Clitoridectomie

Vanmorgen op de FP stond iets over vrouwenbesnijdenis. Dat is iets waarin ik stiekem erg geïnteresseerd ben, en jullie dus graag iets over wil vertellen.

Vrouwenbesnijdenis klinkt als iets wat eigenlijk nauwelijks nog voorkomt. De mensen van nu zouden te rationeel kunnen bedenken dat het helemaal nergens op slaat, maar niets is minder waar. De symbolische betekenis achter vrouwenbesnijdenis, ook wel clitoridectomie, heerst nog steeds, en net zo goed onder de mannen als onder de vrouwen. Meestal zijn het ook de (zelf ook besneden) moeders die ervoor kiezen om hun dochters te laten besnijden. Nou ga ik eerst iets vertellen over de verschillende soorten van vrouwenbesnijdenis, want er zijn er vier.

De eerste twee, en minst erge, zijn de Sunna, wat zuivering betekent. De officiële Sunna is het wegsnijden van het clitorale voorhuidje, de moderne variant daarvan is het prikken of snijden erin. Nu klinkt dat laatste redelijk onschuldig, maar de bedoeling is wel dat er veel bloed bij vloeit, anders is het meisje niet genoeg gezuiverd. Sowieso is prikken of snijden in geslachtsdelen niet het fijnste gevoel wat je kunt bedenken.

Naast de Sunna heb je er nog twee. De oorspronkelijke Sunna (het voorhuidje) overlapt een beetje met de zogeheten excisie. Hierbij wordt meestal zowel de clitoris als de binnenste schaamlippen weggesneden, maar soms ook alleen de clitoris. De ergste vorm van vrouwenbesnijdenis is infubilatie. Hierbij wordt alles weggesneden en daarna het resterende van de buitenste schaamlippen aan elkaar genaaid. Vaak worden de benen van het meisje aan elkaar gebonden, zodat het allemaal goed aan elkaar kan groeien.

Infubilatie ruineert het leven van zo'n meisje. Niet alleen worden heel veel gevoelige zenuwen beschadigd, wat resulteert in levenslange buikpijn, maar gewone dingen als naar de wc gaan en ongesteld zijn, zijn een marteling. Ik hoorde een verhaal van een vriendin van me die onderzoek naar clitoridectomie had gedaan en daarbij gesproken met veel besneden vrouwen. Zij vertelde over een meisje dat naar school ging, en op een dag op de wc zat en iemand in het hokje naast haar binnen hoorde komen. Toen het 'buurmeisje' met een ferme straal even gauw haar behoefte deed, moest ze bijna huilen. Het plassen was voor haar namelijk een hel, druppeltje voor druppeltje moest het eruit geperst worden.

Datzelfde meisje is later getrouwd, of eigenlijk uitgehuwelijkt, wat nog steeds normaal is in de Somalische en Soedanese cultuur. Het huwelijk is ook de reden voor het besneden worden, want de mannen willen kennelijk geen meisje dat niet Sunna (of erger) is. Het idee dat vrouwen niet mogen genieten ligt ook ten grondslag van deze wens. Seks is voor de man en voor de kinderen, en niet voor de vrouw. Het geinfubileerde meisje van net moest dus ook trouwen, en bij het huwelijk hoort seks. Het is een traditie dat de man sterk genoeg moet zijn om bij het meisje binnen te dringen. Omdat oudere kerels vaak uitgehuwelijkt worden aan jonge (veertienjarige) meisjes, is dit meestal niet zo'n probleem. Als het niet lukt, wordt er echter een schaar bijgehaald. Voor de man is de seks natuurlijk fijn. De eerste keer voor een dichtgenaaide vrouw is iets waarvan ik me echt niks kan voorstellen. Ze scheuren open, bloeden verschrikkelijk, vallen flauw en nog erger. En bedenk je dan dat er negen maanden later een baby vanaf de andere kant ook nog doorheen moet, want voorbehoedsmiddelen kunnen niet.

Nu lijkt het zo alsof infubilatie verschrikkelijk is, en de rest wel meevalt. Nou, dat is niet zo. Ten eerste houden de meisjes er een gigantisch trauma aan over. Vaak worden ze op vakantie even geholpen, want in Nederland is het verboden. Dagenlang liggen ze dan, zonder te bewegen, te huilen van de pijn. Want het is niet zomaar een stukje vlees wat weggesneden wordt, het is een extreem gevoelig stukje vlees, met een wond die nooit meer helemaal zal helen, met inwendige complicaties door de afgesneden zenuwen. En hun vrouwelijkheid is hen ontnomen, op brute wijze. Ook later blijven ze ernstige buikpijn houden, en is er niemand die ze kan helpen, want in dezelfde, haast verborgen cultuur bestaat de onderdrukking ook nog steeds. En als een Somalische vrouw de hele dag thuiszit, leert ze nooit Nederlands om aan iemand uit te leggen wat er met haar gebeurt. En voor de meesten die Somalisch spreken is dit heel normaal

En het gebeurt dus nog steeds, omdat het zo hoort, en omdat anders niemand met ze wil trouwen, want wie wil er nou een niet gezuiverd meisje. En ik denk ook niet dat het snel weg zal gaan, zelfs niet als ze in Nederland wonen, want er is te weinig aandacht voor dit probleem.