Duivenpoep

hakunamatafaka stuurde via de submit de volgende column in:

Een mensenleven is opzienbarend kort, vooral wanneer je het vergelijkt met de tijdspanne van het universum. Zo ook voor Tim, één van mijn makkers die moeite heeft met het hosselen van chicks. Er komt geen schot in en hij dreigt over een jaar of vijftig al te sterven. Gezien hij uit Kenia komt en aids heeft. Vaart maken dus. Oké dat lieg ik. Hij komt niet uit Kenia. Aids daarentegen heeft ie wel. ‘Jij hebt aids,’ zei ik daarom tegen Tim. ‘Nee, heb ik niet,’ luidde zijn kortaffe antwoord. Tim had dus ook geen aids, de geluksvogel. Maar goed. We strompelden door de nietszeggende winkelstraat heen, die doorgaans rijkelijk gevuld is met mensen, waaronder vrouwelijk schoon. Maar op deze dag niet. Dit vanwege de alom heersende verplichtingen, waar een groot deel van de mensheid noodzakelijk aan vastzit. Een kwalijke zaak maar dat terzijde. Nu liepen er enkel verlepte huisvrouwen, spijbelende scholieren en gepensioneerden rond. En wij.

We namen plaats op een muurtje dat ons gelegenheid bood om de passerende mensen op te nemen. Dit deden we wel met een hotdog van de HEMA in onze handen, uiteraard. Het aanschouwen van mensen is iets waar ik dol op ben. Vooral wanneer het sappige blonde vrouwen betreft, die rondflaneren op te hoge hakken, met als gevolg dat je de billen ziet meebewegen, en daardoor de neiging krijgt om spontaan op de desbetreffende vrouwenreet klaar te komen. Heftig. Sporadisch liepen milfs met deze kenmerken voorbij. Klaarkomen op hun reet deed ik echter niet. Terwijl we bezig waren met het oppeuzelen van onze hotdogs, vroeg Tim zich ineens het volgende af: ‘Waarom brengen jongens en meisjes, wanneer ze eenmaal een bepaalde leeftijd hebben bereikt, hun tijd eigenlijk door met elkaar achternazitten en verleiden? Iets dat geleidelijk met de levensjaren weer afneemt?' Na wat overpeinzingen gaf ik mijn antwoord, ‘Goede vraag. Ik denk door het primaire instinct, het ontwaken van de seksuele begeerte. De driftmatige attractoren ontketenen ongeveer rond het 12e levensjaar. Naarmate de tijd vordert neemt de lust naar het andere geslacht geleidelijk weer af. Daarom is het belangrijk om niet eeuwig te wachten met de liefde bedrijven. Hoe jonger hoe beter. Wanneer de lusten helemaal verdwenen zijn, en je enkel nog melancholisch kan terugkijken op die glansrijke periode, is alles gezegd. Dan is het leven niets anders dan een voorbereiding op de dood.‘

Tim luisterde niet, omdat hij het gevecht met een Duitse herder was aangegaan die pogingen deed zijn hotdog af te jatten. Toen het beest uiteindelijk tot de orde werd geroepen door zijn baas, konden we verder met ons gesprek, ‘Ik wil godverdomme chicks hosselen, zodat ik mijn seksuele behoeften kan bevredigen!’ zei Tim op gefrustreerde toon. ‘Ik snap het, het seksuele liberalisme is een oneerlijk iets. Een verpaupering van onze hedendaagse maatschappij. Sommige mensen neuken 10 keer op een dag. Anderen 2 of 3 keer in hun leven of erger, nooit. Dingen waar een mens zelf amper invloed op heeft. Sommigen zoeken wanhopig naar sekspartners maar falen keer op keer, en zijn veroordeeld tot eeuwige masturbatie en eenzaamheid. Anderen hebben turbulente sekslevens en hoeven er amper moeite voor te doen,' zo sprak ik hem ontmoedigend toe. Nu zag ik een geveinsde grijns op zijn gezicht, ‘Je hebt gelijk, het is oneerlijk. Maar ik kan desnoods altijd nog mijn pik eraf hakken.' Zijn gezichtsuitlaat verried dat hij enigszins door emotie was getroffen. Dus ik besloot hem op te beuren. ‘Wat je ook kunt doen is je charmes in de strijd gooien. Charme is een eigenschap die schoonheid soms kan vervangen. Hoe vaak zie je mannen niet met chicks, ver boven hun standaard? Je spreken moet verfijning, fantasie en humor hebben en je komt al een heel eind.’ Tim knikte bedachtzaam. Ik liep nu naar een meisje toe om het goede voorbeeld aan Tim te geven. Net toen ik haar subliem had aangesproken, vloog er een duif over mij heen en poepte op mijn hoofd.