Risen 2: Dark Waters

Eén keer per jaar verandert kasteel de Haar nabij Utrecht in een magisch koninkrijk. De Elf Fantasy Fair trekt niet alleen elfen, kobolden en draken aan, maar ook drommen echte piraten. Een goed excuus dus voor Deep Silver en Piranha Bytes om het fantasy-festival te gebruiken om ons Risen 2: Dark Waters te tonen.

Na een feestelijk onthaal met piraten, papegaaien en echt piratenvoedsel (gelukkig drinken piraten ook gewoon koffie), neemt één van de ontwikkelaars ons mee op een tochtje door de Xbox 360-versie van het spel. Daarna kunnen we zelf even met de pc-versie van deze piraten-RPG aan de slag.

Bekende gezichten
Wie Risen gespeeld heeft, zal bekend zijn met veel van het verhaal en veel van de gezichten. Je speelt in Risen 2 dezelfde naamloze held als in deel 1. Het verhaal speelt zich ongeveer 10 jaar later af. Onze held is bij de inquisitie gegaan, maar is niet zo tevreden met deze wending in zijn leven en daardoor zwaar aan de drank geraakt.

De eerste kennismaking die ik met de game krijg, is een ruwe wekdienst van mijn commandant. Hij is er kennelijk ook niet zo blij mee dat ik een lapzwans ben geworden. Op wankele benen begeef ik me uit mijn kamer om te zien hoe de stad om me heen in brand staat. 

De eerste stapjes
Wat me meteen opvalt, is dat de bewegingen in Risen 2 een beetje sloom zijn. Gelukkig is het niet zo erg dat het vervelend wordt en na een paar minuten valt het me al niet eens meer op. Alleen het springen ziet er nogal belachelijk uit. Ook de NPC's hebben wat last van vreemde bewegingen. Zo staat mijn commandant een ernstige en serieuze zaak uit te leggen met tegelijkertijd een brede grijns op zijn gezicht.

Verder ziet de game er grafisch goed uit. Het zal niet de mooiste game zijn die je ooit gezien hebt, maar het is zeker ook geen lelijk eendje. Vooral de cutscenes zien er erg mooi uit. Het kleine stukje wat we hebben gezien van de Xbox-versie van de game, zag er grafisch net zo degelijk uit. Ook lijkt de besturing van de consoleversie niet onder te doen voor de pc-game, maar dat kan ik natuurlijk niet met zekerheid zeggen, omdat ik de Xbox-versie niet in handen heb gehad.

Pssst
Ik kom op het binnenplein van het fort terecht, waar ik kennismaak met het questsysteem van de game. Geen fonkelende paden om je de weg te wijzen, geen gele uitroeptekens die boven de hoofden van NPC's zweven: ik sta op het plein en hoor ergens naast me: "Psst, hey, hey!" Ik volg mijn gehoor en kom bij een gevangenis uit met daarin een man die kennelijk graag met mij wil praten.

Piranha Bytes heeft  zijn best gedaan om de game zo authentiek mogelijk te houden. Je moet goed op je omgeving letten en luisteren wil je alles meekrijgen. Je wordt niet aan het handje genomen en gewezen op quests of geheimen. Dit alles geeft je het gevoel dat je werkelijk in een wereld van piraten en inquisitie terecht bent gekomen. Aan de andere kant is het dan ook weer erg makkelijk om iets te missen. Als je, net als ik, enigszins 'directionally challenged' bent, kun je al snel verdwalen. Gelukkig heb je altijd nog een kaart en een questlog om je op weg te helpen.

Praatgraag
De man in de cel blijkt te zijn opgepakt omdat hij een pakhuis wilde beroven. Daarmee geeft hij mij een eerste quest en een eerste keuze: hij wil me best uitleggen hoe ik dat pakhuis in zijn plaats kan beroven, maar daar staat natuurlijk wat tegenover. In dit geval wil hij een deel van mijn buit hebben. Het gesprekssysteem van het spel is niet verbazingwekkend, maar wel degelijk. Je krijgt tijdens een gesprek verschillende antwoordmogelijkheden. Naast de standaard antwoorden en wedervragen, kun je, afhankelijk van je vaardigheden, ook nog tegen mensen liegen of ze intimideren.

