Het verlanglijstje

Hoera, de feestdagen zijn op komst. Het is weer tijd voor verlanglijstjes. Deze waren vroeger altijd volledig gebaseerd op de extra dikke Intertoys catalogus, die toevalligerwijs net voor de feestdagen op de mat viel. Ik spreek uit ervaring. Jaren terug viel zo ook bij ons de Bijbel der Speelgoed door de brievenbus. Ik wilde de artikelcode van de nagelstudio en mijn broertje wilde vuurwerk bestellen. Wie zou eerder het magische boek grijpen? Ik natuurlijk. Ik was groter, dus ook sterker. Achteraf kreeg ik alleen de nagelstudio-set en m'n broertje een race-set én vuurwerk! De oneerlijkheid

De Intertoysbijbel valt bij mij niet meer door de bus. Het is alsof ze weten dat ik "volwassen" ben, of mijn huisgenoten gooien het weg. Het is dus tijd voor een nieuw verlanglijstje. Gelukkig maar, want die "volwassenheid" heeft ook andere prioriteiten met zich meegebracht. Dit jaar heb ik besloten om een andere richting in te slaan met mijn lijstje. Zullen we het maar de volwassen-kant noemen? Het komt erop neer dat speelgoed niet meer erbij staat. Eigenlijk staat niks erop wat ik ingepakt met een strik eromheen kan krijgen.

Mijn lijstje:
1. De waarheid vertellen en kunnen verdragen.

Het jaar is nog niet eens voorbij en toch heb ik zoveel meegemaakt. Zoveel dingen gebeurden die me raakten, en ervoor zorgden dat ik mensen met de waarheid confronteerde. De een kan het aan, de ander niet. Het is vanzelfsprekend dat ook voor mij de waarheid hard aan kan komen, maar ik leer ermee omgaan op een goede manier

Een paar maanden terug ben ik met een jongen uit geweest. We hadden jaren contact, kenden elkaar van de middelbare school en konden het onwijs goed vinden met elkaar. Precies, konden. Het ligt nu iets anders. Na onwijs veel thema’s diep besproken te hebben, dacht je elkaar te kennen. Zo dacht hij ook dat ik psychologie studeerde en noemde mij daarom een redelijk slimme studente. Heel leuk en mooi allemaal, dacht ik zo, maar…Waar heb je het over? Ik was alweer klaar met mijn eerste jaar van Engels. Ik vroeg hem naar andere thema’s die wij besproken hadden. De dingen die we deelden, waaruit dat vertrouwen juist gegroeid was. Hij kon zich niks meer herinneren. Heb ik wel met de juiste persoon gepraat? Direct viel bij mij het kwartje. Het is eigenlijk heel logisch dat alles het ene oor in gaat en het andere uit, wanneer hij constant onder invloed is van verdovende middelen. Ik confronteerde hem hiermee. De confrontatie werd mij niet in dank afgenomen en er volgde een negeer-sessie van een lange tijd. Nu is het contact hersteld en zou hij best wel ‘een keer weer iets leuks willen gaan doen’. De waarheid is hard, dus ik zeg: NEXT!

Dit eerste jaar zitten een stel excentrieke mensen bij mijn studie. Waaronder eentje die maar al te graag mensen kennis laat maken met de wonden op haar armen. "Oh het is zo warm, laat ik maar even m’n jasje uit doen". En daar waren ze. De snijdwonden. Belachelijk! Er zal vast een heel rationele verklaring voor zulk gedrag zijn, maar ik weet niet of ik daadwerkelijk het begrip op kan brengen om het ook te snappen. Ik weet niet of ik het wíl. Ik heb grote moeite met zulke mensen; wat ik ook heb laten blijken. In mijn ogen is het een zwakte. Ik kreeg een paar dagen later een telefoontje van een meisje dat juist moeite had met mijn uitspraak. Ze deed het vroeger zelf ook, en ze vond het niet fijn dat mensen zo onbegripvol zijn. Maar meisje toch! Is hier nou sprake van een minderwaardigheidscomplex of gewoon pure grootheidswaanzin? De waarheid is dat ik het niet eens ben met haar politieke voorkeur, waarbij dieren op de eerste plek staan. Hoor je mij daarover zeuren?

De laatste waarheid die ik zelf onder ogen moet zien is dat dit nog maar het begin is, en dat dit vaker voor zal komen dan ik wens. Er staat 1 dingetje op mijn verlanglijstje, geïnspireerd op 2, eigenlijk onnozele, gebeurtenissen. Nog steeds vraag ik me af waarom dit mij zo raakte.

Nog een paar maanden en het is tijd voor naastenliefde, warmte en geschenken. Bovendien staat er weer een jaar op de teller. Misschien is het vroeg om nu al een verlanglijstje samen te stellen, hoewel ik vrij zeker weet dat mijn verlanglijstje weinig zal veranderen in de komende jaren. Gelukkig kan m'n familie wel in kosten besparen.