Agressie

Het is me wel eens overkomen dat ik werd overvallen. In beide gevallen was dat 's nachts, in beide gevallen waren de daders gewapend met een mes. Het geeft je een stoot adrenaline: enerzijds is een mes op je borst met de onuitgesproken dreiging doorgeduwd te worden nogal beangstigend, anderzijds roept dat een woede op. "Waar haal je het recht vandaan mij dit aan te doen."
Of diefstal zonder dat je de dader zelf ontmoet: terugkomen bij je auto en zien dat je ruitje is ingeslagen. Het is me een keer overkomen dat ik in mijn auto stapte en weg wou rijden, maar merkte dat er zoveel niet meer gebeurde bij het omdraaien van de contactsleutel: men had de dynamo er keurig uitgesloopt. Ook hebben we meegemaakt dat ons halve huis leeggehaald bleek te zijn toen we terugkeerden van een vakantie.

Dit was allemaal niet leuk. Mede omdat je het toch een beetje opvat als een persoonlijke aanval: waarom míjn auto, waarom míjn spullen?
Natuurlijk kun je jezelf voorhouden dat dit niet persoonlijk bedoeld is, dat het vanuit de persoon die het deed een noodzaak was.
Niet dat het daarmee te excuseren valt, maar je kunt het een reden geven. En een reden haalt zoiets uit de persoonlijke sfeer. Het is dan niet meer een tegen jou zelf bedoelde aanval, maar gewoon iets neutraals waar jij als eigenaar van de betreffende spullen bij betrokken geraakt bent.

Een neutrale zingeving verzinnen wordt echter al moeilijker als het gaat om iets als zinloze vernielingen aan bijvoorbeeld je auto. Zinloos, maar anoniem: en die anonimiteit kan je dan nog helpen om het niet als persoonlijk tegen jou gericht te accepteren.

Niet getreurd, buiten is de kille gevaarlijke wereld, maar binnen is het veilig. Al lijk je dan in je dagelijks leven soms alleen te staan, op FOK! is dat anders: één grote familie, waar je jezelf kan zijn.
Alhoewel...?

Je loopt daar wel de kans afgemaakt te worden als je posts met een persoonlijke strekking plaatst. Feilloos aangevallen op je zwakke punten, die je duidelijk hebt laten zien. In bewoordingen die zo kwetsend en denigrerend mogelijk gekozen zijn. Er wordt vaak wel ingegrepen, maar soms ook niet, en bovendien: het ís dan al uitgesproken.

En wat doe je daarmee? Kun je dan ook zeggen dat het een noodzaak was voor de dader, of kun je het persoonlijke eraf redeneren door uit te gaan van anonimiteit?
Nee, dat gaat allemaal niet meer, die verdedigingsschilden bestaan niet op FOK!. Want dat was juist wat FOK! tot FOK! maakt: een plek waar je zonder maskers op jezelf kunt zijn, waar je jezelf niet bij voorbaat hoeft in te dekken, waar je niet de deur tot jezelf op slot hoeft te doen.
Degene die jou afzeikt richt zich bewust tot jou, jij bent het doelwit, ook al heb je je aanvaller niets gedaan. Je wordt als persoon afgekeurd en afgefikt.

Een aanval op FOK! kan je dan ook veel persoonlijker raken dan je wil toegeven. Als dat in het vuur van een discussie gebeurt valt dat wel te relativeren. Maar het puur affikken zonder een discussiecontext is altijd prijs. Laf gedrag. Waarom doet men dat? Laten zien aan anderen en zichzelf dat zíj sterker zijn? Waarom hebben zij zoiets nodig? Gewoon voor de kick, en is men dermate bot, klootzakkerig en egoistisch dat de ander er maar onder moet lijden?

En zo post je zelf ook minder persoonlijke dingen meer, en daarmee draag je impliciet ook bij aan een verharding van FOK!. Want als niemand meer persoonlijk durft te worden, waarom zou je je dan nog inhouden?
Scheld maar raak, het zijn immers slechts maskers waar je het tegen hebt.

Ik kan meer begrip en respect opbrengen voor die 'heren' die me destijds dat mes op mijn borst zetten of die destijds ons huis leeg trokken, dan voor de notoire afzeikers op FOK!. (En dat zegt wat!)
Zíj hadden een reden.

De zeikerdjes op FOK! hebben dat niet.
Die zijn slechts laf, verveeld, nutteloos, en een verspilling van aandacht.
Gericht op het kwetsen van een ander die ze irl niet eens hoeven te kennen!
En die uiteindelijk een verkilling van óns FOK! bevorderen.

Als forum-crew kan ik een beetje tegen dat verbale geweld doen. Maar de users kunnen er nog veel meer aan doen: zij kunnen het namelijk achterwege laten, of als ze een ander zo bezig zien afkeuring daarover laten blijken.
Vandaar mijn oproep: doe eens raar, doe eens aardig!