Final Fantasy XII (import)
Het levellen en opbouwen van je karakters speelt in Final Fantasy-games altijd een belangrijke rol. Door specifieke rollen aan personages toe te wijzen (bijvoorbeeld fighter, healer of mage) kon je een goede mix creëren in je party. In Final Fantasy X ging het opbouwen van je karakters via de Sphere Grid, in deel XII gaat dit via de zogenaamde Ability Board. De Ability Board is in essentie een schaakboord bestaande uit een verzameling licenties voor het gebruik van wapens, magische spreuken en uitrusting. Licenties geven het recht om bijvoorbeeld een bepaald wapen te gebruiken, wil je daadwerkelijk het wapen gebruiken dan zul je deze eerst nog gedurende het spel moeten vinden of kopen. Naast licenties zijn er op het boord ook verbeteringen voor je karakters te vinden in de vorm van HP upgrades en extra gambits slots. Licenties of verbeteringen worden ontsloten door middel van ability points die je verdient tijdens gevechten. Het grote nadeel van het Ability Board is dat het niet duidelijk is wat er onder een vakje zit totdat je er naast staat. Zo is het moeilijk om een strategie toe te passen waarmee een personage een bepaalde kant wordt opgestuurd. Voordeel is wel dat je heel veel vrijheid hebt welk karakter welke klasse wordt. Heb je voor alle personages het hele boord ontsloten dan kan iedereen in principe elke rol vervullen.
<\/center>
Een ander nieuw element is het gebruik van Mist. Dit zijn eigenlijk de Limit Breaks en Summons uit de vorige Final Fantasy-delen. Limit Breaks zijn in deel XII nog steeds heel mooi om te zien en je er nu verschillende aan elkaar knoppen. Ook het oproepen van Esphers (grote krachtige monsters) is een genot om te zien. En dit is meteen het nadeel van dit systeem. Het ziet er spectaculair uit maar de animaties duren te lang en gaan op den duur vervelen. Ook slaan de aanvallen via Mist nog geen deuk in een pakje boter en verbruiken ze al je MP. De nadelen wegen niet op tegen de voordelen en je zult het nagenoeg niet gebruiken. Dit is jammer, aangezien Limit Breaks en Summons in het verleden altijd een manier waren om op de valreep de overwinning in een gevecht te halen. Mij bekroop het gevoel dat dit een onderdeel van het spel is dat te lang is blijven liggen en daardoor niet goed uitgewerkt is.
<\/center>
Naast de hoofdverhaallijn volgens staan Final Fantasy-games ook bekend om alle andere dingen die je kunt doen. De zogenaamde sidequests waarmee je de meer exotische wapens en uitrustingen in het spel kunt verdienen. Deze sidequests bestonden in vorige delen meestal uit een serie omslachtige of repetitieve handelingen die verricht moesten worden. In Final Fantasy XII is dit anders. Er zijn een aantal ouderwetse sidequests waarin je als een kip zonder kop moet rondrennen om allerlei spullen te verzamelen, maar het gros van de nevenactiviteiten bestaan uit Bounty Hunts. Bounty Hunts zijn simpel gezegd opdrachten om bijzondere monsters te doden. Aan het begin van het spel word je lid van een clubje jagers. Via deze zogenaamde clan krijg je vervolgens opdrachten om bepaalde monsters te doden. Hierna is het zaak om deze te vinden en verslaan. Dit is overigens makkelijker gezegd als gedaan aangezien deze monsters vaak een stuk krachtiger zijn dan reguliere monsters en eindbazen. De Bounty Hunts zijn erg uitdagend en leuk om te doen, zeker omdat er om elk monster die je moet verslaan een luchtig verhaaltje hangt waarom deze moet worden verslagen.
Al met al zijn er tijdens het spelen van de hoofdverhaallijn nog genoeg andere zaken te doen in Final Fantasy XII. Pas wel op dat je saved voordat je het laatste deel van het verhaal speelt. The End is echt het einde, het is daarna niet meer mogelijk om sidequests uit te voeren.
