Comic Jumper

Exclusief voor Xbox Live Arcade

Humor in games is een concept dat moeilijk is uit te voeren. Écht grappige games zijn zeer schaars - voor elke Monkey Island is er een Leisure Suite Larry: Box Office Bust. Als je nog nooit van die laatste hebt gehoord mag je jezelf gelukkig prijzen. Er zijn echter ontwikkelaars die humor wél goed in hun games weten te integreren, en daar horen de heren van Twisted Pixel, bekend van The Maw en 'Splosion Man, bij. In Comic Jumper wordt de draak gestoken met stripboeken, van moderne superhelden tot Japanse manga's, met veelal hilarische resultaten. Is de gameplay van hetzelfde kaliber als het script of is het een lachertje?

Aanvankelijk speelt Captain Smiley de hoofdrol in zijn eigen stripboek. Echter, de kwaliteit van de verhalen is zo slecht dat deze wordt stopgezet en Smiley genoegen moet nemen met gastrollen in andere stripboeken. Dit geeft de aanleiding tot het zogenoemde Comic Jumpen, oftewel het springen tussen genres. Smiley en zijn vuilgebekte compagnon Star, die vast zit op de borstkas van Smiley, moeten opduiken in een Conan the Barbarian-parodie, compleet met Schwarzenegger-soundalike, een typisch jaren-'60 stripboek en een bizarre Japanse manga. Elke serie heeft een unieke visuele stijl, van de omgeving tot Captain Smiley zelf.

"I am Oligami Kid, fly in my locket ship!"
Er wordt geen kans gemist om cliché's belachelijk te maken. Racistische stereotypes uit de jaren '60, objectificatie van vrouwen, Japanse schoolmeisjes, verwijzingen naar films en nog veel meer. De heren van Twisted Pixel zelf spelen ook een rol in de game, maar die is te mooi om te verklappen. Er slaat wel eens een grap de plank mis, maar voor het grootste gedeelte komen ze goed aan. De humor is nooit zo specifiek dat er niet om te lachen is als je geen stripfanaat bent, de makers geven zelf toe nagenoeg niks van manga te weten en hebben gewoon alle mogelijke kansen beetgepakt om ze belachelijk te maken. Het is moeilijk om humor in tekst te beschrijven, maar ik heb vaak genoeg hardop gelachen, zeker in de Silver Age (jaren '60) levels.

Rennen en schieten
Helaas stemde de gameplay mij een stuk minder vrolijk. Net als de verschillende visuele stijlen zijn er ook verschillende stijlen gameplay, maar geen één is er geweldig te noemen. Het overgrote gedeelte van het spel ren je van links naar rechts en schiet je alles dat beweegt terwijl je projectielen ontwijkt door te springen, sliden en klimmen. De geweren van Smiley zijn echter behoorlijk zwak, zeker in de latere levels, en het duurt veel te lang om vijanden dood te schieten. Levels vallen ook regelmatig in de herhaling, dus je zult vaak dezelfde achtergronden tegenkomen. Af en toe zat ik mezelf af te vragen wanneer een level eindelijk eens afgelopen zou zijn. Dit gevoel gaat ook wel eens op bij de bazen. Eén baas kreeg twee keer zijn volledige health terug voordat ik hem eindelijk kon verslaan, en dit werd niet goed gemaakt door de 'grap' die Smiley hierover maakte!

Variatie
De game schakelt regelmatig over naar een meer arcade-achtige stijl van gameplay, waarin de camera achter Smiley staat en je alle vijanden op het scherm moet kapotschieten. Soms kan Smiley gebruik maken van het hele scherm en kun je ook naar boven en beneden bewegen. Af en toe kom je in een beat 'em up-mode terecht en moet je vijanden simpelweg meppen. Dit is de meest bevredigende gameplay in het spel maar gelijk ook de makkelijkste. De afwisseling komt de game ten goede, maar Twisted Pixel had beter één of twee van deze stijlen kunnen kiezen en er echt een goede game van kunnen maken. Comic Jumper is ambitieus, maar zijn ambitie is nét iets groter dan zijn kunnen.

Humor als beloning
Comic Jumper is geen makkelijke game. Zelfs als je Smileys vaardigheden helemaal hebt geüpgradet duurt het lang voordat vijanden doodgaan en kunnen sommige bazen flink lastig zijn. Over het algemeen is de moeilijksgraad echter wel gebalanceerd door checkpoints, met her en der een uitschieter. De moeilijkheid, gecombineerd met het feit dat de game niet echt onwijs 'fun' is om te spelen maakt het bij tijd en wijle wel een vermoeiende game. De beloning zit hem in de filmpjes na elk level en de dialogen tussen de personages.Tussen de levels door valt er ook genoeg te lachen in de basis, waar je zuurverdiende geld besteed kan worden aan het upgraden van Smiley, het kopen van extra's (interviews, concept art, een premium theme, zelfs extra levels voor 'Splosion Man, etc.) en praten met de karakters. Het kopen van deze extra's zorgt er tevens voor dat je meer geld zal verdienen aan het einde van elk level, dus ze zijn het kopen waard, zeker de hilarische interviews.

Conclusie
Ondanks zijn frustrerende minpunten is Comic Jumper de moeite waard. Als Comic Jumper zijn humor niet had zou het een middelmatige game zijn, maar de verschillende visuele stijlen en de humor maken een hele hoop goed. Voor fans van een ietwat retro-style game en grappen en grollen is Comic Jumper makkelijk aan te raden, ook al moet je af en toe door een zure appel heen bijten.