Boek: Kirsten Verdel - Van Rotterdam naar het Witte Huis

Het is nog maar enkele dagen geleden dat wereldwijd miljoenen mensen getuigen waren van de inauguratie van de 44ste president van de Verenigde Staten van Amerika: Barack Obama. Voor de meesten blijft dit toch een beetje een 'ver-van-mijn-bed-show', maar niet voor de Nederlandse Kirsten Verdel. Als eerste buitenlandse medewerkster in het campagneteam van de Democraten werkte zij enkele maanden op het hoofdkantoor van deze partij in Washington DC. Hoe zij hier terechtkwam en wat zij er allemaal meemaakte, beschrijft ze in haar boek Van Rotterdam naar het Witte Huis - In het hart van Obama's campagne.


Idealen
Het boek van Verdel begint in Rotterdam. Op zoek naar meer zingeving besluit Kirsten zich aan te sluiten bij de PvdA, en al gauw blijkt zij zich binnen de partij goed thuis te voelen. In het post-Fortuyn Rotterdam moet het nodige gebeuren wil de PvdA hier weer de grootste worden. Met Verdel haalt de partij een goudhaantje binnen, want haar kwaliteiten als 'campagnestrateeg' worden al snel zichtbaar. Niet alleen de gemeenteraadsverkiezingen worden voor de PvdA (en Verdel) een succes, ook de landelijke en de Senaatsverkiezingen worden goed afgesloten. Al het werk heeft haar behoorlijk wat contacten opgeleverd, welke haar uiteindelijk een Sauvé-Scholarschip in Canada opleveren. En het is daar dat zij voor het eerst bij de Amerikaanse politiek betrokken raakt. Als onderwerp voor haar Scholarschip gaat zij zich bezig houden met die Amerikaanse politiek. Hiervoor reist ze enkele keren vanuit Canada naar de VS, waar ze in contact komt met mensen binnen de Democratische partij. Een baan ligt in het verschiet, mits ze alle papieren rond krijgt. Kirsten stelt dan ook alles in het werk (inclusief al haar contacten) om aan de werkvergunning te komen. Hoe vaak krijg je als Hollandse de kans om in het hart van de Amerikaanse politiek te komen?

Van voorverkiezingen tot verkiezingen
Nadat alle papieren rond zijn, gaat ze aan het werk op het hoofdkantoor van de Democraten, in Washington DC, als enige en eerste buitenlandse medewerkster zoals al eerder aangehaald. Wat daar begint is een race naar het Witte Huis. Een periode waarin werken nagenoeg het enige is dat ze doet, maar waar Verdel absoluut geen moeite mee lijkt te hebben. Van de spanningen rondom de voorverkiezingen -wie wordt het: Obama of Clinton- vloeit het campagne-voeren naadloos over in de uiteindelijke strijd tussen Obama en McCain. Ze mag het allemaal meemaken.

Verdel beschrijft haar periode in de VS met veel bevlogenheid en vanuit een enorme betrokkenheid. Het is duidelijk dat zij met haar bijdrage aan de campagne van de Democraten in het algemeen en later Obama in het bijzonder, een deel van haar idealen heeft kunnen verwezenlijken. Zij wil onderdeel zijn van de verandering die het Amerika van 2009 nodig heeft. En de kans die zij hiervoor heeft gekregen, grijpt ze aan. Werkdagen van 16 uur zijn haar niet vreemd en moeten haar ongetwijfeld hebben uitgeput. Maar op de flow van winst kun je als mens heel veel, zo blijkt wel. De inkijk die ze ons als lezers geeft in de manier waarop politiek in de VS wordt bedreven, is openhartig en heel duidelijk. Het was voor haar ongetwijfeld een hele enerverende, leerzame en opmerkelijke periode, en hiervan maakt ze de lezers op mooie wijze deelgenoot.

Jammer is dat in dit boek niet voldoende ruimte was om ook haar werk in China en Sierra Leone meer uit te lichten. Ik, als lezer, hoop dat zij hier ooit nog eens een tweede boek aan zal wijden, want dat verdienen die onderwerpen zeer zeker. Ze geeft dit overigens zelf ook in het boek aan, de nadruk ligt op de campagne in de VS, maar er is meer, dat helaas in dit boek niet besproken kon worden.

Wat in Van Rotterdam naar het Witte Huis centraal naar voren komt, is dat het leven niet is uit te stippelen, maar dat je alles wat op je pad komt en maar enigszins bij je past moet aanpakken. Het ene leidt weer tot het andere, zo bewijst Kirsten Verdel. Sta voor je idealen en vecht ervoor. Zorg dat je een bijdrage levert, het levert jezelf ook heel veel op, al is het maar de voldoening dat je onderdeel was van een proces. Deze boodschap draagt het boek, en ook Verdel, uit en is als lezer heel prettig om mee te nemen na het lezen van de 317 bladzijden.

Is Nederland nog wel groot genoeg voor Verdel?
Na alles wat Kirsten Verdel in Amerika heeft meegemaakt, vraag je je als lezer af of Nederland, laat staan Rotterdam, nog wel groot genoeg is voor haar. De ervaringen die zij in de VS heeft opgedaan met betrekking tot het campagne-voeren zijn zoveel malen groter dan we hier gewend zijn, dat de vraag opkomt of dit avontuur haar niet voorgoed van ons heeft weggenomen? Dat zou jammer zijn voor de Nederlandse politiek (en journalistiek, want naast campagne-voeren schrijft ze ook nog eens heel vermakelijk en verhelderend). Het zou een aderlating zijn voor haar 'eigen' PvdA als zij haar niet meer konden inzetten voor hun partij. Maar wellicht kan Verdel juist haar opgedane ervaringen zo doseren dat ze binnen de kaders van de Nederlandse politiek passen en derhalve toepasbaar zijn in ons land. Los van dit alles, Van Rotterdam naar het Witte Huis is een mooi document dat je vanuit het hart van de schrijfster zo in het hart van de Democratische partij van de VS brengt. Betrokkenheid is het kernwoord wanneer je het verhaal van Verdel wilt omschrijven. Betrokkenheid vanuit haar kant bij de idealen die zij in haar leven na wil streven, en daarnaast betrokkenheid die zij bij de lezers op weet te wekken. Je voelt je haast onderdeel van het campagneteam.

FOK! plaatste eerder al het artikel FOK!ster schrijft boek over Obama. Van hieruit kun je doorklikken naar de fotoreportage.

Uitgever: Conserve ISBN: 9789054292790 Pagina's: 319
Waardering: