The Golden Compass

De film The Golden Compass (lees de review op de FOK!Frontpage voor meer informatie) is het eerste deel van de trilogie \'His Dark Materials\', een serie boeken van Philip Pullman. Met het succes van fantasy-verfilmingen als Lord of the Rings als grote voorbeeld wordt The Golden Compass (met onder andere Nicole Kidman) dé familiefilm in de bioscopen deze kerst. Natuurlijk hoort er dan ook een bijpassende game uit te komen, en dat gaat gebeuren op Xbox 360, PC, PS2, PSP, DS, PS3, en Wii. De DS-versie zal daarbij duidelijk afwijken en een multiplayer-mode via WiFi kennen, alsmede andere features.

De boeken van Pullman, namelijk The Golden Compass en de vervolgen The Subtle Knife en The Amber Spyglass, gaan over het twaalfjarige weesmeisje Lyra dat opgroeit in en rond de universiteit van Oxford. De boeken draaien rond de ontdekking dat er vele parallelle werelden zijn en de geheimzinnige substantie \'Dust\' (ook wel Donkere Materie) speelt hierin een centrale rol. In de wereld van Lyra heeft iedereen een persoonlijke daemon, zeg maar je ziel en diepste gedachten in de vorm van een dier. Daemons van kinderen kunnen zichzelf willekeurig veranderen in andere dieren, maar als je volwassen wordt kiest de daemon een uiteindelijke vorm die het best bij jouw karakter en levensstijl past. Lyra\'s daemon heet Pantalaimon (roepnaam Pan).



Als Lyra ontdekt dat er over de hele wereld kinderen ontvoerd worden voor vreselijke experimenten besluit ze ze op eigen houtje te gaan bevrijden. Onderweg krijgt ze hulp van een groep gyptians (ofwel zigeuzen, de Golden Compass-variant op zigeuners) en een gepantserde beer, Iorek (een ijsbeer met een wapenrusting). Ook komt ze in het bezit van een alethiometer, een gouden kompas-achtig voorwerp waarmee ze door aan de wijzers te draaien antwoorden kan krijgen op allerlei vragen. Ze blijkt een natuurtalent in het interpreteren van de uitkomsten.

De boeken zijn niet per definitie kindvriendelijk. Zo worden er onder andere lieve schattige zeehondjes zonder pardon verscheurd en verorberd, worden gevechten tussen gepantserde beren tamelijk bloederig uit de doeken gedaan en loopt het niet altijd goed af voor de hoofdpersonen. Ook is er redelijk wat controverse over de vermeende anti-religieuze ideeën die de film de jeugd bij zou brengen. The Golden Compass is echter bedoeld als echte familiefilm en de games richten zich voornamelijk op een publiek tussen acht en veertien jaar oud (de PEGI-rating is overigens 12+). Je mag dus aannemen dat de film- en gamewereld van The Golden Compass enigszins zijn aangepast aan de doelgroep. Het spel volgt daarbij grotendeels de verhaallijn van de film. Spelers kunnen allerlei lokaties uit de film bezoeken en nog een paar extra die niet in de film te zien zijn. De stemmen in het spel zijn ingesproken door de acteurs uit de film.



Het spel begint tijdens de reis van Lyra en Iorek op de poolvlakten. Op de rug van Iorek gezeten baant ze zich een weg door over ijsschotsen te springen. Dit gedeelte is tevens bedoeld als tutorial; er komen dan ook regelmatig groepjes wolven op je af waarop je de verschillende soorten aanvallen uit kan proberen. Door het verzamelen van lichtgevende bollen verzamel je \'levensbolletjes\'. Mocht je gewond raken dan kun je het her en der aanwezige \'bloodmoss\' verzamelen om te genezen. Val je van een ijsschots of ga je \'dood\' dan verdwijnt er een \'levensbolletje\' en keer je terug naar waar het fout ging. Zijn alle bolletjes op dan keer je terug naar het laatste checkpoint met een flinke hoeveelheid levensbolletjes. Je kan het spel niet actief opslaan, het spel doet dit automatisch op belangrijke punten. De gevechten zijn overigens niet al te moeilijk maar zien er wel spectaculair uit. Na een paar vijanden komt het duo op een plek waar Iorek niet verder kan (hij zou te zwaar zijn voor een smalle ijsbrug) en Lyra dus alleen verder moet.

