dat in het verleden is gespeeld. Maar de Rabobank laat nu de renners wel vallen.

Als je de wielerwereld echt wilt opschonen dan moet je als sponsor juist blijven. Het zijn niet de sponsors die de doping hebben gekocht, hebben toegediend en hebben gebruikt. Dat zijn de ploegleiders, de artsen, de verzorgers en de renners. Niet allemaal natuurlijk, maar we weten niet precies wie wel en wie niet. Feit is wel dat iedereen uit het verleden verdacht is. Weg ermee dus. Geen ploegleiders die vroeger wielrenners zijn geweest. Geen verzorgers uit het verleden. Andere artsen. Moet je renner zijn geweest om een goede ploegleider te zijn? Welnee. Met een goede opleiding kun je best ploegleider worden. Iedereen die besmet zou kunnen zijn, mag geen deel meer uitmaken van een wielerploeg. Dat lijkt me een beter begin dan het weglopen van sponsors. Rabobank moet dus juist de ploeg opschonen. Niet weglopen, maar handelen. De bezem erdoor. En de andere sponsors moeten dat ook doen. Er lopen te veel besmette mensen rond in het wielerpeloton. De renners hebben nu te maken met een eigen bloedpaspoort. Binnenkort komt er ook een steroïdenpaspoort. Maar ook die maatregelen sluiten dopinggebruik niet uit. Men spreekt al over een nieuwe vorm van doping. De gendoping. Wordt die al gebruikt? Is die op te sporen? Is het gevaarlijk voor de renner? Renners willen graag goede resultaten en verdiepen zich niet altijd in de gevolgen van het gebruik van doping. Het moet de omgeving zijn die de renner behoedt voor dat gebruik. Ploegleiders, verzorgers en artsen moeten er juist voor zorgen dat de renner optimaal begeleid wordt zonder doping te hoeven gebruiken. De omgeving moet daarvoor de randvoorwaarden scheppen en niet het gebruik juist stimuleren. Dat laatste is in het verleden echter veel te vaak voorgekomen.

Gelukkig blijft Rabobank nog wel de jeugdopleiding sponsoren en hebben ze een behoorlijke afbouwregeling. Maar het blijft in mijn ogen weglopen terwijl je hard nodig bent. Juist nu. Wielrennen blijft mijn sport. Altijd. Vanaf de Omloop het Nieuwsblad ga ik alle wegwedstrijden en rondes weer volgen. Ik ga ervan genieten. Ook in de wetenschap dat er bergen bagger naar boven zijn gekomen. Maar het zou nog fijner zijn als Rabobank en alle andere sponsors juist zelf die bagger opruimen. Een grote schoonmaakactie bij alle ploegen is geboden. Dat doen die ploegleiders echt niet zelf. Dat moeten juist de sponsors doen. Niet weglopen, maar actie ondernemen. Ik heb altijd geleerd dat problemen niet bestaan. Problemen zijn juist kansen. Pak die dan! Geef die nieuwe generatie wielrenners waar ze recht op hebben. Een schonere sport door ze tegen zichzelf in bescherming te nemen. Dat kan alleen als de hele besmette kliek om de renners heen weg is.