SBK-08 Superbike World Championship

Het WK Superbike is een kampioenschap vergelijkbaar met de MotoGP, alleen dan zijn de motoren niet tot in het meest extreme afgesteld. Motoren waarmee gereden wordt tijdens de SBK moeten namelijk ook nog geschikt zijn voor de openbare weg. Dit verhinderd de races er niet van om snel te zijn. Aan het eind van de lange rechte stukken wordt op veel circuits de 300km/u namelijk ruim gepasseerd. Voor de fans van de MotoGP-serie, welke al een paar jaar stil ligt, genoeg reden dus om niet gelijk terug te deinzen voor deze motorracegame. Snelheid is natuurlijk niet alles, maar wat maakt deze game nu de eventuele aanschaf waard?

SBK-08 is verdeeld over een paar speltypes. Al deze types zijn standaard en kennen we eigenlijk al. Zo heb je de quick race, season en tutorial. Dat ze standaard zijn hoeft niets slechts te betekenen, het gaat uiteindelijk om de uitwerking ervan. De quick race en instant action zijn nauwelijks het noemen waard. Beiden laten je een race rijden, waarbij je in eerstgenoemde nog zelf mag kiezen voor circuit, coureur ed. Ze bieden zeker even snel wat vermaak, maar het zijn niet de spelmodes waar de game om draait. De tutorial is bedoeld om de mensen die niet bekend zijn met motorracegames wegwijs te maken in de besturing en de manier van rijden. Een goede tutorial is het niet, hij gooit je gelijk in het diepe. In plaats van je eerst echt te laten zien hoe je moet gas geven, sturen en remmen moet je gelijk zo snel mogelijk over een circuit racen, zo min mogelijk remmen of een ronde rijden binnen een bepaalde tijd. Nuttig is de tutorial toch wel, want je leert zeker waar de rempunten vaak liggen in specifieke bochten, een wat lagere drempel was hier alleen zeker handig geweest.

Uiteindelijk draait de game natuurlijk maar om één ding en dat is het daadwerkelijke Superbike World Championship. De game doet hier simpelweg wat er van verwacht moet worden. Je kunt alle races van het seizoen achter elkaar rijden, inclusief trainingen en kwalificaties, met alle coureurs die meedoen aan het huidige seizoen. Deze mode is niet heel veel over te vertellen verder. Het seizoen is goed in beeld gebracht en de tracks zijn zoals gezegd goed neergezet. Jammer is wel dat het buiten de track niet bepaald een grafisch feest is. Het publiek en de tribunes zijn eigenlijk niet om aan te zien en doen denken aan textures die we kennen van de racegames van het begin van deze eeuw. Ook het racen lijkt niet erg lekker te lopen. Tegenstanders passen zich volledig aan op je niveau, maar het is wel bedroevend om te bedenken dat ik toch vaak met tien seconden boven het track record nog als eerste kon eindigen. Dit lag natuurlijk aan mijn prestaties, maar het feit dat ik met alle hulpmiddelen aan na uren oefenen nog steeds veel moeite had met het sturen geeft wel aan dat de game niet echt lekker op te pakken is.

Het grootste plezier haalde ik zelf uit de challenges. De game kent een flink aantal missies die je moet halen, zoals halen van checkpoints binnen een bepaalde tijd, waar je dan medailles voor kunt winnen. Hoe beter je presteert, hoe hoger de medaille. Vreemd was dat ik niet bepaald goed kon sturen ook hier, het gevoel voor welke snelheid ik nodig heb in een bocht en hoe dan te sturen wilde maar niet komen, maar dat ik vaak wel zilver of zelfs platinum haalde. Ik vind het absoluut heerlijk om een game te leren kennen door tegen jezelf te spelen, maar je leert er niks van als je zo makkelijk, zo goed presteert. Wellicht zouden de ontwikkelaars bij Black Bean eens moeten denken over een andere manier van opbouw. Laat beginnende spelers zaken als rempunten en ideale lijn zien, zodat je een gevoel kan krijgen, waarna de moeilijkheidsgraad omhoog gaat. Op deze manier leer je als nieuwe speler namelijk weinig.