CD: Nathan Fake - Drowning in a Sea of Love
Voor je dit schijfje gaat beluisteren is het dan ook allereerst een voorwaarde dat je al je verwachtingen de deur uit te doet. Van een mix tussen progressive, minimal en electronica gaan we namelijk naar downtempo, bijna ambient te noemen, rocktronica. Ik bespeur hier en daar wat gitaarriffs en drumsessies, maar je hoort ook de vertrouwde synthesizers. Dàt dan weer wel. Duidelijk mag zijn dat Nathan zich niet in een hokje laat plaatsen. Nathan Fake staat voor crossover en daar is hij de beste in. Het is dan wel even wennen om electronica op te zetten in de huiskamer, maar als je er eenmaal voor open staat begin je het vanzelf te waarderen.
De plaat begint lekker speels met het vrolijke Stops. Meteen wordt hiermee goed duidelijk dat dit niet je standaard trance album is. Hoewel ik persoonlijk de voorkeur geef aan dansbare electro en trance ben ik toch geboeid; een goed voorteken. Na Stops volgt nog een hele reeks nummers die ik nergens mee kan vergelijken. Nummers zoals het bijna aangrijpende, intense nummer Bumblechord en het zowaar rockende Superpositions. Nathan Fake doet gewoon eigenwijs zijn eigen ding en daar heb ik respect voor.
Toch is mijn vraag of het een goede keuze is geweest om bij deze CD de nadruk zo op downtempo te leggen. Minimalisme en herhaling werkt misschien op de dansvloer, maar werkt het thuis ook? Deze minimalistische inslag zorgt er namelijk voor dat Drowning in a Sea of Love niet voor vermaak garant staat als je geen overige bezigheden hebt. Het is het nét niet voor mij. Je kunt er niet op dansen, je kunt er ook niet op headbangen... Doch, je kan ermee onder de zonnebank.
Label: Border Community Releasedatum: 20-03-2006
Waardering:
Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!