Column: Dit is wat je wilt
 | Het oorspronkelijke argument was, dat als de snelste auto vooraan mocht starten en de langzaamste achteraan, er zelden een spannende race zou volgen. Het kwalificatiesysteem dat we tot en met 2002 hadden, geweldig als het was, zorgde voor saaie races. En dus worden we ieder jaar, soms zelfs meerdere malen, geplaagd door wijzigende kwalificatiereglementen. |
In 2003 was ik het nog met de wijziging eens. De toch al niet zo interessante vrijdag werd afgesloten door de eerste kwalificatie, die de startvolgorde voor de kwalificatie op zaterdag bepaalde. Het werd een interessant jaar, en de nieuwe regels leken goed te werken, ondanks de wat nostalgische kritiek dat het oude systeem toch leuker was. Maar dat was een prijs die ik wel over had voor leukere races.
In 2004 besloot men om onduidelijke redenen om de twee kwalificaties direct na elkaar te zetten. De vrijdag werd daarmee saaier, en voor fans werd de dubbele kwalificatie, waarbij het eerste uur vrij nutteloos was, en het tweede nog steeds minder leuk dan in 2002, een kwelling. Daarnaast waren de teams er niet erg blij mee dat reparaties of correcties in de afstelling tussen de eerste en de tweede sessie vrijwel onmogelijk waren.
Gedwongen door een typhoon, werd in Japan de kwalificatie op zondagochtend verreden. En Bernie vond het wel een goed idee om dit altijd zo te houden. Dit jaar hielden de fans dus een saaie vrijdag, met nog minder actie omdat de motoren langer moeten meegaan, een zaterdag waarop nog niets besloten werd, en een zondag waarop je en ’s ochtends en ’s middags voor de buis moet zitten. Geen ideale situatie dus, en de roep van fans, tv-stations en teams zelf (die graag wat meer tijd tussen de kwalificatie en de race wilden) werd unaniem.
In plaats van terug te kijken naar wat redelijk leek te werken in 2003, werd weer wat nieuws bedacht. Vanaf komend weekend is de vrijdag nog even saai als eerst, zaterdag cruciaal, en zondag zien we alleen nog maar de race. Kerkgangers kunnen op zondag ochtend weer naar de kerk, feestbeesten kunnen weer lekker uitslapen. Maar er is nog steeds geen oplossing voor het feit dat de vrijdag nauwelijks interessant is. En de startvolgorde van de allesbepalende zaterdagkwalificatie, die zeer veel invloed heeft op de kansen in de race zelf, is nog steeds afhankelijk van de race ervoor. Eén keer uitvallen met een technisch probleem kan dus nog races lang doorwerken. Dus zullen we ook volgend jaar wel weer een nieuw systeem zien. Maar dit keer wordt het niet zomaar het zoveelste rotplan van Ecclestone & Co.
In een interview vorige week zei Pat Symonds van Renault al dat er eigenlijk onderzoekers tijdens kwalificaties de straat op zouden moeten, om de mensen te vragen waarom ze niet naar de formule 1 aan het kijken waren. Het waren geen holle woorden, voor het eerst in de geschiedenis houdt de FIA een online enquête. Hierbij mag iedereen, van de grootste fan tot de minst geïnteresseerde toevallig voorbijkomende surfer, zijn of haar mening geven over de staat en de toekomst van de sport. Helaas heeft de FIA niet de moeite genomen om de vragen fatsoenlijk te vertalen, jammer voor de niet-engelstaligen onder ons. Je kunt niet alles hebben.
Nou zijn er alleen de afgelopen jaren zo ongelooflijk veel discussies geweest over de toekomst van de F1, dat ik me bij iedere vraag af begon te vragen: “Waarom willen ze dit weten? Bij welke van de ontelbare discussies sluit deze vraag aan? Welk, of misschien nog wel belangrijker: wiens standpunt steun ik met welk antwoord?” Voordat je het weet, blijkt dat je het met Ecclestone eens bent.
Maar ik vroeg me ook af: “Wat gaan ze met m’n antwoord doen?” Er zijn zo veel tegenstrijdige belangen in de formule één, dat veel antwoorden haaks staan op andere antwoorden. Dat het talent van de rijder belangrijker moet worden, staat haaks op de wens om de techniek minder te beteugelen. Ongelimiteerde techniek staat haaks op beperkte budgetten. Onbeperkte budgetten staan haaks op meer teams en meer spanning. Hoewel ik het fantastisch vind dat ik eindelijk mag zeggen wat ik er van vind, vrees ik in de komende jaren meer regels waar ik het niet mee eens ben. Het enige verschil met nu? Een zelfvoldane arrogante glimlach op het hoofd van Bernie en Max. Iedere kritiek wordt steevast afgedaan met dat ene zinnetje: "We hebben het je gevraagd, dit is wat je wilt."
