Dure gaatjes
Even met Infrastructuur en Milieu gebeld: “Goedemorgen, Oplopers hier. Minister Schulz van Haegen in de buurt?”
Ik kon de telefoniste niet goed verstaan. Ze hijgde nogal. Toen ik vroeg, wat er aan de hand was, kreunde ze dat ze veel te laat op haar werk was gekomen. Maar ja, ze was met de trein. Nadat ik haar mijn deelneming had betuigd, verbond ze me door met de minister. Die vroeg mij vriendelijk en belangstellend, hoe het met mij ging. “Nou, ik mag niet klagen.” Melanie zei, dat ze dat fijn vond om te horen. Tevreden mensen is immers het doel van de VVD. Fout. Ik antwoordde: “Fijn? Fijn? Hoe bedoel je, fijn? Dat is helemaal niet fijn. Dat ik niet mag klagen, heeft niets te maken met hoe het met mij gaat. Dat ik niet mag klagen, komt doordat ik dat van jou niet mag. Idioot!” De bewindsvrouwe toonde zich verbaasd over mijn uitbarsting en vroeg mij, waar ik op doelde. Dus ik vervolgde: “Die bespottelijke opmerkingen van jou natuurlijk. Van gisteren. Dat passagiers niet zo moeten klagen. Rot toch op! Bij twee centimeter sneeuw sta ik drie uur voor lul op het perron. Bij twee dagen strenge vorst is de treindienst twee weken uitgedund. Na een computerstoring duurt het uren en uren tot de trein weer volgens het spoorboekje rijdt. Ik word regelmatig als haring in een ton vervoerd in te korte IC's, ook op lange afstanden. Van de reisinformatie klopt vaak geen hol en in treinen waar dat niet hoort, wordt toch materieel zonder toilet ingezet. En dan zeg jij dat ik niet mag klagen.” De minister probeerde zich nog te verweren. Zwakjes stelde ze dat je natuurlijk ook kunt zeggen: U heeft even pech, we laten uw trein uitvallen, zodat de volgende trein gewoon kan rijden. Tijd voor mij om definitief te ontploffen: “Volgende trein? Hoezo, volgende trein? Die komt dan pas na een halve dag! En dan haal jij het in je botte hersens, te beweren dat de reiziger niet mag klagen? De treinpassagier als tweederangs consument? Dan ben jij een tweederangs minister.” Maar goed, dat Schultz een tweederangs minister is, is natuurlijk oud nieuws. En ik bespreek in deze vrijdagse gooi- en smijtcolumn actuele gebeurtenissen en geen oud nieuws, dus moet ik de schrijnende incompetentie van de bewindsvrouwe helaas laten voor wat die is.
Maar ach, ze is niet de enige. Haar collega Schippers, ook VVD. Die constateert dat de tandartsrekeningen schofterig in prijs zijn gestegen. Dure gaatjes, als het ware. Experimentje. Dus wat doet Edith Schippers? Ze maakt een eind aan de mislukte proef. O nee, fout. Ze gaat door met de proef. De patiënt betaalt zich blauw aan die zakkenvullende smoelensmid, de zorgkosten rijzen de pan uit, en Schippers vindt het prima zo. Ze moet natuurlijk wel. Want de zakkenvullende gatenvullers zijn nu eenmaal haar achterban. In de Tweede Kamer heb je het “Vak K”. Daar zitten meestal de leden van het kabinet. De geachte afgevaardigden van de VVD hebben tegenwoordig ook een eigen vak in de kamer. “Vak R”. Daar zitten de randdebielen. Er komt uit de fractiekamer van de VVD trouwens een enorm lawaai. Daar zijn ze op basis van het IQ de mensen aan het rangordenen. Voor de toewijzing van de stoeltjes in de Kamer na de verkiezingen. De domsten mogen vooraan.
Maar het allerdomste Kamerlid zit niet bij de VVD. Die is van GroenLinks. Tofik Dibi. PVV-kuitenbijtertje Sietse Fritsma heeft hoogstpersoonlijk aangifte gedaan tegen Nurten Albayrak. Wegens valsheid in geschrifte. Terecht. Achteraf rotzooien in je agenda om stiekem privégebruik van de dienstauto weg te moffelen, dat is dus valsheid in geschrifte. Maar wat vindt Dibi? Dat de aangifte een lage racistische streek is. Want Albayrak is Turks. Ja. En Dibi is gek. Albayrak heeft zich schuldig gemaakt aan criminaliteit. Punt uit.
En de criminaliteit neemt hand over hand toe. Dat komt doordat de productie van cannabis is gegroeid. Klopt. Ik zie die groei zelf elke dag. Aan de mensen die de coffeeshop bij mij aan de overkant uit komen lopen. Was hun joint vorig jaar zo’n 7 centimetertjes lang, tegenwoordig zijn dat er zeker 10.
