Risen

Voor je daadwerkelijk het gevecht aan gaat met de stadsbewoners is het verstandig om te zorgen dat je dit wel veilig kan. Risen vertrouwt hiervoor op het systeem van training. Je zult gewoon XP verzamelen en levels omhoog gaan, maar daarmee verdien je geen skillpoints, maar learning points. Deze punten heb je nodig om te trainen bij de verscheidene trainers in de stad. Zij helpen je sterker worden, beter te vechten met wapens of andere nuttige skills zoals potions of je eigen wapens maken. Ze doen dit natuurlijk niet gratis, dus je mag ook weer gold gaan verzamelen en daarvoor zul je weer quests moeten doen. In het begin is dit nog vrij vervelend, omdat je daardoor niet heel veel kunt doen. Als je je zwaard moet trekken ben je vrij snel dood, tenzij je de game op easy zet. Maar als je eenmaal een tijdje bezig bent komt de afwisseling er wel in en krijg je ook wat meer opties.

De kracht van een goede RPG is een verhaal dat je vastgrijpt en niet meer loslaat. Games als Knights of the Old Republic hebben daarmee ervoor gezorgd dat ik gewoon elke vrije minuut die ik had aan de game besteedde. Hoewel Risen zeker een aardige manier heeft van verhalen is het niet zo spectaculair als je in andere games zult vinden. Begrijp me niet verkeerd, je zult zeker van tijd tot tijd uren achtereen spelen omdat je wilt weten wat er gaat gebeuren, maar slaap of studie missen is er zeker niet bij. Nou vooruit, studie misschien nog wel een beetje. Dit is ook deels te wijten aan de manier waarop het verhaal gebracht wordt. De interactie met andere karakters is enorm statisch en ze weten je geen van allen echt te overtuigen van wie ze zijn en wat ze willen. Het is niet doods, maar ook niet vol leven, waardoor je al snel door de conversaties heen gaat klikken en alleen nog leest wat er gezegd wordt.

Toch zijn dat nog niet de meest irriterende minpunten. Hoewel de game namelijk nog niet zo erg bugt als in vroegere tijden is het nu niet zo dat alles lekker vloeiend gaat. Vijanden lopen door muren, pathfinding gaat af en toe niet helemaal soepel waardoor je karakter rondjes gaat lopen, dat soort dingen. Daarnaast zorgt de hoeveelheid vrijheid die je hebt ervoor dat je soms per ongeluk een item pakt en gelijk de hele hel lost barst. Vrij vervelen, want dan kun je weer terug naar een oudere savegame of iedereen in elkaar meppen. Allemaal kleine irritaties die er menigmaal voor hebben gezorgd dat ik even kapte met de game, omdat ik gewoon geen zin had om direct weer twintig minuten terug gegooid te worden. Mijn grootste probleem met de game is dat je af en toe geen flauw benul hebt wat je moet doen. Dit komt doordat er niet heel duidelijk bijgehouden wordt in welke fase van welke quest je bent. Soms werkt het dan gewoon om maar iemand aan te spreken die er wellicht iets mee te maken heeft.

Toch zijn dat op het geheel van de game kleine minpunten. Over het algemeen zul je je namelijk zeker vermaken met het verkennen van de wereld, het bevechten van monsters en het oplossen van quests. De kracht van de game is de enorme hoeveelheid dingen die er te doen is, waardoor je altijd wel met een aantal quests tegelijk bezig zult zijn en je je ook nooit zult vervelend. Het terugvinden van de trainers als je levels verdient is vrij eenvoudig want dit wordt bijgehouden in een mooi dagboek, al had daar wel een duidelijker overzicht in kunnen komen van hoe ver je nu bent met alle individuele quests. De wereld zelf ziet er erg mooi uit en als je een lekker systeem thuis hebt staan zul je een hoop moois voorgeschoteld krijgen.