Interview met Protection Patrol Pinkerton
De afgelopen editie van Welcome To The Village was de uitgelezen plaats om allerlei nieuwe bandjes te ontdekken. Zo viel er ook te genieten van de Belgische indiepopband Protection Patrol Pinkerton, een vijfkoppige band waarvan eerder dit jaar het tweede album Good Music Beautiful People is verschenen. Een goed moment dus om de mannen eens wat vragen te gaan stellen. Dekatophetspek sprak namens FOK! met zanger en toetsenist Jelle Denturck, wat resulteerde in het volgende interview.
Protection Patrol Pinkerton (Foto: Tina Herbots)
FOK!: Uit wie bestaat de band Protection Patrol Pinkerton?
Jelle: Jelle Denturck (zang + keys, aka Matroos Troosteloos), Nils Tijtgat (bas, aka Piraat Prietpraat), Floris Kesteloot (drums, aka Luitenant Florissant), Pieter-Willem Lauwers (gitaar, aka Admiraal Pipistraal), Laurens Vansteelandt (gitaar, aka Kapitein Koperbaard)
Sinds wanneer bestaat de band?
Officieus begon Protection Patrol Pinkerton in 2010 als coverband. Officieel startte het Protection Patrol Pinkerton-verhaal in 2012 met de release van eerste single Future = Our Home
Hoe kwamen jullie op de bandnaam?
Toen ik een jaar of 16 was lag ik in de zetel thuis naar het quizprogramma De Canvascrack te kijken. Daar ging het over de eerste detective ter wereld, Alan Pinkerton, die in het Wilde Westen zijn agency oprichtte. Volgens presentator Herman Van Molle stond er "Protection Patrol Pinkerton" op zijn badge. Die naam ben ik sindsdien altijd blijven onthouden. En ik vrees ook dat ik de enige ben die hem onthoudt.
Ik moest bij het horen van de bandnaam meteen denken aan de band Weezer en muzikaal gezien passen jullie ook wel wat in dezelfde hoek. Is dat toeval of heb ik hier één van jullie muzikale inspiratiebronnen gevonden?
Puur toeval. Ik wist zelfs niet dat dat album bestond tot iemand mij er op wees. Ik ben geen grote Weezer-kenner. Al hebben ze wel echt een paar wereldsongs.
Over inspiratiebronnen gesproken, wie zien jullie als de grootste invloeden voor jullie composities?
Onze invloeden zijn wat geëvolueerd. In het begin luisterden we alleen maar naar The Strokes en Arctic Monkeys. Later kwam daar Vampire Weekend bij. Hun "Modern Vampires of the City" is een absoluut meesterwerk en bevat alles wat een popplaat volgens ons kan bevatten. En verder houden we enorm van bands die vooral hun eigen goesting doen, niet wanhopig op succes azen en durven zoeken naar nieuwe vormen. Ik denk dan aan Wilco, Unknown Mortal Orchestra, Yo La Tengo..
Op jullie debuutplaat staat het liedje 'The Beatles Songs Are Wrong'. Vertel eens, wat is er mis met de liedjes van The Beatles?
Haha, helemaal niets. Ik ben een grote Beatles fan en raak om de zoveel tijd nog wel eens verslaafd aan Sgt. Peppers of Abbey Road. 'The Beatles Songs Are Wrong' gaat over onze studententijd. Je gaat uit, staat op een dansvloer tussen alle mooie mensen, wordt verliefd op alles en iedereen en gaat uiteindelijk met niemand naar huis. En dan denk je: in de songs van The Beatles is het altijd van "She Loves You" en "Love Me Do" en "I Wanna Hold Your Hand" en joepie iedereen is gelukkig, maar zie mij hier staan, eenzaam en alleen! 't Is dus meer een boutade
Eind 2015 verscheen het tweede album Good Music, Beautiful People. Hoe is de plaat ontvangen?
De reacties waren heel lovend! Good Music Beautiful People werd bij de beste Belgische platen van het jaar gerekend, en als je weet dat we in België toch een pak steengoeie bands hebben rondlopen is dat wel een compliment. De Grote Doorbraak hebben we er (nog) niet mee geforceerd, maar we zijn geduldig. Ik redeneer als volgt: als wij ons ding blijven doen en meer en meer critici begrijpen wat we proberen te vertellen, dan komt het er vroeg of laat wel eens van. Ofwel komt het er helemaal niet van en blijven we de eeuwige underdog. Tenslotte blijft dat de favoriete rol van elke Belg he Maar je voelt wel dat we meer en meer beginnen los te weken.
