Burnout Paradise

J (SocialDisorder)
De Burnout-games zijn, hoewel wisselend in kwaliteit, altijd uniek geweest. Een bepaald gevoel, een bepaalde \"je ne sais quoi\" die de game herkenbaar maakte als zijnde een Burnout-game. Bij de ontwikkeling van Burnout Paradise dacht Criterion dat het vast wel leuk zou zijn om een free-roaming race-game te maken, maar heeft die enorme vrijheid niet als prijs dat het Burnout-gevoel opgegeven moet worden?

Voordat je verder leest, kun je het beste op dit YouTube-linkje klikken. Je weet vast wel wat er achter zit en dat je er al aan zat te denken toe je deze review aanklikte. Behalve dat het de titeltrack is van de game, is het tempo ook een directe parallel met die van verschillende delen van de game. Het begint rustig met het uitzoeken van je auto en de kleurstelling die je wilt, maar al snel gaat het gaspedaal tegen de vloer van je auto en zigzag je snoeihard door het tegemoet komende verkeer. Dus klik er maar op en laat de video spelen terwijl je deze review leest.

Als groentje heb je een hoop te bewijzen in Paradise City. Na een soort VVV-rondleiding door Paradise City neemt DJ Atomika van Crash FM je bij de hand om je van je eerste auto te voorzien en je de beginselen van Burnout Paradise bij te brengen. Hoewel ik liever naar de vrouwelijke VVV-rondleidster luister, krijg ik adviezen over auto-rijden toch liever van een kerel, wat dat betreft is de keuze voor Atomika alleen maar een juiste. Het accent dat hij heeft aangemeten klonk nog wel aardig in SSX 3, maar in Burnout Paradise klinkt het toch een beetje als te veel van het goede. Te Amerikaans en te gemaakt cool om als een welkome aanvulling op de toch al povere audio beschouwd te worden.
De soundtrack van de game is namelijk redelijk matig tot bar slecht te noemen. De tracks \"NERD VS Jason Nevins - RockStar\", \"Faith No More - Epic\", \"Jane\'s Addiction - Stop\", \"Junkie XL feat. Lauren Rocket - Cities In Dust”, \"Soundgarden - Rusty Cage\" en natuurlijk \"Guns N Roses - Paradise City\" steken met kop en schouders boven de rest van de 40 tracks uit. Het is niet zo dat de overige nummers slecht zijn, ze passen gewoon niet in een race-game als Burnout Paradise. PS3-eigenaren zullen dus vrij vlot de weg naar het EA Trax-menu vinden om daar een hoop muziek uit te zetten. X360-burners zullen daarentegen waarschijnlijk gebruik gaan maken van de custom soundtrack optie die de console biedt.
De geluidseffecten zijn gelukkig een stuk beter dan de soundtrack en worden volledig in 5.1 surround weer gegeven. Vooral met fanatieke gevechten op de weg hoor je dit goed, wanneer een andere auto jou benadert. Als je surround-installatie goed staat ingesteld kun je horen waar hij vandaan komt. De echte car-freaks zullen zelfs de afstand kunnen inschatten en welk type auto.

Mocht je dat niet kunnen, dan kun je altijd over je schouder naar achteren kijken met de L1-knop, want hoe mooi de geluidseffecten ook zijn, diepte schatten doe je nog altijd primair met je ogen. En reken maar dat je ogen verwend worden in Paradise City. Het gewone verkeer ziet er redelijk tot goed uit, maar de race-monsters van zowel jou als die van de tegenstand hebben een flinke dosis aandacht gekregen. De auto\'s zijn geen replica\'s van echte auto\'s, hoewel de inspiratiebron soms wel erg duidelijk zichtbaar is. De Krieger Pioneer lijkt bijvoorbeeld erg veel op een kruising van de Audi Q7 en de BMW X5. Dat het geen replica\'s zijn kan voor de race-purist een nadeel zijn, maar het gaf de ontwikkelaars wel de vrijheid om de auto\'s waar je in rijdt helemaal te tunen zoals zij dat nodig achtten.
Paradise City is een vrij grote stad met meer dan 400 kilometer asfalt dat ligt te wachten om kennis te maken met jouw rubber. Dit heeft wel als gevolg dat er vrij veel afwisseling in omgeving is. Je kan de bergen in trekken, langs de kust rijden of door de drukke binnenstad scheuren. Alles is prachtig vormgegeven, met veel kleur-variatie en verschillende vormen, zonder dat het er gekunsteld uit ziet. Nergens heb je het gevoel dat ze vorm op hebben moeten geven voor functie, alles in de game lijkt op zijn plaats.
Vast onderdeel in Burnout zijn de crashes, die ook in Paradise weer goed vertegenwoordigd zijn. Elke crash wordt in slow-motion nog eens aan je getoond vanuit een spectaculaire hoek waarbij het schademodel van de auto pas echt opvalt. Zo zie je het glas versplinteren en de carosserie verfrommelen zoals je zou verwachten bij die crash. Zo zal je carosserie als een harmonica in elkaar gevouwen worden bij een frontale botsing met een betonnen pilaar, maar zul je enkel een verfomfaaide rechtervoorbumper hebben als je een andere auto aantikt.