Nachtelijke onrust

In mijn gemeente wil de lokale jeugd op zaterdagnacht nog wel eens voor overlast zorgen. Het zou dan voornamelijk gaan om wildplassen (raar woord eigenlijk, waarbij ik eerder de associatie natte schoenen krijg dan buitenplassen), rondhangen, geluidsoverlast en vernielingen. In haar oneindige wijsheid is de gemeente daarom een campagne gestart die het tuig wat meer respect zou moeten bijbrengen. Hiervoor hebben zij een aantal posters en bierviltjes gemaakt en verspreid onder de bars en cafés in Voorburg die, zoals het een normen en waarden versterkende campagne betaamt, appelleren aan het gezonde verstand van het schorriemorrie. Leest u even mee?

1. Uitgaan is leuk, maar behandel je omgeving met respect. Dan blijft het leuk voor iedereen…
2. Je wilt toch zelf behandeld worden met respect? Toon dat dan ook voor anderen.
3. Als je naar huis gaat toon dan een beetje respect voor de spullen van anderen.
4. Als je naar buiten gaat graag een beetje respect voor de mensen die langs je route wonen.

Zo, bent u nog wakker? Mooi, want dit is toch wel een knap stukje werk. Tjongejonge. U snapt natuurlijk wel dat de overlast sinds het begin van deze campagne nagenoeg gestopt is. Jeugdige delinquenten hebben het licht gezien. Bejaarde vrouwtjes worden geholpen bij het oversteken en niet meer beroofd. Auto’s langs ‘hun’ route staan de volgende dag gewassen en wel, en niet bekrast en besmeurd, op je te wachten. De urinelucht die vroeger opsteeg uit je rozestruiken heeft weer plaats gemaakt voor de rozegeur zelf en de hangplekken zijn inmiddels al vervangen door bloemperkjes. Of ben ik nu in de war met de natte droom die ons gemeenteraadslid ’s nachts had, nadat hij op een middag dit onzalige idee op papier zette?

Het is toch altijd een feest om te zien waar onze gemeentebelasting aan wordt opgemaakt. Een klein onderzoek onder de lokale uitgaansbevolking zou toch hebben moeten uitwijzen dat de gemiddelde jeugdige barbezoeker de aandachtsboog heeft van een goudvis in een glas bier. Die zijn, voor zover ze überhaupt kunnen lezen, niet verder gekomen dan ‘Uitgaan is leuk’ en ‘Je wilt toch…’ en hebben daarna joelend de inboedel van het hele café buiten op straat gelazerd. Want uitgaan is leuk en we willen zeker naar buiten als we naar huis gaan!

Ik word toch zo doodziek van die respectcampagnes. Oprotten met dat gelazer. Ik pleit voor de Spaans-Portugese aanpak. Iedereen die daar wel eens geweest is, weet dat de nog uit het fascistische tijdperk stammende Guardia Civil rond sluitingstijd buiten de disco’s staat en helemaal niet te beroerd is om je even te laten voelen dat overlast veroorzaken niet echt gewaardeerd wordt. Ook als je buitenlander bent wordt de taalbarrière moeiteloos met de rubberen knuppel doorbroken. Wanneer gaan ze hier nu eens leren dat je geweld niet stopt met een poster en een bierviltje, maar dat er gericht actie moet worden ondernomen? Het geld dat in deze campagne is gestopt had net zo goed naar een extra patrouille kunnen gaan die op zaterdagnacht een paar uurtjes rondrijdt rond sluitingstijd. We hebben het hier over 200 tot 300 extra manuren op jaarbasis, en als je weet wat een gemiddelde agent aan salaris heeft, weet je ook dat dat de kosten niet zijn. Maar ja, waarom makkelijk doen als het moeilijk kan?

De hoop is dat één van die ambtenaren ooit lang genoeg wakker is om tot inkeer te komen. Tot die tijd lijkt mij dat de slachtoffers zelf maar eens een paar postertjes in de ramen moeten gaan hangen. Alleen dit keer wel kort, bondig en begrijpelijk, met de nodige consequenties bij overtreding:

- Stoppen met klooien, anders vallen er dooien.
- Dit is de druppel, je krijgt met de knuppel.
- Verziek je de boel, verwacht een ram voor je smoel.

Het is niet aardig, niet respectvol en zeker niet sociaal verantwoord, maar ik denk dat je na een flinke hijs voor je kneiter wel twee keer nadenkt voordat je weer zingend op iemands auto gaat staan dansen. Of denk ik dan te simpel?