Dit alles hebben we natuurlijk al vaker gezien in games, maar het systeem is in Risen 2 in ieder geval goed uitgewerkt. De stemmen van de personages zijn van degelijke kwaliteit en de antwoorden die je kunt geven, leiden in veel gevallen tot grappige reacties.

Training
Terwijl ik met de gevangene sta te praten, laat hij zich ook nog eens ontvallen dat hij me wel zou kunnen leren om beter te worden in het sluipen, zodat ik dat pakhuis van hem kan beroven. Het trainingssysteem werkt hetzelfde als in Risen 1: versla genoeg vijanden of doe genoeg quests om punten te verdienen om mee te trainen. Zoek vervolgens iemand die je kan onderrichten in een bepaalde skill en breng hem je skillpunten en wat goud. Er zijn verschillende groepen skills die je kunt trainen, zoals het gebruik van zwaarden of je blote vuisten.

Wat de ontwikkelaar, nog meer dan in deel 1, probeert te voorkomen, is dat je gewoon naar iemand  toeloopt en zegt: "Hey, train mij." Je zult in Risen 2 echt op zoek moeten gaan naar de mensen die je bepaalde skills kunnen leren. Dit zijn niet altijd de meest voor de hand liggende mensen, zoals ook mijn gevangene, en ze zullen je vaak ook niet zomaar willen onderrichten. In veel gevallen moet je eerst hun vertrouwen winnen door bijvoorbeeld quests voor ze te doen.

Uiteindelijk kom je op een punt in de game waar je kunt kiezen om je aan te sluiten bij een groep. Je kunt ervoor kiezen om bij de inquisitie te blijven of je bij de lokale bevolking aan te sluiten. Zoals te verwachten heeft deze keuze voor- en nadelen. Blijf je bij de inquisitie, dan kun je vuurwapens gebruiken, zoals het musket. Sluit je je aan bij de lokale bevolking, dan krijg je de beschikking over voodoo. Voodoo is in Risen 2 niet alleen een mooie naam voor magie. Je kunt met je voodoovaardigheden potions brouwen, maar ook voodoopoppen maken waarmee je mensen op afstand schade kunt berokkenen. Je kunt voodoo zelfs inzetten om mensen te beïnvloeden.

Keuze, keuze, keuze
In de presentatie wordt ons beloofd dat voodoo niet alleen bedoeld om in gevechten te gebruiken. Het zou juist in veel meer situaties gebruikt kunnen worden. De ontwikkelaar haalt als voorbeeld een quest aan waarbij een stel waterdragers niet meer willen werken. Je komt erachter dat het probleem bij hun baas ligt. Een belangrijk onderdeel van Risen 2 is dat er verschillende manieren zijn om een quest op te lossen. In dit geval zou je dus gewoon de baas van de waterdragers kunnen vermoorden of je zou kunnen proberen om hem te intimideren. Maar je kunt ook je voodoo inzetten om hem dermate te beïnvloeden dat hij de waterdragers alsnog aan het werk zet.

Als een echte piraat
In de demo laat ik ondertussen mijn gevangene voor wat hij is en begeef me naar de top van de toren waar de commandant staat te wachten. In een indrukwekkende cutscene zie ik hoe een schip van de piraten door grote tentakels omarmd wordt en de diepte in getrokken wordt. Ik haast me naar het strand om daar een oude bekende tegen te komen. Patty, je piratenmaatje uit Risen 1, heeft het zinkende schip op tijd verlaten en wordt nu op het strand omsingeld door kleine, gewelddadige beesten. Natuurlijk trek ik meteen mijn wapen om haar te redden.

Het vechten is in Risen 2 een stuk vloeiender dan in deel 1. Je kunt uithalen en pareren. De animaties zien er natuurlijk uit en er zit niet veel vertraging meer tussen op de knop drukken en de aanval uitvoeren. Naast de standaard aanvallen met je gekozen wapen, kun je, als een echte piraat, je vijanden verwarren en desoriënteren. Je gebruikt zo’n 'dirty trick' door de skill aan je rechterhand toe te wijzen, waarna je hem met een druk op de knop kunt gebruiken.

