Dossier Volendam
Vele duizenden mensen hebben inmiddels al een bericht geplaatst in het
condoleanceregister wat dinsdag door een Groningse student open werd
gesteld. Via de site www.icondolement.com kan iedereen zijn steun
betuigen aan de slachtoffers van de brand in Volendam. Een kleine greep
uit de meer dan 7000 reakties:
“Ik zelf ben een tiener net als de (te) vele slachtoffers die zijn
gevallen. Ik was op de bewuste avond aan het feest vieren in Utrecht, en
me niet bewust van de ramp die voltrok in Volendam. Toen ik het nieuws
de volgende dag hoorde schrok ik erg, en begon mij in te denken wat ik
zou hebben gedaan als er zo'n situatie zou hebben opgetreden, terwijl
het cafe afgeladen vol zat. Pas toen ben ik mij gaan realiseren wat voor
een hel het zou moeten zijn geweest. Natuurlijk kan ik nooit bevatten
hoe het was, maar de gedachten doen de rillingen over mijn rug lopen. Ik
leef mee, net als iedereen die ik ken, met de slachtoffers en hun
families, en hoop dat HORECA-Nederland hier zijn lessen uit leert. Want
iets als dit had nóóít mogen gebeuren. Sterkte, Bauke uit Utrecht”
“via deze weg willen wij onze deelname betuigen. wij hebben zelf ook een
huisbrand mee gemaakt waar onze zoontje brandwonden had opgelopen en ook
zijn luchtweg was verbrand. We zijn nu al 1 jaar en 2 maanden aan het
doktoren.zijn brandwonden waren 2 en 3de graads verbranding en zijn
luchtweg was gebokkeerd waardoor hij via een buisje(canule) in zijn keel
ademt.onze zoontje heeft het gelukkig wel gehaalt. maar daar heeft hij
heel hard voor moeten knokken. wij weten dat dit een lijdingsweg is
daarom onze betuigingen en wij leven met jullie mee.heel veel sterkte
wordt jullie gewent door ons.”
“Verslagenheid, ook in Breda. Iedereen kijkt er naar uit, oud en nieuw.
Hier in Breda lekker feesten en rond 12 uur richting het centrum. Nog
niets vermoedend, wat er allemaal afspeelt in Volendam. Na een nacht vol
feesten, is het s ochtends tijd richting huis te gaan. Dan maar even
teletext kijken, ofdat er nog iets tijdens de jaarwisseling gebeurd is.
En dan lees je het. Koude rillingen over je rug. Dit kan toch niet....
Later volgde het nieuws, met beelden van het cafe. Wat een
verschrikkelijk beeld was dat. Mensen door ruiten gesprongen, met hoop
hun leven te redden. Mensen, die elkaar overlopen, met de hoop voor
overleven. Er zijn nu 9 dodelijke slachtoffers, maar wie weet hoe veel
het er uiteindelijk worden. Via deze, iets onpersoonlijke weg, wil ik
mijn medeleven delen. Heel veel sterkte de komende tijd. YOU'LL NEVER
WALK ALONE!”
“Ik wil langs deze weg mijn medeleven betuigen aan de slachtoffers en de
nabestaande. je vraagt je af wat moet je nu tegen deze mensen zeggen om
de pijn een beetje te verzachten,niets je kan niets zeggen om de pijn te
verzachten want geen enkel woord brengt jou dierbaren terug. maar toch
wil ik langs deze weg laten weten dat wij aan jullie denken. ik hoop dat
deze kleine woorden jullie de kracht geven bij het dragen van dit groot
verdriet. in gedachten zijn wij bij jullie veel sterkte gewenst . katja
van den akker.”
“Een vreemd gevoel bevloog mij, tranen sprongen in mijn ogen, bij het
zien van de eerste beelden op de televisie, maandagochtend. Misselijk,
verdrietig, woede maar vooral veel medeleven. De tweede grote ramp in
korte tijd, en dat in een land als Nederland... hoe is zoiets toch
mogelijk??? Een vraag die waarschijnlijk bij velen onder ons rezen.Ik
wil iedereen in Volendam e.o. hierbij heel erg veel sterkte toe wensen
bij de moeilijke verwerking van zo'n verschrikkelijk ongeval. Slechter
kan een nieuw jaar niet beginnen. Mijn gedachten zijn bij jullie.”
“.....Ze waren nog zo jong, hun leven was nog maar net begonnen toen t
enkelen al weer ontnomen werd..anderen zullen de rest van hun leven
herinnerd worden aan deze ramp, hetzij door hun verwondingen, hetzij
door de verschrikklijke beelden die zij hebben gezien...er zijn gewoon
geen woorden voor..hoe heeft dit ooit kunnen gebeuren?........”
