CD: Lucky Jim - Our Troubles End Tonight

De cd begint meteen met de nieuwe single genaamd 'You Stole My Heart Away', het bewijs dat het strummen van een gitaar en een repeterende piano genoeg kan zijn voor een geweldige nummer. En net op het moment dat het niet meer beter kan, klinkt er ook nog ineens een Hammond orgel! Dat zet de toon voor de rest van het album. Een vleugje Neil Young & Bob Dylan, The Doors acoustisch op een lagere versnelling. Een oud geluid, maar wel aangepast aan deze tijd. Het is het geluid van de nummers die onder bierreclames zitten maar dan in een modern jasje.
Eigenlijk is elk nummer wel opgebouwd uit een paar fasen. Een lekker strakke simpele drum begeleidt rustig een acoustisch gitaartje, wat langzaam aangevuld wordt met een orgeltje en een piano. Rustige nummers, maar vergis je niet. Er verschuilt een zekere kracht in, waarschijnlijk door de stem, die zo nu en dan sterk doet denken aan de stijl van Nick Cave. Maar dat kan ook door de galm komen. 'Leah' is daar een goed voorbeeld van. Meteen een repeterend orgelgeluid en een zang die langzaam verschuift van vertellend naar dreigend. Brr, het levert koude rillingen op, zeker bij 'My Soul Is On Fire'. Drama.

'Our Troubles End Tonight' doet je denken aan andere Britpopbandjes, maar dan zonder de bombastiek. Natuurlijk gaan alle alarmbellen al rinkelen bij elk nieuw bandje uit Engeland wat Bob Dylan in de beschrijving heeft staan en "het helemaal wordt", maar Lucky Jim is anders. Zonder het heftige gejakker op de acoustische gitaren, geen geschreeuw. Het is allemaal niet zo overdreven, de plaat heeft rust, zoals ook in het nummer 'Our Troubles End Tonight'. Luisterliedjes die je doen wiebelen in je stoel. Eén nummer valt erg buiten de boot. 'Westwards We're Headed' komt ineens voorbij zeilen, een ware rumba, alsof Mambo Kurt de remix heeft gedaan. De kracht van Lucky Jim verdwijnt als sneeuw voor de zon. Muzak, anders kan ik het niet omschrijven. Het lijkt op de easy listening van een bandje in een wegrestaurant. Hier zou Nick Cave dan wel weer mee wegkomen, zouden ze misschien toch iets teveel naar dit genie hebben geluisterd?