Piranha Bytes heeft voor de dirty tricks inspiratie gezocht bij de piraten en een piraat vecht meestal niet eerlijk. Je kunt bijvoorbeeld zand in de ogen van je vijand gooien of ineens je pistool tevoorschijn trekken om hem in het gezicht te schieten. De dirty tricks zijn vooral bedoeld om je vijand tijdelijk uit te schakelen of af te leiden, maar ze geven je echt het gevoel dat je als een piraat aan het vechten bent. En dat is wel belangrijk om de sfeer erin te houden.

Kraken
De ontmoeting met Patty luidt namelijk mijn grote missie in: de kraken (want dat is het beest dat het schip heeft laten zinken) wordt gecontroleerd door de Titan Lord Mara. Zelfs de piraten zijn hier niet blij mee en zijn op zoek naar een magisch wapen om het beest te doden. Mijn commandant ziet de kraken ook liever als een haardkleedje en geeft mij de opdracht om me bij de piraten aan te sluiten op zoek naar het wapen.

Undercover bij de piraten, dus. Patty gaat met me mee en wordt mijn eerste crewlid. Piranha Bytes belooft meerdere van deze partymembers, elk met hun eigen vaardigheden en manier van vechten.

Het gesprek dat leidt tot de overkoepelende quest, laat echter wel een nadeel van de game zien: ik ben niet goed bekend met het verhaal van Risen en krijg ineens allemaal termen naar mijn hoofd gesmeten waar ik niets van begrijp. Titan Lords, iets met artifacts en zelfs de naam Mara wordt kennelijk als bekend beschouwd, want het duurt nog wel even voordat ik iemand vind die me meer informatie over deze geduchte vijand wil geven. Er wordt duidelijk een hoop achtergrond van mij verwacht. Als je Risen niet (helemaal) gespeeld hebt, kom je er uiteindelijk wel achter wat er bedoeld wordt, maar je zult wel af en toe even verdwaasd zitten te kijken.

En verder?
Mijn tocht naar het schip dat mij naar de piraten zal brengen, laat me ook nog mijn dievenkunsten uitproberen. Lockpicking gebeurt door middel van een leuke minigame waarbij je de pinnen van het slot in een bepaalde volgorde naar boven moet bewegen. Met wat proberen kom je er redelijk makkelijk achter wat de goede volgorde is, maar hoe moeilijker het slot, des te meer pinnen je moet overwinnen.

Ook leert het kleine stukje naar het schip me dat het niet slim is om met getrokken wapen rond te lopen of om geld te stelen uit een pakhuis. De NPC's nemen me dat niet in dank af. Als je ze weet te overwinnen, kun je echter nog steeds niet ongestoord je gang gaan, want een verslagen NPC wordt niet gedood, maar staat na een paar minuten gewoon weer op om je opnieuw aan te vallen als je nog steeds iets onbehoorlijks doet.

Voor deze demo hebben we ook de beschikking gekregen over wat 'gevorderde' mogelijkheden, die je normaal gesproken pas later in de game krijgt. Zo kan ik alvast mijn aapje uitproberen. Je krijgt uiteindelijk de beschikking over een kleine aap, die je kunt trainen. Deze kun je er vervolgens op uitsturen om van alles voor je te doen. Hij kan bijvoorbeeld voor je stelen of de weg verkennen.

Conclusie
Risen 2 belooft een leuke game te worden met veel mogelijkheden en twists. De toevoeging van het voodoosysteem klinkt erg interessant en vooral de mogelijkheid om het ook buiten gevechten om te gebruiken, spreekt mij erg aan. De animaties in de cutscenes zijn erg mooi, al zijn de ingame-animaties soms een beetje slordig. Als je van actie-RPG’s houdt en van piraten is Risen 2: Dark Waters zeker een aanrader.

Risen 2: Dark Waters komt vandaag, 27 april, uit op pc. Op 3 augustus komt de game uit voor Xbox 360 en PlayStation 3.