Risen

Risen begint met een schipbreuk. Je spoelt als naamloze man, zonder herinnering aan wat er gebeurd is, aan op een vulkaaneiland, waar door recente aardverschuivingen verlorengewaande tempels boven de grond zijn gekomen. Meteen merk je hoe vrij je bent. Je kan de wrakstukken en aangespoelde rotzooi oppakken in de hoop dat er iets bruikbaars tussen zit, maar je kan ook meteen op de lijken van je medeschipbreukelingen afstappen. Er blijkt een overlevende te zijn, en als je met haar praat begint een soort tutorial die tot doel heeft je de beginselen van het spel bij te brengen. Ook tijdens deze tutorial ben je geheel vrij om onderweg een grot te gaan verkennen of de lokale flora en fauna te gaan bestuderen. Hou er dan wel rekening mee dat je misschien nog niet sterk genoeg bent om de vijanden die in deze gebieden voorkomen aan te kunnen. De nadruk in Risen ligt zoals gezegd op ontdekken. Je kan in je eigen tempo het eiland verkennen en je hoeft daarbij geen quests te volgen of je anderszins aan het verhaal te houden. Pas als je je met de aanwezige facties gaat bemoeien ga je actief quests uitvoeren, maar ook dan zijn er heel veel verschillende mogelijke routes door het spel. De tutorial doet wat kunstmatig aan, alsof deze er met de haren bijgesleept is. Sara reageert ook vreemd op wat je zegt en doet, en past absoluut niet binnen de vrijheid van de rest van het spel. Gelukkig duurt deze fase niet zo lang en kun je snel aan de slag.

Er zijn verschillende facties op het eiland, en uiteindelijk zul je een keus moeten maken bij welke groep je je aansluit. Zo is bijvoorbeeld de Inquisitie in de ruïnes op zoek naar artefacten. Meld je je als schipbreukeling bij een wachter, dan word je aangehouden en te werk gesteld. De enige schepen die in de buurt van het eiland komen zijn immers gevangenentransporten, dus als jij afkomstig bent van een schip zal je wel een misdadiger zijn. Ook als je bij bepaalde activiteiten gesnapt wordt kun je eindigen als Inquisitie-slaaf. Net als bij Gothic zullen stadsbewoners namelijk wantrouwig reageren als je met je wapen getrokken door de straten loopt, en loop je een huis binnen dan houden ze in de gaten of je niks jat. Natuurlijk is het spel niet afgelopen als je erbij gelapt wordt, je word alleen ingelijfd en zult, op zijn minst tijdelijk, het pad van de inquisitie moeten volgen. Loop je echter niet naar de eerste de beste wachter maar een stukje verder, dan kun je een andere wachter omkopen om je via een zij-ingang de stad binnen te laten gaan. Doe je dit, dan kom je al snel in aanraking met duistere figuren, de Bandieten, die weten dat je illegaal binnengekomen bent en dat in hun voordeel zullen gebruiken. Je keuzes hebben zo een grote invloed op het spelverloop. Een verkeerde dialoogoptie kan zelfs tot je dood leiden! Tenslotte zijn er nog de Magiërs.

Natuurlijk zijn er ook vijanden op het eiland, van agressieve vogels en wolven tot vijandelijke facties. De gevechten vinden realtime plaats, daarnaast kun je een vijand van achteren besluipen om een voorsprongssituatie te behalen of hard wegrennen en je verschuilen als het er niet zo goed voor je uitziet. Het gebruik van wapens is een van de dingen waarop Piranha Bytes een realistisch sausje heeft losgelaten. Zo kan je na het spannen van een boog je armen niet heel lang stilhouden, na een paar seconden ga je zo trillen dat het schot onberekenbaar wordt. Gelukkig zijn er mensen op het eiland aanwezig die in allerlei vaardigheden geschoold zijn en tegen inlevering van ervaringspunten, die je uiteraard verdient met het verslaan van monsters en het uitvoeren van quests, ook jou kunnen trainen. In tien stappen per wapensoort word je steeds beter en leer je steeds meer speciale aanvalstechnieken. Dit geldt niet alleen voor vechten; het zogenaamde Craften is een belangrijk onderdeel van het spel. Verzamelde voorwerpen, waaronder planten en rauw vlees of huiden, worden veel waardevoller als je koken of villen hebt aangeleerd. Je wapens zijn veel effectiever als je de basiskunsten der smederij onder de knie hebt. Er is daarnaast een systeem ingebouwd waarbij je timing erg belangrijk is. Hoe beter die klopt, hoe hoger de schade, waarbij zelfs een kettingreactie kan ontstaan. Ook magische aanvallen zijn overigens mogelijk.

Over magie gesproken, hiermee is niet alleen aanvallen mogelijk. Je kunt ook leren om te zweven, waardoor over daken klimmen en klauteren om hogergelegen delen van het eiland te bereiken tot het verleden behoort en je afgronden kan overbruggen om eerder onbereikbare delen te bezoeken. Maar ook een lachspreuk, waarmee wachters kunnen worden afgeleid en een variant daarop waarmee je ze kan laten geloven dat je helemaal geen misdadiger bent maar een toffe gast zijn een mogelijkheid. Dit kan je ook toepassen als je iemand zo boos hebt gemaakt dat hij niet meer met je wil praten. Eenzelfde soort spreuk heeft als effect dat de prijzen bij de handelaar voor jou een stuk lager uitvallen.

De speelwereld komt qua grootte ongeveer overeen met die van Gothic 2. Er zijn heel veel grotten en kerkers te verkennen; zo\'n veertig procent van de wereld ligt onder de grond. Onze eerste indruk van de quests is, dat deze niet heel innovatief zijn. Er zijn er nog steeds veel van het soort \'vind tien planten van soort X\' of \'versla vier vijanden van soort Y\'. De inventaris en de karakterschermen zien er overzichtelijk uit, en als je een nieuw stuk wapenrusting aantrekt is dit meteen te zien op je personage. De inventaris is oneindig groot, voor zover we dat na een tijdje spelen kunnen beoordelen.

Het geheel ziet er smaakvol uit, met veel oog voor detail. De kabbelende golfjes die op het strand komen aanrollen, de in de wind bewegende bladeren, alles zorgt ervoor dat het eiland natuurlijk aanvoelt. Ook het licht dat door de bomen valt en vuur van fakkels ziet er goed uit. Dit geldt helaas niet zozeer voor animaties van armen en benen tijdens gesprekken, of aanvallende monsters bijvoorbeeld.