Sid Meier's Pirates!

Sid Meier is een van de grondlegger van het zogenaamde godgame-genre. Met games als Transport Tycoon en Civilization liet hij al zien dat het vooral aan de speler is om een eigen weg in het spel te vinden. Zo ook in Pirates! Er is een hoofdverhaallijn, waarin je als speler op zoek gaat naar verdwenen familieleden en een kwaadaardige baron. Maar deze hoef je niet volgen. Je bent vrij in het doel dat je nastreeft. Wil je de meest beruchte piraat in het Caribische gebied worden door andere piraten te verslaan? Het kan. Wil je in dienst van het Koninkrijk der Nederlanden vechten tegen Spanjaarden, Engelsen en Fransen? Het kan. Wil je als vreedzame handelaar zoveel mogelijk goud verdienen? Het kan. Wil je al deze dingen doen? Het kan niet alleen, het is zelfs aan te raden! De grootste uitdaging in Sid Meier’s Pirates! is je doel bereiken zonder dat je een van de fracties (Nederland, Frankrijk, Engeland, Spanje, piraten en inheemse volken) of je bemanning te veel tegen je in het harnas jaagt.



<\/center>

Alles in het spel draait namelijk om balans. Alle acties die je in het spel uitvoert hebben namelijk gevolgen. Als je bijvoorbeeld alleen Engelse schepen aanvalt dan zullen deze na verloop van tijd een behoorlijke beloning op je hoofd zetten waarna je geen haven meer kunt verlaten zonder een aantal premiejagers op je nek te krijgen. Door schepen aan te vallen van landen waarmee Engeland in oorlog is kun je weer goodwill kweken waarna de premie op je hoofd lager wordt. Een ander voorbeeld is het schip waarmee je vaart. Om een grote oorlogsfregat, of een vloot schepen draaiende te houden en om succesvol schepen te kunnen enteren zul je over een grote bemanning moeten beschikken. Deze zullen echter tevreden moeten worden gehouden met een continue stroom buit. Ook zul je regelmatig havens moeten bezoeken zodat er kroegen en bordelen bezocht kunnen worden en nieuwe matrozen aangenomen kunnen worden (het verloop is erg groot). Hoe ontevredener de bemanning hoe groter de kans op muiterij. Ja, het leven van een piraat is minder leuk dan het op het eerste gezicht lijkt.



<\/center>

Grafisch gezien ziet Sid Meier’s Pirates! er geweldig uit op de PSP. De graphics zijn kleurrijk en gedetailleerd. De cartoonachtige stijl past ook prima bij het spel. Het spel slaagt er erg goed in om het idyllische beeld dat de meeste mensen van piraten hebben weer te geven zoals we die kennen uit Monkey Island en van Disney. Schavuiten, stoere mannen, knappe vrouwen en een mooie blauwe zee waar altijd de zon schijnt en waar je tussen weelderige eilanden naar je bestemming kunt varen. Voor zweren, scheurbuik, afzichtelijke wonden door versplinterend hout en schepen vol rottend voedsel is hier geen plaats. En gelukkig maar. Ook gelukkig is dat de laadtijden op de PSP minimaal zijn. Ze zijn wel frequent, zeker als je tussen verschillende onderdelen van het spel wisselt, maar storend zijn ze nooit. Samenvattend kan gezegd worden dat je van dit spel gewoon een vrolijk vakantiegevoel krijgt, en dat is tussen alle urban-zooi die je veelal op de PSP aantreft een verademing.



<\/center>