Halo: Reach multiplayer beta

Halo, je houdt ervan of je haat het. Sinds het eerste deel, Halo Combat Evolved, ben ik zelf verslingerd geraakt aan de Sci-Fi franchise van ontwikkelaar Bungie. Er is geen spelserie geweest waarin ik zoveel tijd heb gestopt als in deze. Hoewel ik altijd Halo heb aangeschaft voor de singleplayer, was de multiplayer onder mijn vrienden en ik bijzonder populair. Zo gingen wij elkaar regelmatig te lijf tijdens een van de vele LAN-avonden die wij hadden georganiseerd. Online ging ik pas met de aanschaf van Halo 3. Er ging een wereld voor mij open.

Vijfduizend online potjes later kan ik zeggen dat ik bijzonder verslaafd ben geraakt aan de multiplayer van Halo 3. Bijna dagelijks trotseer ik samen met een maat diverse tegenstanders van over de hele wereld in Team Slayer, Team Doubles en Swat. De kracht van de multiplayer van Halo is dat je het spel makkelijk oppakt, maar je komt pas echt ver als je skills hebt. Met het grootste gemak bedien je alle wapens en voertuigen. Met kennis en creativiteit ga je je tegenstanders te lijf. Het plezier tijdens deze potjes heeft ervoor gezorgd dat al mijn vrienden inmiddels een Xbox 360 hebben aangeschaft voor die heerlijke potjes van Halo 3. Voor de Halo: Reach beta hebben we ons anderhalve week lang opgesloten in mijn huis. Alleen maar om te testen of de veranderingen ten opzichte van Halo 3 verbeteringen zijn of een stap in de verkeerde richtig.

Als je de beta opstart zie je in een oogopslag welke vrienden van je in een Halo-game zitten. Op deze manier kan je met een druk op de knop je maat joinen of uitnodigen. Snel en simpel dus: lekker in de trant van Halo. Net als in de vorige Halo’s kan je je personages uiterlijk aanpassen naar je wensen. In Halo: Reach gaat dat echter een stapje verder, want er zijn nu veel meer opties dan voorheen die je in de loop der tijd kan kan kopen met credits. Deze credits verdien je met de potjes die je online speelt. In Halo 3 was je vrij snel klaar met de keuzes die je tot je beschikking had op dit gebied. Zo valt er meer te doen tussen de potjes door, maar de vraag is hoe vaak je hiermee gaat pielen. De keuzes zijn natuurlijk niet oneindig. Eigenlijk zijn het allemaal variaties op wat je al hebt. Je ziet jezelf amper tijdens de game dus zo belangrijk is het niet. De menu’s van de Halo: Reach beta zijn net iets overzichtelijker dan voorheen, maar zijn lekker vertrouwd.

Leuk al die menuutjes, maar het draait natuurlijk om de actie. De beleving van die actie is grotendeels hetzelfde gebleven in de multiplayer beta van Halo: Reach. De personages (Spartans) zien er nagenoeg hetzelfde uit als in eerdere Halo’s en de nieuwe wapens zijn allemaal variaties op eerder bestaande wapens uit de Halo-franchise. Zo is de Needle rifle eigenlijk een variatie op de covenant Carbine, die niet meer aanwezig is. Met de grenade launcher schiet je de granaat nu via de grond of muur en deze zal pas ontploffen als je de trigger loslaat. Op deze manier kan je de granaat in een groepje laten stuiteren om op het gewenste moment je tegenstanders te verrassen met een explosie. Er is nu ook een covenant-versie van de grenade launcher waarmee je sticky grenades kan afschieten. Dit wapen is vrij sterk en een feest om in je handen te hebben. Dit komt vooral doordat het wapen een lockfunctie heeft en er nogal wat granaten in het apparaat zitten. Gelukkig maakt deze sticky grenade launcher veel herrie zodat je gemakkelijk weet wanneer er geschoten wordt met dit apparaat. Toch is dit wapen veel te sterk en dat geeft een deuk in de balans. Deze balans wordt helemaal verstoord door de aanwezigheid van de laser rifle. Met dit wapen kan je op zeer lange afstand een laser schieten op je tegenstander die in zeer korte tijd het loodje zal leggen. De laser rifle wordt even onbruikbaar als je te lang schiet, omdat het dan te warm wordt. Dit duurt echter te lang waardoor dit een te sterk wapen is. Deze laser rifle zal dan ook flink aangepast moeten worden om de balans te bewaren. In de multiplayer van Halo 3 had je de ‘normale’ laser en rocketlauncher als sterke wapens van veraf, maar als deze leeg waren duurde het even voordat er weer een nieuwe lag. Nu komt er zoveel gevaar van veraf dat je gedwongen wordt tot close combat. Aangezien de hamer en shotgun juist weer van dichtbij roeleren kan dit tot grote irritatie leiden.

