Rampage: Total Destruction

Rampage is een klassieke arcade-serie van Midway die enige tijd geleden ook werd gereleased op onder andere de Playstation 2, en niet ontzettend goed werd ontvangen. Nu probeert Midway het opnieuw met Rampage: Total Destruction op de Wii, met als voornaamste nieuwigheid de besturing met de WiiMote en Nunchuck. Maar of het daar nou beter van wordt...

Met een grappig intro-filmpje in de stijl van The Incredibles wordt het verhaal van dit spel aan je gepresenteerd. Tijdens een test met nieuwe Soda van het merk Scum groeien de proefpersonen uit tot reusachtige kwaadaardige monsters die alles kapot maken. Waarom? Gewoon, omdat het moet. Ofzo. Meer wordt er eigenlijk niet over gezegd, en er zit ook niet echt een verhaallijn in de rest van het spel. Boosaardig als je bent moet je dus, als reusachtig monster, een stad gelijkmaken met de grond om door te mogen gaan naar de volgende stad, waar je vervolgens het zelfde doet.

De besturing werkt door te lopen met de analoge stick op de nunchuck, te springen met B, een grijpbeweging te maken met A, en een aantal bewegingen met de WiiMote. Door de Wiimote recht naar beneden te slaan mep je met beide handen in een vuist hard op de grond, en door een zwaaiende beweging te maken mep je om je heen. Op deze manier kan je de gebouwen beklimmen en de ruiten inslaan (waarachter regelmatig power-ups of punten verborgen zitten), net zo lang tot het gebouw instort. Door verschillende opdrachten uit te voeren, zoals het verzamelen van bepaalde powerups, het opeten van een bepaald type onschuldige omstander, en soms het verslaan van een minibaas, kan je meer moves unlocken. Deze maken vaak gebruik van je rampage-energie die weergegeven wordt als een oranje balk onder je groene health-meter en zich langzaam vult hoe meer schade je aanricht.


Op zich klinkt het bovenstaande erg leuk, maar als je bedenkt dat elk level uit een tiental straten bestaat die elk tussen de vijf en tien gebouwen hebben, en je een straat \"uitgespeeld\" moet hebben voor je door kan naar de volgende, dan wordt het al vrij repetitief. Een straat kapot meppen, soms het geluk hebben de bonus-opdracht met succes af te ronden, en door naar de volgende straat. En dat stad na stad na stad. De gameplay verandert niet, je unlocket een aantal nieuwe monsters die praktisch hetzelfde zijn (alleen het uiterlijk en een enkele speciale move verschilt), en meer valt er eigenlijk niet te beleven.

Het grootste probleem blijft echter dat de besturing gewoon matig is. Alles wordt in principe goed herkend, maar voortdurend zwaaien met de WiiMote om een actie uit te voeren die ook met een knop kan, is het typische graantje-meepik-gedrag wat al voorspeld werd: er is niets innovatiefs aan, en het is gewoon saai. De acties die je uitvoert kunnen ook gewoon met een knop, wat waarschijnlijk wat meer snelheid in het spel had gebracht. Hadden ze deze bewegingsgevoelige bewegingen bewaard voor supermoves dan zou het vast heel tof zijn geweest, maar nu is het alsof je Mario speelt en bij elke sprong die je met hem maakt moet je zelf ook springen: niet leuk, maar irritant en onnodig interactief.
Daarnaast zijn er nog wat problemen met het bewegen in de achtergrond. Aangezien de wereld waarin je speelt een soort 3D is, kan je je meer in de achtergrond bevinden, of meer op de voorgrond. Helaas gaat het naar voren en achter lopen niet soepel als je bijvoorbeeld in een gebouw wilt klimmen, omdat het eventjes duurt voordat je gaat klimmen. Ook is niet helemaal duidelijk welke gebouwen je wel en niet kunt beklimmen. Kortom: de besturing is erg matig.

Ook in multiplayer wordt het niet echt interessant. Je kan samen spelen, maar de gameplay blijft hetzelfde repetitieve karakter houden, wat vooral komt door de irritante besturing en het repetitieve karakter van het spel.

De graphics van Rampage: Total Destruction zijn redelijk: animaties zien er goed uit, het beeld is mooi scherp en de karakters zijn goed ontwikkeld. Ook de steden zien er redelijk netjes uit met in elke stad karakteristieke omgevingen. Helaas lijken de gebouwen die je moet slopen erg op elkaar waardoor het er, ondanks de moeite, toch wat generiek uitziet. De muziek is redelijk in orde en de over-the-top soundeffecten zijn best leuk.