BlackSite

Roy
Soms begin je als reviewer aan een game waarvan je (vrijwel) niets weet. Blacksite is in dit geval zo’n game; ik wist enkel dat het een first person shooter was. Nadat de game opgestart is en je aan je missies begint lijkt Blacksite een beetje op Rainbow Six gecombineerd met Call of Duty 4. Een beetje een tactische shooter die flink wat actie kent, gegoten in een Irakese setting in de nabije toekomst. Niet bijster origineel dus, maar het eerste level verliep best aardig en ondanks dat er geen bijzondere elementen in de game zitten qua gameplay bleef ik wel geboeid door de actie en je stoere teammaten.

Blacksite blijkt echter niet compleet een ‘realistische’ anti-terrorisme setting te hebben zoals bijvoorbeeld Rainbow Six. Op een gegeven moment kom je namelijk monsters tegen. Genetisch gemanipuleerde, Starship Troopers-achtige, monsters. Hoewel dit voor mij vrij koud op mijn dak kwam vallen is het eigenlijk wel logisch. Na wat ‘research’ blijkt de game in Amerika namelijk de subtitel ‘Area 51’ te hebben en ook heeft het hoesje een flinke alien op de voorkant staan. Bekijk je daarnaast ook nog eens de screenshots van de game, dan zie je de monsters gewoon lopen en is het geen geheim dat Blacksite deze wezens bevat. Het lijkt er op dat jij nu het mysterie achter de monsters moet ontrafelen: hoe komen ze er? Wie is verantwoordelijk? Heel boeiend is het verhaal niet, je valt in het ene na het andere cliché.

Nu is dit op zich niet zo erg want zoals al eerder gezegd is Blacksite een game die wel kan blijven boeien dankzij de goed opgezette levels. Je komt langs allerlei verschillende locaties: verlaten steden, woestijnen, je gaat ondergronds en je moet zelfs een trailerpark alien vrij maken. De besturing van de game verloopt zoals je gewend bent in een FPS op de 360 en voelt goed aan. In Blacksite is het mogelijk om je teammaten commando’s te geven met een druk op de rechter button. Hiermee stuur je ze naar bepaalde locaties of vallen ze specifieke vijanden aan. Het is zelfs mogelijk om ze op een deur af te sturen welke ze forceren om daarna de kamer vrij te maken van geteisem. Als je het een beetje goed aanpakt knappen zij het vuile werk voor je op en kun jij wat relaxter door de levels heen lopen. Variatie is echter ver te zoeken; in de meeste gevallen laat je jouw teammaten je gewoon volgen en is het de beste oplossing om ze gewoon vrij te laten schieten. De AI doet wat dat betreft goed werk. De enige keren dat je ze wel opdrachten geeft is als ze een deur moeten openen, en dat is ook alleen maar omdat je het zelf niet kan op dat moment.

Op grafisch gebied is Blacksite een game die er uit ziet zoals je mag verwachten van een game op de 360. Alles ziet er strak uit en loopt vloeiend. Het tofste is het goede gebruik van licht en dan vooral bij het wisselen van een donkere naar een lichte omgeving. Je ogen moeten zich aanpassen, net als in het echt, en je ziet dus eventjes niets. Wat betreft het geluid is het weer zo standaard als het maar zijn kan, de muziek gaat harder als het spannend wordt en wordt rustiger als er niet veel te doen is. Voordeel is wel dat het allemaal gewoon goed klinkt, zeker als je een beetje een manse subwoofer hebt is het genieten geblazen met alle kogels en explosies in de game.

Grappig feitje is trouwens dat er reclame in de game verwerkt zit die soort van toepasselijk is. PC bouwer Alienware heeft namelijk geld betaald voor het gebruik van billboards in de game.

Online

Uiteraard kun je de game ook online spelen via Xbox Live en alle bekende opties zijn aanwezig. Modi als Capture the Flag en Deathmatch zijn allemaal present. Zowat alle potjes lopen soepel en lag-loos. Daarnaast zijn er genoeg matches te vinden in alle verschillende opties.

De gamers die Blacksite spelen lijken overigens wel allemaal een stuk volwassener dan in bijvoorbeeld Halo 3. Ik heb geen schreeuwende kutpuber gehoord en alle potjes verliepen rustig en er werd normaal gesproken. Sommige potjes hadden zelfs flink wat tactisch overleg!