Finnen

Veel vooroordelen over Finnen heb ik wel eens bevestigd zien worden. Vrouwen lastigvallen, op straat uitschelden voor hoer, en als je problemen hebt met een Fin, dan wemelt het ineens van de broers, neven en vrienden van die Fin. En die blijken dan allemaal uitstekende consultants te zijn, om zo snel mogelijk de problemen weer op te lossen.

Toch heb ik nooit alle Finnen over één kam geschoren. Door te roepen dat ik er minder, minder, minder wil. Of door te beweren dat ze allemaal terug moeten naar dat Godvergeten Lapland van ze. Met hun zweterige stinksauna's. Zonder aarzelen stap ik bij een Fin in zijn taxi.

Ik fietste pasgeleden met mijn oudste zoontje weg bij de supermarkt. Althans, dat probeerde ik. Te laat besefte ik dat ik beter de auto had kunnen nemen, omdat ik teveel had gekocht om op de fiets te vervoeren. Ik bleek een tweede tas bij me te hebben en besloot om de boodschappen over twee tassen te verdelen, in de hoop dat ik mijn evenwicht zou kunnen bewaren met aan weerszijden van het stuur een tas. Mijn zoontje ging dat uiteraard allemaal niet snel genoeg. Die stapte op zijn crossfiets en maakte een rondje op het pleintje.

Nog voor ik goed en wel gereed was om te vertrekken, ging enkele tientallen meters verderop mijn zoontje onderuit. Pats. Uiteraard wilde ik me zo snel mogelijk over hem ontfermen, maar ik stond nog te klootviolen met die tassen. Een Nederlands echtpaar wandelde daar, en deed niets. Een wielrenner kwam langs en reed door. Een kerel die zijn hond uitliet, zag zijn neus bloeden.

Uit een groepje hangjongeren kwam er wel iemand naar mijn zoontje toegesneld. Een Fin. Hoewel, ik weet niet of het een Fin was. Misschien was hij hooguit van Finse origine. In Nederland geboren, als derde generatie Fin, en is hij zelfs nog nooit in Finland geweest. Daar zouden ze hem een Nederlander noemen. Hij zette mijn zoontje rechtop, vroeg waar-ie pijn had en vertelde dat het allemaal wel goed zou komen. 'Kijk, daar is papa al.' Allemaal met een onmiskenbaar Fins accent. Hij wist met allerlei gekke bekken zelfs weer een glimlach op dat betraande gezichtje te toveren. Ik heb hem bedankt, omdat hij zonder te aarzelen mijn zoontje te hulp schoot.

Ik loop al een tijdje rond op deze aardkloot en heb inmiddels heel wat goede en slechte mensen meegemaakt, beoordeeld en veroordeeld. Altijd op basis van de ervaringen die ik met ze had. Niet op afkomst. Ik ken niet alle Finnen dus ik zal niet over alle Finnen oordelen.

Ik zou een uitstekend ombudsman zijn, voor 10.123 euro per maand.