Company of Heroes
Zoals eerder gezegd is de campaign niet meer dan een vermakelijke oefening. Voor het echte werk moet je skirmish of online gaan spelen. Het is een aanrader om met de skirmish te beginnen, want de computer is een gewaagde tegenstander. Je kunt verschillende modes spelen, zoals de totale vernietiging van de vijand of dat er een x-aantal punten moet worden verdiend met het behouden van strategische punten op de map.
Je kunt op verschillende maps spelen die geschikt zijn voor een x-aantal spelers. Je hebt de keuze uit twee-speler, vier-speler, zes-speler en acht-speler maps. Helaas heb ik laatstgenoemde niet kunnen spelen, omdat mijn PC dat niet trekt. Je kunt echter wel het aantal beschikbare slots sluiten, zodat je bijvoorbeeld met twee spelers op een acht-speler map het gevecht aan gaat. Het is echter niet zo dat als je met acht spelers aan de gang gaat, het ieder voor zich is. Het is altijd het ene team tegen het andere team.
De maps variëren enorm; van locaties op het platteland tot stedelijke gebieden. Op al deze maps zijn strategische punten verdeeld die je moet veroveren om resources te vergaren. Je zult ook een basis moeten bouwen om eenheden uit te poepen. In het begin lijkt er weinig aan de hand, want iedereen moet nog op krachten komen, maar zodra de eerste eenheden elkaar treffen is dat enkel het begin van soms wel urenlange chaos.
Je kunt spelen met zowel de Geallieerden als de Duitsers. Het maakt op zich niet zoveel uit met wie je speelt, omdat beide partijen goed gebalanceerd zijn. Wat de skirmish en multiplayer zo interessant maakt is dat je op den duur kunt kiezen voor welke tactiek je gaat en aan de hand van die keuze krijg je nieuwe mogelijkheden. Je kunt namelijk ervoor kiezen om je defensie of je aanvalskracht te versterken of om jezelf afhankelijker te maken van luchtsteun. Ik heb alle drie de tactieken uitvoerig getest en aan de hand van je speelstijl valt er altijd wel eentje af, omdat die je gewoon niet ligt. Met defensieve tactieken krijg je de beschikking over artillerie-aanvallen die altijd handig zijn, of kies je liever voor paratroopers met luchtsteun? Of toch liever supersterke tanks om je aanvalskracht te verbeteren?
Tegen de computer is dit allemaal leuk en aardig, maar er zit een klein luchtje aan. Het doel van de game is om zoveel mogelijk strategische punten in handen te houden. Met behulp van prikkeldraad, tank traps, mijnenvelden en bunkers kun je bepaalde posities verstevigen, zodat je aandacht even naar iets anders uit kan gaan. Het probleem is dus eigenlijk dat dit uitstekend werkt in potjes tegen menselijke tegenstanders, maar niet tegen de computer. De computer kan namelijk vijfhonderd dingen tegelijk, wat betekent dat je vaak op meerdere punten tegelijk wordt aangevallen en op die manier raak je soms het overzicht kwijt. Dat is niet helemaal eerlijk, maar wel uitdagend.
Een ander klein gebrekkig punt aan de computer is dat deze niet kan improviseren. In een bepaalde map heb je bijvoorbeeld een aantal bruggen. Deze bruggen kun je opblazen en eventueel weer repareren. Nu zaten vier spelers aan de ene kant van de brug en twee spelers aan de andere kant. Om mezelf in te dekken heb ik alle bruggen opgeblazen en mijn tegenstander aan dezelfde kant vernietigd. Mijn bondgenoten aan de andere kant van de rivier werden vernietigd door de resterende twee tegenstanders. Die deden echter geen enkele moeite om de bruggen te maken, zodat ze mij konden pakken.
Nog een voorbeeldje. In een ander skirmish-potje koos ik voor de luchtsteun. Hiermee dropte ik paratroopers bij vijandelijke basissen. Deze soldaten deden hun werk uitstekend en vernietigden elke basis die ze tegenkwamen. Wat alleen jammer is, is dat de computer geen enkele moeite deed om dit te voorkomen. De computer ging gewoon door met strategische punten veroveren.
Zo zie je maar weer dat de computertegenstanders zo hun voor- en hun nadelen hebben. Het spel komt toch het beste tot zijn recht in de multiplayer tegen menselijke tegenstanders. Mensen improviseren namelijk wel en kunnen niet vijfhonderd dingen tegelijk, wat de potjes een stuk spannender en minder voorspelbaar maakt. Ik heb zelden zo\\\'n lol gehad met het online spelen van een RTS-game.