In dit deel van het spel zijn een aantal mini-games verwerkt. Je moet bijvoorbeeld door een soort rhythm-game te spelen (op het juiste moment de knop die in beeld verschijnt indrukken) een rivier oversteken en over een gebroken mast van een schip balanceren door een balletje in beeld op een richeltje te laten rollen. Gelukkig krijgt Lyra nu hulp van Pan, die in zijn verschillende gedaantes op verschillende manieren nuttig is. Via een radiaal menu kun je aangeven welk dier hij moet worden. Is hij bijvoorbeeld een luiaard, dan kan je aan zijn lange armen slingeren om een ravijn te overbruggen. Is hij een hermelijn dan helpt hij je balanceren op dunne richels en omgevallen boomstammen, en als hij een boskat is kan hij in zeilen en andere materialen omhoog klimmen met Lyra op zijn rug.

Later in het spel bezoek je nog diverse andere lokaties uit het spel waaronder het huis van mevrouw Coulter, de universiteit en Svalbard. Als je de boeken niet gelezen hebt of de film niet gezien hebt is er weinig touw aan vast te knopen, er ontbreken hele stukken verhaal en ineens is Lyra ergens anders. Daar moet je dan allerlei uitdagingen doorstaan die er soms met de haren bijgesleept lijken. Alleen als je het verhaal al kent snap je ongeveer wat de bedoeling is. Met zo ongeveer iedereen die je ontmoet moet je een gesprek voeren in de vorm van een minigame, je moet dan bijvoorbeeld een balletje rond een veld bewegen terwijl je andere balletjes ontwijkt, \"Frogger\"-style een veld oversteken of gekleurde balletjes verzamelen. Afhankelijk van hoe \'moeilijk\' de desbetreffende persoon te overtuigen is moet je twee tot vijf minigames spelen alvorens verder te mogen. Het probleem met deze minigames is dat de omschrijving die je erbij krijgt zo verschrikkelijk vaag is, dat je de eerste keer absoluut niet weet wat je moet doen en dus gegarandeerd verliest. Andere minigames zijn het achtervolgen van een jongen over de daken van de universiteit, het schoonmaken van het dek van de boot van de zigeuzen en het vechten met diverse vijanden.



Echt vervelend is echter het feit dat de camera een vast standpunt heeft. Je kunt in de diverse \'hindernisbanen\' die het spel kent dus niet om je heen kijken waar je naar toe moet en wat je te wachten staat. Dat leidt onvermijdelijk keer op keer tot fatale valpartijen en rechtstreeks in de armen van vijanden lopen. Natuurlijk kun je het steeds opnieuw blijven proberen tot het wel lukt, maar dat is al gauw saai en frustrerend in plaats van leuk en uitdagend.

Een ander onderdeel van het spel wordt gevormd door het zoeken naar allerlei symbolen die overeenkomen met de symbolen op de alethiometer uit de film. Zie je bijvoorbeeld een tekening van een anker op een muur, of een bijzondere ketel, dan kan je er met \"insight\" naar kijken en een betekenis van dat symbool leren. Hoe meer je er vindt, hoe meer bonuscontent in de vorm van interviews, making of-filmpjes en andere extraatjes je vrijspeelt. Op diverse momenten in het spel moet je de alethiometer ook consulteren, wederom in de vorm van een minigame. Afhankelijk van hoe veel symbolen je al gevonden hebt zijn er alvast een, twee pf alledrie de wijzers voor je ingevuld. Voor het eventueel ontbrekende symbool moet je zelf een betekenis kiezen en vervolgens door een cirkel zo gecentreerd mogelijk te houden Lyra zich laten \'concentreren\'. In beeld verschijnt op drie momenten een symbool dat je in moet drukken op de controller. Lukt dit, dan geeft de alethiometer het antwoord op de gestelde vraag. Zo niet, dan raak je een \'levensbolletje\' kwijt en kun je het opnieuw proberen.