Dragonball Z Goku Densetsu

Van Raditz tot de Cell Saga
Het verhaal achter Goku Densetsu begint met de landing van de Saiyans op deze planeet en volgt vanaf daar de avonturen van de DBZ-strijders tot de Cell Saga. Dit is natuurlijk al veel vaker gedaan en misschien dat het onderhand een beetje teveel is uitgemolken. Helaas is het voor een ontwikkelaar natuurlijk niet mogelijk om een geheel nieuw DBZ-verhaal inclusief personages te bedenken.
Voor de fans die maar geen genoeg kunnen krijgen van deze episode uit het DBZ-universum lijkt het spel in eerste instantie goed te beginnen. Je wordt verwelkomd met een strakke openingsscène en na het invullen van je naam en een paar keer doordrukken kun je meteen beginnen aan het spel. Kies Goku, Gohan of Piccolo als karakter (later komt Vegeta daar nog bij) en ga aan de slag.

Kaarten niet knokken
Helaas is het niet meteen actie, maar eerst een tergend saaie uitleg van groene DBZ-knakker Kami over hoe het allemaal in elkaar zit met die kaarten. Want hier strijdt je in tegenstelling tot de meeste Dragonball Z-games met kaarten in plaats van je conflicten in real-time op te lossen.
In de game bestaat de wereld uit een overzichtskaart met daarop wegen van blauwe aan elkaar gekoppelde puntjes waarover je het gekozen personage moet verplaatsen. Aan het begin krijg je een opdracht die meestal op hetzelfde neerkomt, loop wat door het level, zoek wat items of personages, en versla vervolgens een aantal vijanden. Om dit te doen moet je je door middel van de kaarten verplaatsen. Iedere kaart heeft een nummer dat in dit geval gelijk staat aan het aantal stappen dat je mag doen. Na elke zet wordt je aangevallen door een vijand die gedurende het hele level hetzelfde blijft. Alleen de vijanden die je vanuit de opdracht moet verslaan verschillen hiervan, maar de min of meer random encounter is bijna elke keer met dezelfde tegenstander. Deze opponenten kun je verslaan met behulp van de kaarten en je hebt er hiervoor verschillende tot je beschikking. De belangrijkste is een aanvalskaart, daarnaast heb je een verdedigingskaart en een kaart om items te gebruiken. Er is er ook eentje om hulp in te roepen van een vriend, wat in de meeste gevallen op hetzelfde neer komt als het gebruiken van een gewone aanvalskaart. Dan is er nog een kaart om je aanvalskracht te verhogen en als laatste een om je kaartendeck geheel te verwisselen voor een ander.



De uitwerking van de kaart verandert enigszins met de plek waar je hem gebruikt; tijdens het gevecht of in de wereld waar je het karakter verplaatst. Gooi je de kaarten tijdens een gevecht op en zijn je aanvalspunten hoger dan die van de tegenstander dan voer je de actie van de kaart succesvol uit. Helaas krijg je willekeurig speelkaarten toegewezen en bestaat je eigen deck uit maximaal vijf stuks. Hierdoor is er weinig ruimte voor strategie en ligt je lot, zeker in het begin, vaak in de handen van het geluk. Meestal win je wel, omdat de vijanden nou niet erg moeilijk zijn, maar echt het idee dat je het zelf hebt gedaan is er niet. Als je na een paar levels spelen de mogelijkheid krijgt om kaarten te combineren wordt het allemaal iets leuker en heb je meer controle over het gevecht, maar uiteindelijk komt het nog steeds neer op hopen dat je goede kaarten krijgt en standaard de hoogste kaart opgooien. Het wordt eigenlijk alleen moeilijk als je een aantal keer slechte kaarten krijgt en dan leg je ook snel het loodje. Dit gebeurt meestal bij de eindbazen en erg frustrerend is dan dat je het hele level opnieuw moet spelen en je alle ervaringspunten kwijt bent. Als er gewoon checkpoints waren of als je de optie had gehad om voor de eindbaas te saven was deze frustratie er niet geweest en had ik ook niet af en toe de neiging gehad om Goku Densetsu inclusief DS via de muur in het aquarium te gooien.