Herfst, de nieuwe lente!
Als de bladeren van de bomen vallen, dan komen de depressies niet alleen met het weer mee. Tenminste, dat is wat men altijd zegt. Zodra de takken leeg beginnen te raken, raakt het hoofd juist vol.
Het aantal overspannen mensen, depressies en weet ik wat voor “zwarte” aandoeningen er zijn, schijnen volgens onderzoeken enorm in trek te zijn in en rond de herfst. "Waarom dan toch?" vraag ik mij af. Dit jaargetij is juist één van mijn favorieten!
Heerlijk struinend door het bos. Kleine spinnenwebben dik aangezet door de ochtenddauw. De frisse wind die liefdevol door je haren streelt. De blosjes op je wangen. Kijkend omhoog zie je het vaalgele zonnetje dat haar laatste nazomerse zonnestralen op ons neer laat komen. Hoe kun je nu niet houden van de herfst?
Na een doordeweekse dag, zo aan het einde van de middag, kijk ik met ongeduld naar buiten. Ik kan het niet meer afwachten. De grote wijzer raakt de vijf. Het sein! Ik spoed mij naar huis waar de hardloopschoenen op mij wachten. Vlug hijs ik mij in mijn sportkleding, veter mijn schoenen dicht en binnen een tijdsbestek van vijf minuten ben ik alweer buiten. Met een grote glimlach neem ik een grote teug frisse adem en zet het op een lopen.
De eerste meters moeten de spieren nog even wennen aan de kou. Ze protesteren nog voorzichtig krakend. Als daarna het lichaam langzaam maar zeker warm wordt, loopt het als vanzelf. Onder mijn schoen knarst een eikel moedwillig in elkaar. Nog even en ik verlaat het fietspad en zeg hallo bos. Twee eiken links en rechts van de ingang staan als uitsmijters bij een disco klaar om mij te ontvangen. Ze verwelkomen mij als een oude vriend.
De aarde onder mijn voeten geeft mij een extra vering. Alsof ik zweef. Elke stap die ik zet, maakt mijn hoofd leger. Een zweetdruppel parelt langs mijn slaap. Voor een aantal kilometers lang, voel ik mij koning van het bos. Voor heel even op deze herfstige dag, waar de zon stand houdt tegen de grijze bewolking, ben ik één met de natuur.
Vogels bereiden zich voor op een trek naar het zuiden. In grote groepen zitten zij al kwetterend op de bekabeling van een elektriciteitsmast. Alsof ze een grote vakbondsvergadering houden. Dieren om mij heen bereiden zich voor op een eventuele winter. Net als wij mensen weten zij ook niet of het een zachte of een strenge winter zal worden. Maar gelukkig huppelen hier ook moeders rond die op alles voorbereid willen zijn.
Als ik in mijn laatste meters zit en het bos bijna heb verlaten , voel ik mij blij en warm van alle pracht en praal die ik om mij heen heb gezien. Alsof ik een uur in een geweldig schilderij van Jacob van Ruysdael heb vertoefd.
Hoezo de herfst is deprimerend? Mensen trek je sport -of wandelschoenen aan en ga naar buiten! Aanschouw de kunstwerken die ons door dit jaargetij worden aangeboden. Het is prachtig! Laten we een nieuwe trend inzetten. Laten we de herfst de status geven die het verdient.
Herfst is de nieuwe lente!