Good Music, Beautiful People is geproduceerd door Floris de Decker, die we ook kennen van zijn werk voor onder meer Wallace Vanborn, Bazart en Arquettes. Hoe kwamen jullie met hem in contact?
We kennen Floris al een poos. Hij is ook toetsenist bij The Van Jets en wij hebben al een aantal keer hun voorprogramma gedaan tijdens hun clubtours. Floris bleek fan van waar we mee bezig waren en zo zijn we geleidelijk aan naar elkaar toe gegroeid. Floris is ook echt een prachtige mens. Het klinkt misschien als een evidentie, maar die man houdt zo ontzettend veel van muziek! Dat werkt heel aanstekelijk.
Op jullie laatste album staat één liedje dat nogal afwijkt van de rest. Zou je wat meer kunnen vertellen over het verhaal achter 'Oh Boy'?
Ik had al een hele tijd het refreintje van 'Oh Boy' liggen, maar veel meer dan dat was het niet. Tot ik op een dag ging lopen (wat ik echt nooit doe) en ondertussen naar 'Carrie & Lowell' van Sufjan Stevens luisterde. Ik was plots in een staat van genade (of hoe heet dat) en werkte het hele nummer in een kwartier tijd af. 'Oh Boy' gaat over kwetsbaar kunnen zijn bij iemand. Het geldt misschien niet voor iedereen, maar ik heb in mijn leven iemand nodig bij wie ik zwak kan zijn. Bij wie ik niemand moét zijn, om het zo te zeggen. Ik heb vaak momenten waarop ik het niet meer weet en waarop ik wil huilen of schreeuwen. Dat heeft iedereen wel denk ik. En dan heb je iemand nodig die je troost. Die je vastpakt en zegt: nu moet je even niet meer vechten.
Klopt het dat jullie eens bijna hadden geweigerd om in het voorprogramma te spelen van Imagine Dragons? Zo ja, waarom eigenlijk?
Haha, klopt. Maar we deden het uiteindelijk niet, omdat we ook wel inzagen dat je niet elke dag in een uitverkochte Ancienne Belgique speelt. Maar we zijn geen fan van Imagine Dragons. Sympathieke gasten hoor, daar niet van, maar ik geloof ze niet. Dat is het enige waar het om draait bij muziek: je moet het geloven. En Imagine Dragons geloof ik niet.
Hoe was het om op Welcome To The Village te mogen spelen?
Heerlijk! Wat een toppubliek! We hadden vooraf absoluut geen verwachtingen: we zijn nog niet bekend in Nederland en stonden dan ook redelijk vroeg op de line-up. Maar wat een show! Die tent stond stampvol en iedereen ging vanaf de eerste noot volledig mee. Dat hebben we wel vaker in Nederland: het lijkt aan te slaan. Daarom gaan we dit najaar ook een kleine clubtour doen, o.a. in de Paradiso, Mezz Breda, Muziekgieterij in Maastricht, ... Wordt tof!
In september 2013 stonden jullie ook op het Freeze Festival in Leeuwarden. Was dat niet jullie eerste optreden in Nederland?
Dat zou wel eens kunnen. Al kan het ook 'Ik Zie U Graag' in Breda geweest zijn. In elk geval: we houden veel herinneringen over aan die avond op Freeze. Op een bepaald moment werden we buiten gegooid door iemand van de organisatie omdat we wat biertjes hadden gestolen. We houden ontzettend veel van Nederland maar je moet begrijpen dat wij als Belgische band nu eenmaal niet genoeg hebben aan één kratje bier voor vijf of zes mensen Later op de avond zijn we dan terug het festival binnengeslopen en stond ik op een bepaald moment zelfs nog op een podium te headbangen bij een of andere metalband. Waarop de bassist van die band mij ook buiten kijlde. Haha, good times.
Toekomstplannen of iets wat je nog kwijt wilt aan de lezers van FOK!?
Protection Patrol Pinkerton is goed in twee dingen: muziek maken en plezier maken. Dat gaan we dus gewoon rustig verder doen. Aan de lezers van FOK: wij zijn niet van het dwingende type, dus voel u absoluut niet verplicht om naar onze muziek te luisteren of naar onze concerten te komen. Maar mocht je er wel zin in hebben, dan bieden we jullie al onze liefde en genegenheid. Liefs, de vriendelijke jongens van Protection Patrol Pinkerton.