Zwarte dozen en witte boorden

drulovic is wegens drukke werkzaamheden twee weken afwezig. Gelukkig vonden wij een nieuwe columnist bereid, hem te vervangen. Dames en heren:  Bornfree!

De enige zwarte doos die Mr. Pieter van Vollenhoven af wil geven is in het bezit van zijn vrouw. Voor de rest onderzoekt deze voorzitter van de Raad voor Veiligheid de toedracht van het vreselijke ongeluk met de Boeing 737 van Turkish Airlines op woensdag 25 februari 2009. Hij, als voorzitter van de Onderzoeksraad voor de Veiligheid, had de zwarte dozen het eerst. Het OM begon te koeren dat zij ook recht hadden op de informatie in de zwarte dozen, maar daar heeft Pieter lak aan en zo kennen we hem wel een beetje. Hij kleurde even rood in plaats van Oranje, heel even maar. Pieter is wat mij betreft wel een van de krachtigste Oranjes die we hebben. Sterker nog, ik vind dat hij voor minister-president moet gaan. Hij doet 'iets' in het grote 'niets' bij de Oranjes, en dat niets kost de Nederlandse belastingbetaler honderd miljoen euro per jaar, maar dat is een andere zaak, die weliswaar onder grote druk van de kamer transparant is maar nog steeds honderd miljoen kost.
Twee machtsblokken tegenover elkaar, het OM en de Raad voor Veiligheid. Deze Raad vindt dat de onafhankelijkheid en integriteit van de gegevens gewaarborgd is, wanneer de zwarte dozen bij de onderzoeksraad blijven, ook het delen van de gegevens is geen optie. Wie heeft nu het meest recht op die zwarte dozen waar het laatste verhaal van de piloten op staat? De vaak ten dode geschrevenen in hun laatste kreten naar de wereld. De helden. Paniek is voor hen een geschreven woord, tot het laatste moment denken ze aan de passagiers, hun absolute verantwoording.

Het OM zal zijn redenen hebben de laatste opnames te willen hebben. Waarom zij van iets anders uit gaan dan technische storingen is mij een raadsel. Hebben zij geheime informatie? Is er zo een sterke reden de zwarte dozen als eerste te willen hebben? Pieter van Vollenhoven meldde vrijdag bij Paul en Witteman dat er geen redenen waren de dozen af te geven aan het OM. Het OM kan alleen aanspraak maken op de informatie in de zwarte dozen als er mogelijk moord, doodslag, gijzeling of een terroristisch misdrijf heeft plaatsgevonden.
Onze Pieter was er dus als eerste bij, wie het eerst komt wie het eerst maalt. Ik dacht nog even aan mijn jeugd waar deze wetten nog legitiem waren. Pieter verdedigt met hand en tand, de onderste steen komt bij hem altijd boven zo lijkt; het hij is grondig, zo ziet hij er ook uit. Alles wat hij doet is niet briljant maar degelijk, zoals zijn pianospel, zoals zijn Oranje-zijn. Maar dat ter zijde, ik dwaal af.
De Onderzoeksraad voor de Veiligheid onderzoekt de toedracht, en het OM de eventuele juridische vervolging.

Maar waar gaat het om he? Nederland is plotseling weer zo klein geworden en allerlei interessante mensen gaan zich er weer tegenaan bemoeien. Er wordt met ellebogen gewerkt om maar naar voren te mogen en als dat niet lukt dan worden er brieven geschreven, officiële brieven. Het mag duidelijk zijn dat de gemiddelde Nederlander de draad al lang kwijt is, mochten hij het begin van de draad al begrepen hebben. En dan nog wat zaken die mij opvielen.
Zo'n ongeluk als dit laat ook zien hoe Nederlanders echt kunnen zijn. Boeren die hun trekkers ter beschikking stellen om gewonden van het drassige veld te rijden. Alle ambulances die we in dat stukkie Nederland hebben gingen naar de plek des onheils. Politie liet de boeven los, brandweer liet panden uitbranden, allemaal naar het kleine stukje weiland, 'het poldertje', het woord dat zo vertrouwd is, en dat veel Nederlanders ook herkennen in hun dagelijks denken en handelen.....
En dan nog even de Turkse regering, die de piloten helden noemde maar volgens mij op zijn minst voor zijn beurt sprak. De piloten wisten het weiland te bereiken maar niemand schijnt erbij stil te staan dat als dit niet mogelijk was geweest, ze dus gewoon op de A9 waren geland.
Wat we voorgeschoteld krijgen door de media hoeft natuurlijk niet altijd zo te zijn. Het is goed zoveel als je kunt te lezen en de beluisteren en vandaaruit het midden als een eventuele waarheid te kiezen.
Met de middelen die er zijn is het een hele toer voor onderzoekers de laatste minuten te reconstrueren. Een meer dan gewone zorgvuldigheid is hier noodzaak. Er komen ongetwijfeld rechtszaken die voortvloeien uit dit ongeluk. Er zijn bijvoorbeeld jarenlang rechtszaken gevoerd over de vliegramp op de vluchthaven van Tenerife op 27 maart 1977, en de Bijlmerramp op 4 oktober 1992; dit laatste vliegtuig kon niets meer corrigeren en vloog een flat, in volle bewoning, in.

Ook ik zie die grote metalen vogels hier in Almere wel eens overvliegen en naar mijn mening soms veel te laag. Wanneer er dan ook nog een onherkenbaar geluid uit de motoren komt dan weet ik dat Almere het even niet heeft.