Tour 7: Hoe warm het was en hoe ver

Mark Cavendish was weer de beste
De tweede plaats was wat nog restte
Hij liet zich niet gaan
Er kwam zelfs geen traan
Geen sprinter die hem nu nog pestte

Waar ik woon zijn de mussen zo’n beetje uitgestorven en dat is maar goed ook, anders waren ze vandaag dood van het dak gevallen. Met dit weer kunnen jullie je een beetje inleven in wat de renners al een paar dagen hebben moeten meemaken. Daar helpt geen koelgel of koelspray tegen. Ik heb vanmorgen nog zo’n veertig kilometer weggetrapt op de racefiets en dat was al afmattend. De renners moesten nog meer dan vier keer die afstand. Je zag onderweg dan ook regelmatig naakte bovenlichamen van renners. Ze moesten hun onderhemdjes kwijt. Je zult je misschien afvragen waarom ze die dan nog aantrekken, maar er was onderweg regen voorspeld en dan kan het aardig afkoelen. Het regende echter niet. Het regende ook alweer geen demarrages vanaf de start. Het was weer gewoon één keer een uitlooppoging en die slaagde meteen.
En omdat dit de langste etappe van de Tour werd, duurde het nog langer voordat er eindelijk iets gebeurde, dat de sleur doorbrak. Herbert en Maarten begonnen alweer lang uit te wijden over de rit door de Ardennen waar Riis en Bruyneel volgens hen wel degelijk overlegd hadden om de koers te neutraliseren, terwijl Riis dat ontkent. De Belgen maakten het nog bonter. Zij vertelden dat er een enquête onder de renners was geweest welke ploeg het mooiste truitje had. Dat bleek AG2R voor Sky en Cervelo. Ik vind het truitje van AG2R juist het lelijkste truitje.
Maar ineens schrok ik wakker. Op het laatste bergje van de vierde categorie gingen er plots twee renners ontsnappen uit het peloton. Uren had je naar een kopgroep van drie renners gekeken en daar werden het er vijf. Maar veel maakte het niet uit, want het peloton bleef er vlak achter. En dus werd het weer een massasprint en het resultaat was hetzelfde als gisteren. Mark Cavendish won. Met dank aan Renshaw trouwens, want die trok de sprint aan voor Mark en week daarna zo uit dat hij tussen Petacchi en Hondo kwam te rijden en zodoende Petacchi een beetje blokkeerde. Net genoeg om te voorkomen dat Petacchi eventueel nog over Mark heen zou gaan. Slim gedaan dus.

Columbia verdiende anders wel de zege. Ze hebben als enige ploeg met een sprinter constant op kop van het peloton gereden om het gat met de kopgroep niet te groot te laten worden en ze hebben op het einde ook nog eens dat gat dichtgereden.
Ik vind dat toch een beetje jammer voor de Belg Montfort. De renner kan best een goed klassement rijden. Hij kan klimmen en tijdrijden, maar nu moet hij urenlang aan kop van het peloton rijden en wordt zo volledig naar de kloten geholpen nog voordat er een berg te zien is. Hij is dan wel geen kopman, want dat is Rogers en in mindere mate Tony Martin, maar toch is het jammer. Martin moest trouwens op het laatst ook nog op kop rijden, dus dat wordt waarschijnlijk ook niets in de bergen. Montfort en Martin zullen op deze manier dus ook moeilijk Rogers kunnen steunen in de bergen en verder hebben ze bij Columbia niet meer van die echte klimmers. Alleen Sivtsov kan dat dan nog. Columbia vindt dus etappes winnen blijkbaar belangrijker dan het eindklassement.

Toch werd het de laatste kilometers nog bijna interessant. Ik had al veel Raborenners voorin het peloton gezien en ineens waren daar ook de renners van RadioShack, Astana en BMC. Goed, dat de Rabootjes attent waren, want er stond wind en Armstrong en zijn mannen hadden snode plannen voor het geval de wind gunstig was geweest voor het vormen van waaiers. Waaiers op tien kilometer van de finish kan nog best wat tijdwinst op andere favorieten opleveren. Maar de wind was niet gunstig genoeg voor het vormen van waaiers.

De lul van de dag:

McEwen was eigenlijk de lul van de dag omdat hij zich behoorlijk rot voelde voor aanvang van de etappe. Eigenlijk al sinds zijn val in de rit naar Spa. Hij had zelfs vanwege zijn verwondingen een tetanusinjectie moeten halen en daar werd hij nog beroerder van. Maar eigenlijk is hij voor mij de held van de dag geworden. Als je zo beroerd bent en je wordt in de sprint vierde, dan ben je geen lul maar een held.

De rit van morgen voert door de Jura en eindigt bergop. Geen saaie etappe met een massasprint dus. De aankomst is maar vier kilometer na de top van de Côte de Lamoura en dat is dan vier kilometer op het plateau. Het Station des Rousses is een skioord. Maar voor de Lamoura moeten vijf andere bergen worden beklommen. Eentje van de vierde categorie, twee van de derde categorie en twee van de tweede categorie. De Lamoura is ook van de tweede categorie.
Je zou dus zeggen dat de klassementsrenners zich zullen tonen, maar ik verwacht dat eerlijk gezegd nog niet. De rit van zondag gaat namelijk naar Morzine-Avoriaz en dat is het hooggebergte. Die rit eindigt op een berg van de eerste categorie. Ik denk dat morgen een groepje ontstaat met mannen als Thomas Voeckler, de la Fuente, Taaramea, Martinez en Di Gregorio en het zou leuk zijn als bijvoorbeeld Lars Boom daar ook bij zou zijn. Het is echt een rit voor hem. De laatste klim is een loper. Een loper betekent niet al te steil en een gestage klim. Niet iets voor de echte klimmers om op te demarreren.

Zo’n rit door de Jura kan wel verraderlijk zijn. In 2001 liet het peloton, inclusief Armstrong, een groepje van veertien renners wegrijden in hondenweer. Het was net zo’n rit als morgen. Die renners pakten meer dan een half uur. Erik Dekker won die etappe en Francois Simon droeg heel lang de gele trui. Andrei Kivilev deed door die etappe lang mee voor het algemeen klassement en werd uiteindelijk vierde in Parijs.

De Jura is een oud middengebergte. Het is een prachtig gebied met veel bossen. Jura is ook het Latijnse woord voor bos. De renners hebben de laatste dagen erg warm weer gehad. Dat is niet echt normaal voor de Jura. Daar is het over het algemeen niet zo erg warm en het regent er vaak. Kijken wat het morgen wordt.
Het is een prima vakantiegebied. Je kunt er met een gids naar de gemzen. Je hebt het prachtige Lac de Vouglans. Dat meer bestaat uit drie zones. Zone A is uitstekend geschikt voor de hengelsport, zone B is meer voor de snelle watersporten zoals jetskiën en waterskiën en Zone C is voor het kanoën, zeilen en roeien. Je hebt er bewaakte stranden.
In Arlay is een kasteel dat ooit aan Willem de Zwijger behoorde. Beatrix is nog barones van dit kasteel. In het park rond het kasteel is een fokcentrum voor wilde dieren uit de Jura. Als ik Bea was, ging ik lekker daar wonen in plaats van in het Haagse Bos.
Station des Rousses is een skioord dat vooral bekend is bij nordic skiërs.

En krijgen we dan zondagmiddag de strijd tussen Contador en Gesink als voorproefje op de WK-finale?