Droom
Na een avondje stappen om de aankoop van je nieuwe appartement te vieren steek je een gloednieuwe huissleutel in het slot. Je hebt nog geen tijd gehad om voor een lampje in de gang te zorgen en zodoende val je bijna over een pakketje wat net achter de deur ligt. Met je kleine oogjes besluit je deze pas morgenvroeg te openen en klautert met handen en voeten omhoog naar je slaapkamer. Voorzichtig open je de slaapkamerdeur, omdat je vriendin al uren op één oor ligt. Muisstil trek je kleren uit en glijd je onder de zijden lakens die je voor een prikkie gekocht hebt. Na een laatste ademhaling zak je weg in een diepe slaap.
Voor je gevoel twee uur later, word je wakker door een zware trilling. In je zelf bedenk je wat deze trilling nu kan zijn. Langzaam graaiend in je kussen gok je erop dat je vriendin haar speeltje per ongeluk heeft laten slingeren. Een paar maanden terug werd je s’morgens ook wakker met Rambo in je hand, wat je niet in de koude kleerscheuren is gaan zitten. Dit keer is het echter niet zo en val je weer langzaam in je roes.
Plotseling krijg je een trap in je kuit en veert omhoog. Je ligt lepeltje lepeltje tegen je vriendin aan, die hier dit keer niet van gediend is. Je bent op één of andere manier naar haar toegerold op onverklaarbare wijzen. Gissend naar een verklaring maak je een hele draai en wil je ogen nog dicht slaan. Dit is echter niet mogelijk, omdat je eerste werkdag over anderhalf uur gaat beginnen. Houterig kruip je uit bed en probeer je net zo flexibel zoals je in de kroeg je danspassen maakt, richting het raam te lopen om de gordijnen open te trekken. De zon is inmiddels opgekomen en hij kijkt je vriendelijk maar erg scheef aan. Je geeft je kater de schuld van dit wereldwonder en kleed je om. Je vriendin is intussen al een sapje aan het persen en jij stelt voor om het pakketje bij de voordeur te pakken. Terwijl je de grote rode strik aan het verwijderen bent wordt er meerdere keren op de deurbel geslagen. Met je linkerhand doe je open en met je rechterhand haal je nog snel even het bordje uit de doos, met de tekst “Vijzelstraat 25, welkom in onze buurt!“ eruit. Een oude brandweerman met een grote witte Semafoor snor kijkt je nog vragend aan. Zelf is het je al duidelijk, de droom is ten einde.
