NBA 08

Basketball games zijn al bijna zo oud als de weg naar Rome. Ze zijn grofweg in twee categorieën in te delen; over-the-top en realistisch. NBA 08 valt in die laatste categorie en weet het spelletje opvallend goed te vertalen naar een videogame.

De belangrijkste voorwaarde voor deze vertaling is dat de gameplay soepel en vloeiend is. Zeker in de beste basketballcompetitie ter wereld golft het spel op en neer met een elegantie die in een balzaal niet zou misstaan. Dit is in NBA 08 voor een groot deel gelukt. Zo kun je na het ontvangen van een pass in één beweging een schot op de basket of een snoeiharde slam dunk maken. Ook de overgang van verdediging naar aanval gaat ontzettend soepel, wat er voor zorgt dat je het genadeloos kan afstraffen als je tegenstander in de aanval de bal verliest.
Het schieten in NBA 08 is heerlijk uitgewerkt. Als je de schotknop indrukt verschijnt er een metertje boven de speler met daarin een rood, geel, groen en nog een rood vlak. De grootte van deze vlakjes is afhankelijk van de kwaliteiten van de speler en de afstand tot de ring. Zolang je de schotknop indrukt loopt het metertje vol, als je de knop loslaat als het metertje in het rode vlak staat mist je schot zeker, in het gele vlak heb je kans dat de bal er in valt, maar ook dat hij mis gaat, en in het groene vlak is het een zekere treffer, tenzij je schot geblokkeerd wordt door een verdediger.
Waar NBA 08 de bal echter laat vallen zijn de schijnbewegingen; van het hele arsenaal dat tot je beschikking staat is alleen de draai om je as effectief. De andere schijnbewegingen hebben alleen tot gevolg dat je tegen je tegenstander opbotst of zelfs de bal verliest.
Een ander aspect van basketball waar NBA 08 niet zo sterk in is, is het verdedigende spel. Het is ontzettend moeilijk om een solide verdediging neer te zetten, waardoor je meer afhankelijk bent van de fouten van je tegenstander om verdedigend succesvol te zijn dan dat je dat aan je eigen kunnen te danken hebt.

NBA 08 kent drie spelmodi; Single Game, The Life en Season. Single Game en Season spreken redelijk voor zich; in Single Game speel je een enkele wedstrijd, Season laat je een heel seizoen spelen, inclusief play-offs, maar je kan ook alleen de play-offs spelen als je dat liever hebt. Tijdens het seizoen heb je te maken met vermoeidheid van de spelers, blessures en transfers, maar deze zijn ook uit te zetten in het optiescherm.
In The Life speel je het leven van een jonge, getalenteerde basketballer. Je bent aangesteld bij je favoriete team en je moet gaan bewijzen dat je in het derde en laatste seizoen van je trainer een basisplaats in het team waard bent. Je team heeft de vorige twee seizoen de sceptici weten te verrassen door hoog te eindigen, maar dit seizoen moet de titel gepakt worden.
Je begint The Life met een reeks minigames waarbij je moet doen wat de trainer je opdraagt. Dit bestaat uit simpele basiselementen uit het basketball, zoals schieten, schijnbewegingen en dunken. Als je deze opdrachten goed uitvoert mag je uiteindelijk in het team plaats nemen en meehelpen om de felbegeerde NBA-titel binnen te slepen. Van tijd tot tijd zul je cutscenes zien die het verhaal achter het team en de onderlinge relaties tussen spelers laat zien, waardoor je iets meer binding krijgt met hetgeen er op het scherm gebeurt dan in de Season-modus.

Grafisch stelt NBA 08 niet teleur, maar echt spectaculair is het ook niet. De gezichten van de spelers zijn emotieloos en de animaties zijn van tijd tot tijd op z\'n minst apart te noemen. Het komt regelmatig voor dat de arm van speler A door het lichaam, hoofd of arm van speler B gaat. Het spel kent verder geen schaduwen en de textures zijn flets. Natuurlijk kun je geen PS3-kwaliteit verwachten, maar na games als God of War heb je het gevoel dat er zeker op grafisch gebied meer in gezeten had.
De menu\'s zijn voorzien van een lekkere hip-hop-soundtrack, tijdens de wedstrijd is het echter opvallend stil. Het publiek hoor je maar sporadisch en de commentatoren vallen al snel in herhaling. Bovendien zijn de commentaren flets en emotieloos. Op de sportzender ESPN hoor je bijvoorbeeld de commentatoren na een slam dunk die uit een snelle tegenaanval volgde enthousiast roepen \"Wow, what a punishment for dropping the ball!\", in NBA 08 hoor je echter een emotieloos \"He really brought it to the rim.\".

Sportspellen zijn leuk in single player, maar vooral als je met z\'n tweeën speelt valt er veel plezier uit te halen. NBA 08 voorziet wel in een offline multiplayermodus, maar een onlinemodus is er niet. Hoewel het PS2-netwerk over het algemeen niet als fantastisch ervaren wordt, hebben games als SOCOM toch bewezen dat het wel goed kan zijn. Zeker van een studio uit de Sony-stal mag je dan een onlinemodus verwachten.