Undercover: Operation Wintersun

Astrid (lizardtattoo)
In Undercover: Operation Wintersun kruip je in de huid van de Britse natuurkundige dr. John Russell. Tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt hij ontboden op het kantoor van de Britse geheime dienst. Men heeft geheime plannen in handen gekregen (getiteld: Operation Wintersonne) waaruit blijkt dat de Duitsers een atoomwapen aan het ontwikkelen zijn. John Russell moet uitzoeken in hoeverre de schetsen en formules daadwerkelijk tot een dergelijk wapen zouden kunnen leiden. Aangezien de documenten niet compleet zijn moet hij daarvoor undercover gaan en in Berlijn de rest van de plannen zien te vinden. Omdat hij geen enkele ervaring heeft met spionagewerkzaamheden krijgt hij daarbij hulp van een 007-type, Peter Graham. De twee reizen af naar Berlijn en moeten in het gebouw waar de documenten vandaan zijn gekomen binnen zien te dringen. Later in het spel krijgt John ook nog gezelschap van een vrouwelijke spion, Anne.




John is een briljante geleerde en, zoals dat zovaak gaat, ook enigszins wereldvreemd. Hij is stijf en onbedoeld kortaf, en dubbelzinnige woordgrapjes ontgaan hem volledig. De stemacteur heeft zijn rol goed begrepen en gebruikt universiteits-Engels met een vlakke ondertoon en weinig emotie. Dit past perfect bij John Russell, waardoor hij geloofwaardig overkomt, maar het kan op den duur wel saai overkomen. Helaas gaat dat ook een beetje op voor het verhaal. De in potentie spannende setting van spionage in de Tweede Wereldoorlog komt eigenlijk nooit echt tot zijn recht. Er gebeurt gewoon te weinig om je op het puntje van je stoel te houden.



De developers hebben geprobeerd om wat extra spanning in te bouwen door middel van enkele getimede puzzels. Hoewel je niet \'dood\' kan gaan en je als het mislukt gewoon oneindig vaak weer opnieuw mag beginnen, kan dit voor veel adventure-liefhebbers frustrerend werken. Zo moet Russell bijvoorbeeld in een ruimte met patrouillerende soldaten een route voor Anne uitstippelen door lichten in bepaalde gedeeltes van de ruimte aan en uit te schakelen. Als een soldaat te dicht in de buurt komt of je doet het licht aan op een moment dat hij net in jouw richting kijkt, dan word je gezien en moet je het nogmaals vanaf de beginpositie proberen. Doordat het erg donker is in de ruimte is het echter moeilijk om te zien waar de soldaten zich precies bevinden en welke kant ze op kijken. Ook reageert Anne niet altijd even snel op het uitdoen van het licht in de sectie waar je haar naartoe wilt sturen zodat je deze puzzel pas na enkele mislukkingen tot een goed einde kan brengen. Er zitten nog een paar getimede puzzels in maar die voelen minder \'oneerlijk\' en onvergeeflijk aan. Daarnaast zijn niet alle puzzels even logisch en moet er soms flink gezocht worden naar piepkleine hotspots.




Toch is Undercover: Operation Wintersun bij lange na geen slecht spel. Er had alleen veel meer uitgehaald kunnen worden als het verhaal beter uitgewerkt zou zijn geweest. De besturing werkt prima, de omgevingen zien er goed en gedetailleerd uit met veel hotspots om op te klikken, en op enkele uitzonderingen na zitten de animaties ook goed in elkaar. Gezichtsanimaties in close-up vallen wel enigszins tegen. De inventaris is zeer uitgebreid, en de meeste voorwerpen hebben uiteindelijk nooit enig nut. Dat is een prima middel om te voorkomen dat spelers gewoon \'alles met alles\' gaan combineren in de hoop zo verder te kunnen komen. Het kan wel lastig zijn om te moeten scrollen om dat ene voorwerp dat je nodig hebt terug te vinden. Aan het begin van ieder \'hoofdstuk\' worden onnodige voorwerpen grotendeels verwijderd.