Spreekstalmeester Macklemore overwint in AFAS Live
"Als je op een stoel zit, ga dan nu staan, want dit is een hiphopshow en wij zijn hier om een feestje te bouwen". Het is het startschot van Macklemore, ook wel bekend als Ben Haggerty, voor een geweldige avond in de AFAS Live. Hij laat vanavond weer eens op een glorieuze manier zien hoe hiphopshows niet buitensluiten, maar alles en iedereen omarmen. Alles bij elkaar zorgt dit voor een topcombinatie van entertainment en puike muziek.
Dat startschot wordt vormgegeven door een strakke uitvoering van 'Ain't Gonna Die Tonight', waarbij het schelle stemgeluid van Eric Nally goed op zijn plaats is. Zo stond hij een half uur geleden nog in het voorprogramma samen met DJ Beeba, en nu opent hij samen met Macklemore de avond. Nadat Haggerty zijn publiek heeft toegesproken en een paar afspraken heeft gemaakt is het tijd om dan echt los te gaan. 'Firebreather' wordt ingezet en de zaal kleurt volledig rood. Alhoewel hiervoor geen verhaal nodig is, wordt bijna elk nummer deze avond wel even kort ingeleid en daarbij neemt Macklemore direct de rol van spreekstalmeester in. Dit is iets waar hij overigens aardig goed in is, en het publiek is het ook eigenlijk wel enigszins gewend van hem. De laatste keer dat hij samen met producer Ryan Lewis als duo te zien was stond hij net iets verderop voor het dubbele aantal mensen in de Ziggo Dome. Dat het nu de AFAS Live is geworden naar aanleiding van het tweede soloalbum Gemini is een goede keuze. De interactie met het publiek blijft er nog steeds en er is geen druk om een enorm spektakelstuk uit de hoge hoed te trekken. In plaats daarvan worden er soms een aantal trucjes toegepast waardoor de mensen wakker zouden moeten blijven, maar zelfs die zijn eigenlijk niet nodig.
Dan moet Macklemore toch echt wat kwijt over zijn kleine meid van 2.5 jaar oud. Tijdens het Facetime-gesprek dat hij vandaag had en waarin hij moest toegeven aan haar dat hij in Amsterdam was zonder haar, bood ze een manier aan om hem te vergeven. Dat zou zijn door middel van het spelen van een van de leukste nummers van dat tweede album, namelijk 'Marmalade'. Dat deze uitvoering moet lijden onder een overdosis aan bass kan voor deze ene keer worden vergeten, maar er moet wel van geleerd worden. Na dit nummer komt het namelijk nog een aantal keer voor dat de zang soms niet te verstaan is omdat de trommelvliezen, oordoppen, deurklinken en soms (lijkt het zo) zelfs het videoscherm nog net niet wegtrillen. Snel vergeten en door dus, met een flinke dosis tracks die hij samen maakte met Ryan Lewis. 'Thrift Shop' was de grote doorbraak en doet het nog steeds onwijs goed voor een groot publiek, met Macklemore gekleed in een iets te grote jas ("Is that your grandma's coat?"). 'White Walls', een wat ruiger rapnummer, wordt ook omarmd door de 8000 mensen die zich vandaag hebben verzameld. Maar na dit tweetal is het tijd voor een belangrijk nummer, een liedje dat het nekhaar recht overeind trekt.
"Volgens mij hebben jullie je zaken hier wel op orde, niet? Zoals jullie misschien wel weten hebben wij in Amerika nu een president genaamd Donald Trump. Hij zet mensen tegen elkaar op en verkondigt haat en angst. Maar geen enkele hoeveelheid angst kan de liefde verslaan". 'Same Love' is een prachtig nummer met een belangrijke boodschap en ook vandaag de dag is die nog steeds recent. En na zo'n serieus nummer kunnen de lachspieren ook wel wat training gebruiken. Die lach is hard in te houden wanneer Macklemore voor 'Willy Wonka' compleet in outfit - hoge hoed, lange jas en wandelstok - opkomt. De beroepsentertainer komt weer even in volle glans naar voren. Nadat 'Corner Store' samen met Dave B., die ook in het voorprogramma te vinden was, op een krachtige manier ten gehore wordt gebracht en wordt opgevolgd door de pittige acapella rap 'Other Side' is het tijd voor Dan Caplen om zijn moment te pakken op de piano. 'Intentions' en 'These Days' vormen een mooi tweetal en geven Macklemore de mogelijkheid om iets aan gas terug te nemen. Hij moet zich namelijk nog een keer opladen voor het naderende slotstuk. Dat wordt vooraf gegaan door een introductie van zijn oom, die volgens hem overigens altijd dronken is en toevallig in Amsterdam was vandaag. Nadat Macklemore even het podium heeft verlaten, keert hij terug met een blonde pruik en glitterjasje, om 'And We Danced' door de speakers te pompen. En laat er nou nog een nummer zijn waarbij gedanst kan worden. De zware stem van Idris Elba daagt het publiek uit om deel te nemen aan een 'Dance Off', terwijl er 2 mensen uit het publiek het podium op worden getrokken en de strijd met elkaar aan moeten gaan. Het werkt misschien niet helemaal, zelfs Haggerty heeft dat door, maar de toon is nogmaals gezet; niemand blijft vanavond stilstaan.
De avond nadert zijn einde, maar niet voordat er terug wordt gegaan voor de tijd en Macklemore het publiek nog een spiegel voorhoudt: "Ik weet dat jullie langzamerhand wat filmpjes en foto's hebben gemaakt en je story is gevuld. Je laat mensen graag zien dat je hier bent en dat begrijp ik. Maar laten we nu eens terug gaan naar een tijd dat die telefoons nog niet bestonden en helemaal opgaan in het moment". Aan DJ Beeba de eer om 'Can't Hold Us' in te zetten en de tent volledig, maar dan ook echt volledig, op zijn kop te zetten. De maten uit Seattle, Washington weten heel goed hoe ze een feestje moeten bouwen.
De toegift wordt ingeleid door de vocalen van Kesha, die overigens jammer genoeg niet aanwezig is vanavond. 'Good Old Days' betekende in combinatie met haar eigen single 'Praying' haar comeback in de popmuziek en er wordt dan ook luidkeels meegezongen met de inmiddels bekende teksten. Nadat er een reisje 'Downtown' is gemaakt en er wordt afgesloten op een manier die te beschrijven is als 'Glorious' kan er teruggekeken worden op een geslaagde avond. Macklemore, wisselend tussen de rol van spreekstalmeester en succesvolle rapper, kwam, zag en overwon.
