CD: Joe Jackson - The Duke
Of het nou new wave, reggae, blues of salsa betreft, Joe Jackson heeft door de jaren heen bewezen deze muziekgenres tot in de finesse te beheersen. Op zijn nieuwe album The Duke slaat de zanger, die de meeste mensen kennen van hits zoals 'The Harder They Come', 'Is She Really Going Out With Him?', 'Steppin Out' en 'Real Men', een geheel nieuwe weg in. Op The Duke treffen we namelijk tien bewerkingen van composities van de legendarische orkestleider en jazz-componist Duke Ellington aan.
Het album opent met 'Ishafan', een filmisch klinkende instrumentale compositie die meteen de toon zet voor een veelzijdig album. Niet zo vreemd als je niemand minder dan Steve Vai de snaren laat beroeren. Daaronder een bedje van zachte strijkers en je weet meteen dat dit een album is dat het vooral goed doet op een romantische avond. Het nummer gaat naadloos over in 'Caravan', een nummer dat Ellington in 1936 opnam met Barney Bigard and His Jazzopators. Na het als een tiet swingende Caravan is het tijd voor de eerste medley op het album. Op onnavolgbare wijze maakt Jackson een combinatie van de nummers I'm Beginning To See The Light, Take The 'A' Train en Cotton Tail. Wat het nummer kenmerkt is het heerlijke contrabasgeluid van Christian McBride in combinatie met het strakke drumwerk van Ahmir '?uestlove' Thompson, die we ook kennen van The Roots.
Dan is het tijd om de gevoelige snaar te raken. En die gevoelige snaar treffen we aan op de viool van Regina Carter die als gastmuzikante aanwezig is op 'Mood Indigo'. Na dit nummer is het weer tijd om te gaan swingen en wel met het nummer 'Rockin In Rhythm'. Een heerlijk vlotte instrumental waarop ?uestlove weer eens laat horen een veelzijdig drummer te zijn. Ook op de medley 'I Ain't Got Nothing But The Blues/Do Nothing Till You Hear From Me' is Thompson aanwezig, evenals soulzangeres Sharon Jones (The Dap Kings). Na het ingetogen 'I Got It Bad (And That Ain't Good)' is het tijd voor 'Perdido' waarop we het stemgeluid van de Braziliaans-Nederlandse zangeres Lilian Vieiro kunnen horen. Het nummer doet qua sfeer wel wat aan Zuco 103 denken.
Met het typerende gitaarwerk van Vinnie Zummo komen we dan aan bij het voorlaatste nummer van de cd. The Mooche/Black And Tan Fantasy is weer zo'n mooi instrumentaal nummer waarop we kunnen horen welk een kundig muzikant Joe Jackson wel niet is. The Duke wordt afgesloten met 'It Don't Mean A Thing (If It Ain't Got That Swing' met gastzang van oudgediende James Newell Osterberg, bij velen beter bekend als Iggy Pop. En reken maar dat het nummer swingt. Een prima afsluiter van een zeer veelzijdig album.
