Onimusha: Dawn of Dreams

Roy
Qua gameplay is er op zich niet veel veranderd, het is nog steeds een pure hack ’n slash action adventure. Dat is een hele mond vol, maar eigenlijk gewoon een naam voor games als Devil May Cry en Ninja Gaiden. Je hakt en slasht je een weg door tientallen kleinere en grotere vijanden die steeds wat sterker worden. Af en toe moet je wat klimmen en wat puzzelen, maar dat is enkel om er wat afwisseling in te stoppen. De nadruk ligt op de gevechten.

Nieuw in Dawn of Dreams zijn de NPC characters die je op sommige punten in de game bijstaan in je strijd tegen het kwaad. Op zich lijkt dat natuurlijk wel een aardige toevoeging, met z’n tweetjes is het altijd gezelliger dan in je eentje, maar helaas laat de AI het afweten. De characters zijn simpelweg te dom om goed te kunnen helpen, ondanks dat je ze wel strategieën kan meegeven in de gevechten. De meest vervelende NPC die je helpt is je persoonlijke ‘knecht’ die je het hele spel door lastig valt met zijn irritante gezever over van alles en nog wat. Hij is er voor een goed doel (wegwijzen, vragen beantwoorden), maar het personage past niet echt in de game. Het beestje lijkt nog het meest op een Moogle, die schattige beertjes uit de Final Fantasy games.

<\/center>

Een ander nieuwigheidje in deze Onimusha is het kleine RPG element dat erin verwerkt zit. Je krijgt nu echt ervaringspunten waarmee je niveaus omhoog gaat en dus sterker of bijvoorbeeld sneller kan worden. Hiermee gaat het een stapje verder dan de vorige delen waar je eigenlijk alleen je wapens kon upgraden om sterker te worden. Als RPG fan vond ik deze vernieuwing erg cool, het weerhoudt je ervan om hard door te lopen als er een aantal vijanden voor je neus staan.