Call of Duty: Finest Hour

Call of Duty: Finest Hour speelt zich af tijdens de Tweede Wereld oorlog en zoals bij bijna elk oorlogsspel vecht je hier ook tegen de Duitsers. Dit doe je als Amerikaan, Rus of Brit. Het verhaal wordt verteld door individuele soldaten die hun kant van de oorlog vertellen. Zo kan je als een Russische sluipschutter spelen of als lid van een tankbataljon. Hierdoor is er redelijk veel afwisseling in gameplay waardoor het nooit snel zal vervelen. De missies zijn eigenlijk wel van hetzelfde kaliber: ga naar dit of dat punt en zorg dat je er heelhuids aankomt. Gelukkig zitten er wel leuke variaties in zoals het tegenhouden van opstijgende vliegtuigen. Er zit niet echt een verhaal in dit spel, maar elke soldaat die je speelt vertelt zijn/haar eigen verhaal waardoor je meeleeft met die soldaat.

Dit spel is een stuk moeilijker dan de versie op de PC omdat er gewoon weinig checkpoints in zitten waar het spel gesaved wordt. Zo heb ik een paar keer een sluipschuttermissie opnieuw kunnen doen. Nu is dit niet zo’n probleem normaal, maar deze missie duurde ongeveer 15 minuten. Elke keer weer hetzelfde stukje moeten spelen begint op een gegeven moment te vervelen.
Wat af en toe ook frustrerend kan zijn is de slechte AI van je teamgenoten (en ook van je tegenstanders trouwens). Wanneer je onder vuur ligt met je team dan zijn je teamgenoten gewoon in staat om keihard richting de tegenstander te rennen. Veel nut hebben je teamgenoten niet echt; meestal lopen ze maar een beetje in de weg. Wanneer je een tegenstander neerschiet dan is er een mooie sterfanimatie. Maar deze animatie duurt een paar seconden en het lijkt net alsof de tegenstander helemaal niet dood is. Je verspilt dus vaak kogels aan al dode tegenstanders. Maar als je snel denkt te zijn door gewoon te denken dat hij al dood is, dan blijkt hij uiteindelijk toch nog te leven. Het zorgt dus af en toe voor verwarrende situaties.