Ghost Master
Het feit dat de game een remake van een PC-versie is betekent dat er flink gesleuteld moest worden aan de besturing van de game. Waar er voorheen namelijk een klikbaar selectiemenu aanwezig was, waarmee de diverse spoken geselecteerd konden worden, daar is nu een vrij intuïtief selectiemenu voor in de plaats gekomen. Met L1 roep je het spookselectiemenu op, met de pijltjestoetsen selecteer je de verschillende spoken en met de ‘symbool’-knoppen ga je een niveau dieper of hoger het menu in (spook selecteren, spreuk selecteren dan wel spook droppen, spook opladen of spook verplaatsen). Daarnaast kan informatie over de eigenschappen van het spook opgevraagd worden en kan de camera op de locatie van alle spoken gefocust worden. Met de R1-knop kunnen alle mensen in het level bekeken worden en kan gecheckt worden voor wat voor soort spoken de mensen bang zijn. Het werkt allemaal vrij goed, en het is relatief gezien een goede prestatie, gezien het feit dat er vrij snel van spook gewisseld kan worden.
Wat de feitelijke besturing en de user interface betreft is het een redelijke game maar helaas zijn de spelmogelijkheden wat beperkt. Het enige dat je als speler doet is mensen beheksen, waarmee je ze tot een bepaalde aktie dwingt, waardoor je een andere spreuk kunt gebruiken, et cetera. Wat me echter vaak opviel is dat het tijdsraam dat je hebt niet heel groot is (daar een spreuk erg snel uitgewerkt is, en het switchen tussen spoken soms dus niet snel genoeg gaat), waardoor de mensen soms te snel weer de ruimte uit rennen. Dit gegeven en het feit dat er een tijdslimiet is, betekent dat het in sommige levels meer afhankelijk van kans is of je het level haalt in plaats van dat het puur op vaardigheid beslist wordt. Door de grillige AI (kunstmatige intelligentie) van de mensen, waarbij ze soms wel wat langer in een kamer blijven en soms niet, betekent dit dat het halen van een level afhankelijk is van kans in plaats van vaardigheid, wat erg frustrerend is.
Graphics
Doordat de titel al meer dan een jaar oud is doet hij – zeker op de PS2 - wat gedateerd aan. Het introfilmpje was nog best aardig, de gamemenu’s zijn simpel en effectief getekend, maar de levels zien er nogal mat uit.
Geluid
Ook het geluid springt er niet echt uit. De achtergrondmuziek blijft gelukkig redelijk goed op de achtergrond maar na een een tijdje spelen begon hij evenwel te irriteren dus het is dan ook fijn dat er een optie is om deze omlaag te zetten/ te ‘muten’. Ook de gamegeluiden zijn redelijk standaard, alhoewel de stemmen van de mensen best leuk klinken.