CD: Nas - Street's Disciple
Gelukkig gaat Nas op Street’s Disciple helemaal los, wat mij het eerste nummer snel doet vergeten. De gastbijdrage op dit nummer wordt trouwens verzorgd door niemand minder dan Nas zijn vader Olu Dara. Al met al een lekkere banger na het zwakke openingsnummer.
U.B.R. is een track met een erg origineel concept. Dit is namelijk een gerapte biografie van één van dé legendes van de hiphop, namelijk Rakim. Bij de meeste mensen zal deze naam geen belletje doen rinkelen, maar als ik zeg dat vele hedendaagse rappers door hem zijn geïnspireerd om te gaan rappen zegt dat denk ik wel genoeg over zijn status in de hiphop-wereld. Het wachten is nu op de biografie van KRS One (nog zo’n hiphop grootheid) die Nas op het einde van dit nummer aankondigd.
Hiphop-legende Doug E Fresh komt even langs op de beatbox en Ludacris zorgt voor teksten op het nummer Virgo. Persoonlijk vind ik dit niet tussen de rest van de nummers passen door de vrolijke uptempo beat wat je uit de wat meer laid-back, grimmige sfeer van het album haalt. Het is geen slecht nummer, maar meer iets voor op Ludacris zijn album (waar dit nummer overigens ook op staat).
Een gesprek tussen Nas en Kelis over met welke vrouw hij nog één keer seks zou willen hebben voordat ze trouwen vormt de intro tot het nummer Remember The Times. Hierin vertelt Nas ons over al de vrouwtjes die hij heeft gehad in zijn leven. Dit soort tracks leiden altijd tot vermakelijke lines als; “Chelsea used to tell me choke her while I stroke her/ stuck a Heineken bottle up in the ass, a real joker”.
We hebben allemaal wel iets voor ogen als “de perfecte vrouw” en daar gaat het volgende nummer dan ook over. In The Making Of The Perfect Bitch laat Nas ons bijvoorbeeld weten dat zijn perfecte vrouw slim én rondborstig moet zijn; “Dark nipples on her D-cup breasts so I could titty fuck while she do my taxes for the IRS”.
Na deze beschrijving is nu de personificatie van zijn perfecte vrouw het middelpunt. Getting Married is opgedragen aan Kelis en waar andere rappers al snel in cliché’s en zachte liefdes-lines zouden vervallen weet Nas het heerlijk rauw te brengen terwijl je toch de liefde voor Kelis kunt proeven. Dit is dan ook één van mijn favoriete nummers van het album.
Nas en Kelis
Op No One Else In The Room kunnen we naast de rapkunsten van Nas ook nog van de zangkwaliteiten van Maxwell genieten. Ze brengen een uptempo nummer te gehore wat nog weleens een hit kan worden, zou Nas dit als single uitbrengen.
Het volgende nummer is al vrij bekend aangezien deze al op zovele mixtapes heeft gestaan. Voor diegene die het nummer niet kennen; op dit nummer werkt Nas weer samen met zijn vader die een lekkere rauwe stem heeft. Dit in combinatie met een in vorm verkerende Nas en een heerlijke beat zorgt ervoor dat Bridging The Gap zonder moeite door kan gaan als één van de beste tracks van het album!
Jammer genoeg klinkt na dit hoogstandje één van de mindere nummers van het album door mijn speakers. De beat is net iets te slick en de zanger, Keon Bryce, voel ik met geen mogelijkheid. Jammer dat na een meesterwerkje als Bridging The Gap zo’n zwak nummer als War komt.
Net nu ik dacht het slechtste nummer van de cd gehoord te hebben, blijkt dat ik toch fout te zitten Wat nu volgt is zo’n jammerlijke misstap van Nas. Deze ode aan zijn dochtertje zou op zich heel leuk kunnen zijn ware het niet dat Nas zingt… En als er iets is wat Nas blijkbaar niet kan, dan is het wel zingen. Jammer, want Me&You had een erg mooie track kunnen zijn.
Net nu ik teleurgesteld wil opstaan komt een bekende beat uit mijn speakers. Nas heeft zijn single Thiefs Theme namelijk als hidden track op cd 2 gezet. Dit verzacht de pijn van de voorgaande twee tracks gelukkig grotendeels en vormt een mooie afsluiting van dit, vrij korte (ca. 87min), dubbel album
