NeverWinter Nights 2

NeverWinter Nights 2 is wederom gebaseerd op de nieuwste Dungeons & Dragons 3.5 ruleset, wat betekent dat je vanaf het begin veel termen als 1d8, save throws, damage throws en meer van dit soort ongein naar je hoofd geslingerd zal krijgen. Voor de liefhebber een walhalla, voor de gemiddelde RPGer, die zich meer thuis voelt in hack ’n slash games als Titan Quest of RPGs als Oblivion en Gothic 3, is het eventjes wennen. Het combat-systeem is namelijk ook volledig in D&D-stijl, wat inhoudt dat je de actie stop kunt zetten om al je characters (in NWN2 bestuur je er maximaal vier tegelijk) de juiste commando’s te geven, en vervolgens vrolijk verder in te hakken op die arme diertjes in je omgeving. Ook is het een soort realtime turn-based vechtsysteem (ik weet het, een paradox), waarbij je een metertje ziet van je geselecteerde actie dat in enkele seconden leegloopt, waarna de actie herhaald wordt. Je hebt dus enigszins de tijd om al je characters een actie toe te wijzen, maar regelmatig zit je ook te wachten totdat het (zonder twijfel te winnen) gevecht in jouw voordeel beëindigd wordt, aangezien de AI behoorlijk goed haar werk doet.

Afgezien van je drie partymembers creëer je je eigen hoofdpersoon. Hierbij heb je de keuze uit verschillende rassen, twaalf classes, zeventien prestige classes die je later kunt unlocken door een speciale set abilities en skills te hebben, bergen skills, en een behoorlijk customazible uiterlijk. Genoeg om je het eerste uur in de wereld van Neverwinter Nights 2 mee bezig te houden, maar je kunt altijd nog op de “Recommend” knop drukken om een stap in de goede richting geduwd te worden.
Ook kun je je alliantie in twee verschillende dimensies kiezen: de keuze tussen lawful en chaotic laat zien in hoeverre je character van regels en ordelijkheid gediend is, en de keuze tussen good en evil, wat natuurlijk voor zich spreekt. Beide keuzes hebben invloed op de prestige classes die je later kunt kiezen, de items die je kunt gebruiken en de gesprekken die je met NPCs voert. De gesprekken met NPCs zijn sowieso een stuk interactiever dan in de meeste RPGs: de keuzes die je maakt beïnvloeden niet alleen de reacties die je krijgt, maar ook hoe snel je vordert in het verhaal. Zo kun je bijvoorbeeld tegen iedereen onbeschoft doen, wat meer dan eens resulteert in een gevecht, maar dit kan ook effect hebben op je partymembers. Suggereert een partymember bijvoorbeeld iets, en je wijst hem meermaals af, dan kan hij besluiten om de party te verlaten. Ook beïnvloedt de manier waarop je quests oplost hoeveel invloed je op je party hebt, wat kan resulteren in additionele quests waarbij je partymember iets voorstelt of een probleem heeft, wat jij vervolgens op kan lossen. Op deze manieren krijg je snel een goede band met de verschillende partymembers en krijg je echt een groepsgevoel gedurende de tientallen uren dat je met ze op pad zal zijn.

Het pad dat je samen bewandelt voert je door verschillende omgevingen en een behoorlijk aantal dungeons. De quests zijn niet altijd even origineel, en er zit niet ontzettend veel afwisseling in. Toch gaat het niet vervelen omdat de quests bijzonder goed in het verhaal zijn verwerkt, en je dus meer het gevoel hebt het verhaal te volgen dan een zoveelste dungeon-quest te doen. Het verhaal zelf komt wat traag op gang, en je bent zeker al een aantal uur aan de slag voordat je bij de grotere scheme of things betrokken wordt. De NPCs die je ontmoet zijn vaak erg leuk en de gesprekken zijn, zoals eerder gezegd, goed uitgewerkt en stellen je vaak voor een dilemma wat je moet doen: eventjes onbeschoft reageren omdat die vent loopt te zeuren, of toch geduldig blijven en doorvragen. Er is geen duidelijk goed of slecht antwoord, en je keuze is definitief, dus je kan niet alle mogelijke opties verkennen, wat voor mij persoonlijk even wennen was. Mede door de gesprekken met NPCs, maar ook door de fantastische verhaallijn die vol met plotwendingen zit en de interactie met je partymembers, is de main quest bijzonder leuk om te spelen en zal je tientallen uren meeslepen.

Het grootste nadeel van de vele wegen die je bewandelt en de vele monsters die je doodt, zijn de items die je krijgt. Hoewel je de controle hebt over de inventories van al je partymembers, is het echt een onmogelijk werk om alle troep die je vindt bij je te houden, te verkopen, items te herverdelen over de party als een partymember je verlaat, of zelfs maar te checken wat een item nu precies doet. Om dit te zien moet je in je inventory een item examinen, waarna je na wat scrollwerk eindelijk de precieze specs kan vinden. Heel vervelend, zeker als je vier inventories vol met armor en wapens hebt en dus alles door moet zoeken en moet onthouden welke items het waard zijn om te houden en welke je kan verkopen. Deze bezigheid duurt zo lang en is behoorlijk irritant, waardoor je een beetje het gevoel verliest van “in het spel zijn”. Gelukkig zijn er andere dingen die dit ongemak minder erg maken.