Film: Happy Feet

Eline (Numbie)
Hoe breng je het beste op kinderen over dat het leegvissen van de oceaan een slecht idee is? Heel simpel; ten eerste zoek je naar een dier met een hoog aaibaar gehalte. In dit geval pinguïns. Vervolgens zoek je naar een afwijking; waarom is deze pinguïn anders? Dit karakter laat je een avontuur beleven, met als uitkomst jouw milieubewuste boodschap, en voila. Zo zullen de makers van Happy Feet ongeveer gedacht moeten hebben bij het in elkaar zetten van deze film.



De grote afwijking die pinguïn Mumble heeft, is dat hij niet kan zingen maar wel kan dansen. Zijn Happy Feet brengen hem naar vreemde plekken, en zorgen ervoor dat hij tegen de meest vreselijke dingen bestand lijkt te worden. Wanneer er steeds meer pinguïns honger dreigen te lijden doordat er te weinig vis is, gaat Mumble op onderzoek uit met zijn amigos.
Happy Feet is een komische film geworden met talrijke musicalachtige elementen. Er wordt veel gedanst en gezongen door verschillende pinguïns; klein, groot, dik, en dun. Door de vele grappige muzikale verwijzingen en anekdotes, sta je bij deze film in ieder geval garant voor een kleine twee uur lachspier oefeningen. Vooral Robin Williams (o.a. Lovelace) vertolkt op briljante wijze een aantal stemmetjes. Elijah Wood (Mumble) en Brittany Murphy (Gloria) verdienen ook beide een dik compliment. Er valt simpelweg niets op hun goede performance aan te merken.

De serieuze en keiharde moralistische boodschap doet de film echter niet veel goed. Het lijkt haast alsof de makers in eerste instantie de boodschap hadden bedacht, en vervolgens hebben gekeken hoe ze deze leuk konden verpakken. Gevolg is een verhaal met weinig body en structuur, dat voor een film met een dergelijke realistische boodschap eigenlijk heel betreurenswaardig is. Het is bij tijd en wijlen haast een op kinderen gerichte promotiecampagne door milieudefensie. Gij zult de oceanen niet leegvissen, opdat niet alle pinguïns zullen heengaan.
De film is op en top Amerikaans; er wordt der mate veel nadruk gelegd op de diepere betekenis van de film, dat deze niet eens meer als dieper te benoemen valt. Bovendien is de symbolisering van de Amerikanen als grote keizerspinguïns en de Latijns-Amerikanen als kleine pinguïns haast discriminerend te noemen. Later zal wel blijken dat dit verschil voor het hoofdkarakter er niet toe doet. Het levert wel een aantal hilarische situaties op.



Happy Feet is qua animaties erg mooi; je kunt zien dat de makers uitgebreid research hebben gedaan naar de manier waarop pinguïns zich voortbewegen. Groundbreaking zijn de animaties echter niet; als de film vorig jaar was uitgekomen had je het ook geloofd.

De film is een leuk tussendoortje. De correct moralistische en milieubewuste boodschap is echter hinderlijk aanwezig op het laatst, waardoor de structuur en de verhaallijn het onderspit dreigen te delven. Happy Feet zal zeker geen geschiedenis schrijven, maar je zult er zonder meer 108 minuten zoet mee zijn.


Label: Warner Bros. Pictures Releasedatum: 31 mei 2006 Kijkwijzer: Waardering: Redelijk

Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!