Nieuw in de multiplayer van Halo: Reach zijn de loadouts. Aan het begin van elk potje en nadat je dood bent gegaan kan je kiezen uit een aantal van die loadouts. Deze loadouts verschillen per gamemode en voegen een extra diepte toe aan het geheel. Zo kan je tijdens een pot Slayer harder rennen, onzichtbaar worden, veranderen in steen of gebruik maken van een jetpack. Tijdens Slayer Pro heb je standaard de mogelijkheid om te rennen, maar kies je juist je wapen in de loadout. Zelf ben ik verslaafd geraakt aan de jetpack, maar alle keuzes in de loadouts hebben hun voor- en nadelen. Gebruik je een van deze keuzes dan zal dat van een duidelijk zichtbaar metertje afgaan. Deze meter vult vanzelf weer aan. Dit zorgt voor tactische momenten tijdens de multiplayer. Ben jij in het bezit van een zwaard en heb je gekozen voor rennen? Dan heb je een ijzersterke combinatie. Zeker wanneer de tegenstander niet voor rennen gekozen heeft, want dan is hij een makkelijke prooi. In steen veranderen, genaamd Guard, is vooral handig als je team goed samenwerkt. Als Guard kan je even niet geraakt worden en zal je stil blijven staan op de plaats waar je deze kracht hebt ingezet. Zo hebben granaten geen kans en heb je een voordeel tegen de krachtige sticky grenade launcher. Probleem is echter dat tegenstanders kunnen wachten totdat jij uit die Guard komt en alvast kunnen gaan bedenken hoe zij jou gaan vermoorden. In deze situatie is het van belang dat jouw teammaten je komen helpen, want anders ben je een makkelijke prooi. Onzichtbaarheid is ook een tactische keuze geworden. In vorige Halo’s moest je eerst wat pakken om onzichtbaar te worden. Als je onzichtbaar bent dan merkt de rest dat aan de radar. Dan komen er van allerlei stipjes door je radar heen, wat lijkt op de radarjammer uit Halo 3. Hoe sneller je loopt als onzichtbare, hoe beter men je kan zien, want je wordt dan deels zichtbaar. De jetpack spreekt voorzich en voelt al snel als een tweede natuur aan. Een echte aanrader dus.

De maps zijn bijzonder Halo. Zo lijkt Powerhouse op High Ground uit Halo 3 en is Swordbase een typische binnenmap van Halo met als twist dat je nu meerdere verdiepingen hebt. Dit is een aanpassing die goed uitkomt voor het gebruik van je jetpack. In Powerhouse is het vrij makkelijk om een gebied te pakken en dat vast te houden. Zo is er een huisje op die map met twee verdiepingen waar je makkelijk samen kan werken om de tegenstander buiten te houden en te killen. Dit principe is helemaal Halo, want je wint de meeste potjes hiermee en dat kon je in vorige Halo’s ook. Dan is er ook nog de Invasion mode. Deze mode is een kruising tussen capture the flag en king of the hill. Als Elite is het de bedoeling een king of the hill-achtig gebied te veroveren. Als je dat gelukt is moet je hetzelfde doen in de basis van de Spartans om de ‘core’ te unlocken. Zodra die unlocked is moet je als Elite deze core brengen naar de phantom die ergens anders in de map op je aan het wachten is. De Spartans moeten dit tegenhouden. Het leuke aan deze nieuwe mode is dat je bijzonder moet samenwerken om je taak te voltooien. Je krijgt een maat toegewezen bij wie je makkelijk kan respawnen, mits hij niet dichtbij de actie is. Als Elite kan je een andere kracht kiezen in de loadout. Zo kan je wegduiken waardoor je minder makkelijk te raken bent. De Elites hebben ook geen healthpack nodig en zijn een stuk sterker en groter dan de Spartans. De Spartans hebben daarentegen nogal wat voertuigen en wapens staan om de Elites goed dwars te zitten. Invasion is een echte aanrader en je zal na een paar potjes ook tactisch inzicht krijgen in deze nieuwe mode waardoor je ook hier weer verslaafd aan kan raken.

Al met al kijk ik heel erg uit naar het eindproduct van Halo: Reach. Aan de multiplayer moet nog een hoop gesleuteld worden. Zeker als het op de balans aankomt. Fans van Halo 3 kunnen opgelucht ademhalen, want het blijft nog steeds dezelfde multiplayer, maar nu met meer diepgang. Invasion kan nog wel eens gaan zorgen voor nieuwkomers. Toch denk ik niet dat de multiplayer van Halo: Reach meer mensen gaat aanspreken dan de vorige Halo’s. Daarvoor is het nog te veel Halo. Mij zal je daar niet mee hebben, want ik ben daar juist blij mee.