Frontlines: Fuel of War
Nu is Frontlines: Fuel of War, zoals gezegd, ontwikkelt door Kaos Studios. Een studio met mensen die gewerkt hebben aan games als Battlefield 2 en de razendpopaire mod voor Battlefield 1942: Destert Combat. Niet heel verrassend is Frontlines: Fuel of War dan ook een echte multiplayer-game en doet eigenlijk alles wat ik op de vorige pagina gezegd heb over de game er niet echt toe. Je koopt deze game om online te gaan en daar de strijd om de olie met andere mensen te gaan voeren. Wat boeit een slechte AI als je toch vooral tegen menselijke tegenstanders speelt? Inderdaad, helemaal niks.Het online gedeelte van de game komt volledig neer op één speelmode: Frontlines. In deze mode kies je de kant van de Coalition of de Alliance en ga je proberen een map te veroveren. Elke map is onderverdeeld in meerdere frontlinies en elke linie kent punten die je moet veroveren, voordat de frontlinie opschuift en je de volgende punten kunt gaan veroveren. Een redelijk realistisch systeem, want elk leger probeert bepaalde cruciale punten te veroveren, waardoor de vijand zwakker wordt, voordat ze verder gaan. Achter de linies vechten is nu eenmaal snel zelfmoord en dus niet bijzonder efficiënt als je in close combat vecht.
Een voordeel van deze manier van spelen is dat je eigenlijk altijd wel weet waar je teamgenoten en vijanden zich bevinden. Er zijn namelijk maar vier punten waar tegelijk gevochten kan worden. De twee punten die je als team moet veroveren en de twee punten die je moet verdedigen. Lukt het je om de frontlinie op te doen schuiven, dan moet je de punten die je net hebt veroverd gaan verdedigen. Zo kun je met 32 man op een map zitten en hoeft hij niet heel klein te zijn om te zorgen dat er continu gevochten wordt. Het is ook niet zo dat veroveren maar op één manier kan. Elke map is volledig open en je kunt praktisch overal gaan en staan. Dit biedt vele mogelijkheden, waardoor je nooit uitgeleerd bent.
De maps in de game zijn enorm afwisselend. Het ene moment vecht je in een uitgestrekt olieveld met weinig dekking en slechts af en toe een paar gebouwen en het volgende moment lever je slag in hartje moskou, waarbij de bebouwing zo dik is dat je je vijanden pas ziet als het te laat is. Natuurlijk zijn er ook levels die hier tussenin liggen, waardoor er voor iedereen wel wat is en de game ook lekker afwisselend blijft. Een leuke toevoeging was nog geweest om, net als in Quake Wars, meerdere maps per serie te hebben. Zodat je na het veroveren van een map ook een wat grotere frontlinie hebt die opschuift, waardoor je ook echt het gevoel hebt een oorlog uit te vechten. Maar goed, dat is geen enorm gemis.
