Kaal of kammen?
Kaalheid schijnt genetisch bepaald te zijn. Daar ben ik lekker mee. Kutgenen. Hoewel.. dan zou er waarschijnlijk juist wel weer wat haargroei te bewonderen zijn. ‘Rotgenen’ dekt de lading beter. Mijn haren dekken de laatste jaren steeds minder lading, zoals je al begreep. Nou ben ik niet de grootste ijdeltuit op deze planeet, maar coupe Humberto Tan stond nooit bovenaan mijn verlanglijstje. Wat nu? Ik zit met m’n handen in het haar. Of beter gezegd, mijn handen bevinden zich op de plek waar het ooit welig tierde.
Frank, je haar danst. Het lijkt een vorig leven. Bij mij vergeleken was Jan Vayne een biljartbal en Hans Klok het broertje van Kees Jansma. Daar waar eens een fiere dos vrolijk wapperde in de wind; waar je door de haren de hoofdhuid niet meer zag, waar de haarzakjes zich als een vis in het water voelden, daar leg ik het nu af tegen het doucheputje. Op de wagonlading afvalligen zou een pruikenwinkel drie jaar lang kunnen teren. Toen Naturalis laatst langskwam omdat ze met mijn uitgevallen haren een volledige mammoet wilden reconstrueren, besefte ik dat het misschien nog wel iets erger is dan ik had bevroed.
Eerst dacht ik dat het aan mijn shampoo lag. Maar ook Kruidvat huismerk, L’Oréal, Andrélon for Men, Hedron extra mild, FA 3x per dag shampoo, Dr. Van Der Hoog wondershampoo en ik-profiteer-van-alle onzekere-mannen-die-alles-willen-aangrijpen-om-hun-handjevol-haren-te-behouden-door-ze-het-geld-uit-hun-zak-te-kloppen-shampoo mochten niet baten. Ik bleef met uitvalsverschijnselen kampen. Sterker nog, de grote emigratie richting hoofdkussen is onomkeerbaar.
Een vluchtige blik in mijn vriendengroep of op televisie leert mij dat ik niet de enige ben. Velen met mij hebben te kampen met nudistisch aangelegde genen. Het schijnt iets met testosteron te maken te hebben. Tot op de dag van vandaag is er nog geen remedie tegen haaruitval.
Wel zijn er echter steeds meer kaalhoofdigen die doen aan symptoombestrijding. Want waar men vroeger een overduidelijk zichtbare pruik moest dragen om weer 10 jaar jonger te lijken, zijn er nu de haarimplantaten. Bekende Nederlanders laten massaal een vachtje op hun hoofd planten. Gerard Joling, Tim Akkerman, Peter van der Vorst, Wesley Sneijder, Jan de Hoop, Dean Saunders, Frans Bauer, om er een paar te noemen. Het kost een bom duiten, maar dan heb je ook wat. Permanent. Voorgoed bedoel ik dan.
Voor mij is de keuze niet moeilijk. Ik heb immers geen bommetje duiten. Dus blijf ik met lede ogen de enkele reis richting doucheputje volgen. Maar wat nou als ik de Staatsloterij win? Het stoere antwoord zou zijn dat het me niets kan schelen. Dat de natuur z’n gang maar gaat. Maar geheel realistisch is dat niet, gezien de voorgaande alinea’s. Toch weet ik ook weer niet of ik direct naar Transhair zou hollen voor coupe Van Nieuwkerk. Er bestaat zeker een drempel. Die heb ik zelf ooit opgeworpen door te zeggen nooit iets aan mijn uiterlijk te zullen laten veranderen. Verder is er niet veel op tegen eigenlijk. Geen kwaad woord over alle overlopers richting de behaarde wereld.
Het voorgaande schreef ik zonder te weten welk einde er zou volgen. In feite nam ik jullie mee op ontdekkingstocht door mijn eigen twijfel. Deze heeft echter nu plaatsgemaakt voor zekerheid. Mijn vriendin is thuisgekomen. Zij doet mij beseffen dat ik alles heb wat mijn hartje begeert. Behalve haar dan. In de zin van: een haardos. Mijn vriendin vindt me gelukkig ook leuk met een beetje minder haar. Of zou ze gewoon geld willen overhouden voor nieuwe laarzen?
