Hockeymannen winnen ook van Groot-Brittannië in Pro League
De hockeymannen hebben opnieuw gewonnen van Groot-Brittannië. Nederland was met 3-1 te sterk voor de Britten en staan nu steviger op de tweede plek in de Pro League, achter koploper België.
Het dodelijke wapen is terug bij Oranje. Net zoals de iconische vuist en brul die tegenstanders al een decennium vrezen op de internationale hockeyvelden en Oranje 112 goals opleverde. De naam: Mink van der Weerden.
De handschoen van de ervaren George Pinner zat in de negende minuut nog eventjes aan de bal, maar tegen zoveel brute kracht en snelheid van Mink van der Weerden was de Britse veteraan niet bestand. Het duurde donderdag een kleine tien minuten, of de weer teruggekeerde Mink van der Weerden drukte zijn stempel op Oranje. Het was overigens jubilaris Jeroen Hertzberger, die zijn 250ste interland speelde, die de eerste Nederlandse strafcorner forceerde. Maar het was Van der Weerden die meteen belangrijk was in het temmen van de wilde Britten.
Want de goal van het strafcornerfenomeen, die tegenwoordig in de Duitse competitie speelt bij Rot-Weiss Köln, zorgde voor wat zuurstof in het Nederlandse spel. Het waren namelijk de Britten die hyperagressief en met heel fysiek hockey het hockeybal donderdagavond openden. De bal werd snel expres hard in het lichaam van Hertzberger gepusht. Jonas de Geus werd de bal afgesnoept door een alerte Liam Ansell. Op elk Nederland balbezit vlogen de Engelsen op de Oranje-spelers af als bezetenen. Zij wilden na de 1-0 nederlaag dinsdag een resultaat behalen en daar hoorden in hun ogen duwen en trekken bij en gelijk hadden ze. Het was vanaf de lege tribune een fascinerend gevecht tussen Oranje en Groot-Brittannië, alsof beide teams wilden laten zien dat acht maanden zonder internationaal hockey en uitgestelde Olympische Spelen ze alleen maar hongeriger had gemaakt.
In al dat mannelijke hockey moesten de Nederlanders zich taande weten te houden en dat deden ze na een moeizame start feilloos. Zo bewees Thierry Brinkman met een oogstrelende rush door de as dat techniek en snelheid fysiek spel kan overtreffen. Hij dribbelde langs een paar Britten en bediende met een diepe pass Terrance Pieters, die net niet tot een doelpoging kon komen, omdat ook Pieters, net even fysiek gehinderd werd voordat hij iets kon.
Ondanks de rare sfeer in het Wagener, zonder publiek, bleef het spel aan beide kanten energiek, alsof juist alles op het spel stond, meer dan een Pro League-wedstrijd. In het tweede kwart was Oranje heer en meester, maar dat leverde uiteindelijk niet de gewenste ruststand op. Halve kansen voor Oranje, via Mirco Pruyser en Terrance Pieters, zorgden niet voor de 2-0. Een tweede Britse strafcorner werd met een slim tikje van de stopper benut door Phil Roper, de speler die aanvankelijk dit seizoen bij Oranje-Rood zou spelen, als Tokio niet was uitgesteld. De push was precies tussen de uitlopers van Oranje, waardoor de thuisploeg met een gelijke stand moest rusten.
Het ging na rust steeds harder regenen in het Wagener Stadion, maar het tempo werd er niet veel minder van, hoewel er meer getemporiseerd werd door beide ploegen om de rust in het spel te kunnen bewaren. Oranje versierde zijn zevende, achtste en negende strafcorner, maar Van der Weerden was er toen niet om van die buitenkansjes gebruik te maken. Kansen voor Galema en Pieters leverden geen goals op, terwijl Glenn Schuurman op het middenveld een bijna foutloze wedstrijd speelde en in balbezit ongrijpbaar was voor zijn Britse tegenstanders.
