FIFA Interactive Worldcup

Richard (Richardfun)
Naarmate de middag vorderde, werden de wedstrijden spannender, en liepen de gemoederen steeds hoger op. Ik was getuige van een wedstrijd die eindigde in penalties, tussen een jongen van een jaar of 18 en een vrij aggressief uitziende vent met een tatoeage achter op z\\\'n kale hoofd. Deze kale meneer leek er heilig van overtuigd te zijn dat zijn tegenstander naar z\\\'n controller keek tijdens de shoot-out. Nadat hij had verloren moest de vriendin van de kale man in kwestie hem dan ook tot kalmte manen.

Er waren een aantal deelnemers aanwezig die zich via FOK!Games hadden opgegeven, maar helaas lagen de meesten er na de eerste ronde al uit. Er was één uitzondering hierop, namelijk Stef Groen. Hij ging door naar de tweede ronde, schaarde zich vervolgens bij de laatste 32, en stootte zelfs nog door naar de laatste 16. Bij deze laatste 16 kwamen er echter nog acht spelers bij, mensen met een zogenaamde wild-card. Een van deze acht was Omnirocket, die naar verluidt vierde staat op de FIFA wereldranglijst op Xbox-Live. Tegen zo\\\'n FIFA-veteraan kon Stef helaas weinig beginnen. Hij verloor met 6-2, en die twee goals die hij toch nog maakte vond ik een applausje waard. We hebben Stef nog een mailtje gestuurd voor zijn commentaar op het toernooi, wat je hieronder kunt lezen.


Ja het was hartstikke leuk. Het was in het begin even wennen
aan de manier van spelen. Normaal zit ik namelijk op het
puntje van m\\\'n stoel naar mijn breedbeeld te staren en nu
moesten we opeens staand gamen.

Ik weet niet precies of alle 128 spelers aanwezig waren, maar
het uitschakelen van elkaar met behulp van een play-off
systeem brengt toch een enorme last op je schouders. \\\"stel
dat je meteen uitgeschakeld ben in de 1ste partij!\\\". Mijn
grootste motivatie hierbij was mijn streven om in ieder geval
niet lager te eindigen als mijn huisgenoot!

Zogezegd, zogedaan en na enkele uurtjes spelen waren we beiden
winnaar van onze poule geworden. Hierdoor behoorde we na snel
rekenen tot de laatste 16.
Precies op het moment dat ik zat te bedenken hoeveel keer ik
nog moest winnen om bij de eerste 3 te horen werden we
(on)aangenaam verrast door de mededeling dat de beste 8 van
Nederland zich zojuist bij de 16 gevoegd hadden. Dus we zaten
nu bij de laatste 24, en... met de \\\"beste\\\" 8 van Nederland.

Van nature ben ik een groot pessimist dus ik zat meteen al
aan doomscenario\\\'s te denken van: \\\"dan zal je net zien dat ik
tegen de nummer 1 moet de volgende wedstrijd\\\".


Hier rechts Omnirocket, die net hiervoor Stef naar huis had gestuurd<\/center>

Dit keer was m\\\'n pessimisme niet voor niks, want ik moest
inderdaad tegen deze knakker. Ik voelde de bui al hangen toen
ik na 5 speelminuten mijn eerste tegengoal van het toernooi
moest incasseren en werd uiteindelijk compleet van het veld
geveegd met 6-2.

M\\\'n huisgenoot sneuvelde toevallig ook deze ronde tegen (hoe
kon het ook anders) de nummer 2 van Nederland.

Dus al met al kon ik me wel vinden in de uitslag (even ver
als mijn huisgenoot). Toch was het jammer dat ik de echt
sterke spelers niet iets later in de play-offs tegen ben
gekomen. Want de speler die mij uitschakelde scheen ook nog
eens 4e van de wereld te zijn, kansloos dus...

De hele middag was er een DJ aanwezig die oprecht z\\\'n best deed om de sfeer er goed in te houden, iets wat hem dan ook vrij aardig lukte. In plaats van simpelweg een cd erin te gooien en het volume open te draaien, kreeg ik als leek echt het idee dat hij plaatjes aan elkaar stond te mixen. Het enige nadeel is dat zijn remix van Kelis\\\' Milkshake op het moment van schrijven nog steeds in m\\\'n hoofd zit.